واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: دولتي ها هديه ندهند تا مجلسي ها نگيرند!
كاش هديه بگيران نطق 86 سال پيش سيد حسن مدرس در اواخر مجلس ششم شوراي ملي در سال 1306 را بخوانند كه با افزايش حقوق نمايندگان از200 تومان به 300 تومان مخالفت كرد.
عصر ايران- يكي از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي سكوت در قبال هداياي سازمان تامين اجتماعي به شماري از همكاران خود را شكسته و از " ناچيز بودن" مبالغ دريافتي يا عادي بودن اين امور و اين كه " گاهي از جيب خود مي گذارند و بين مردم توزيع مي كنند" يا رييس مجلس نيز بعضا مبالغي را در اختيار نمايندگان مي گذارد.
همين كه آقاي حميد رسايي در اين باره توضيح داده اقدام مثبتي ارزيابي مي شود زيرا سكوت ديگر نمايندگان چنان بود كه اين انگاره شكل گرفت كه ادعاي رييس سابق سازمان تامين اجتماعي درباره هدايايي كه به نمايندگان داده قرين به صحت نباشد و جاي ديگري آنها را به مصرف رسانيده باشند. متعاقب طرح اين موضوع بود كه اعلام شد فهرست هديه بگيران ارسال شده است.
در سرزنش اقدام برخي از نمايندگان در اين روزها بسيار گفته و نوشته شده از اين رو اين بحث مد نظر نيست. بلكه مي توان از زاويه اي ديگر به آن پرداخت.اين كه چرا كار از سرچشمه اصلاح نشود؟ اگر مقامات دولتي از اين بودجه هاي بي حساب و كتاب در اختيار نداشته باشند ديگر چنين بحث هايي در نمي گيرد يا از هزينه كرد در اين گونه موارد منع شوند.
واقعا توزيع پول بين مراجعه كنندگان به يك نماينده چه معني دارد؟ نماينده اگر اعتبار و اشتهار داشته باشد با يك دستخط يا با يك تماس تلفني يا معرفي شخص به نهادي امدادي يا انجمن خيريه مي تواند براي رفع يا كاهش مشكل موكل خود بكوشد.بي آن كه نياز باشد دست در جيب خود كند و به اين و آن پول بدهد. در ادوار مختلف مجلس بوده اند نمايندگاني كه اساسا حقوقي دريافت نمي كرده اند و دريافتي خود از جاهاي ديگر يا درآمد شخصي را كافي مي دانسته اند. اين دسته از افراد نفوذ و اعتبار بيشتري دارند يا نماينده اي كه مثلا سه ميليون تومان از رييس وقت سازمان تامين اجتماعي گرفته و به سي نفر، از قرار هر كدام يكصد هزار تومان پرداخته است؟
بنابراين به نظر مي رسد دولت بايد اين باب را ببندد يا اساسا تدبيري انديشيده شود كه اين نوع رابطه ميان يك مقام اجرايي و نماينده مجلس منتفي شود. نمايندگان، وظايف مصرحي دارند و كمك هاي جداگانه به اشخاص در توان و وظايف آنان نيست.
راه حل اصلي البته افزايش نرخ مشاركت مردم در انتخابات با امكان حضور گسترده تر و متنوع تركانديداهاست تا نمايندگاني به مجلس راه يابند كه اولا شناخته شده تر باشند و براي حفظ شان و جايگاه خود هر هديه اي را نپذيرند. ثانيا امكان رقابت احزاب فراهم آيد تا خود آنان بر نمايندگان منسوب به خودشان نظارت داشته باشند. ثالثا مناعت طبع و احترام به خود مانع تن دادن به اموري از اين دست شود.
كاش آقاي رسايي نطق 86 سال پيش سيد حسن مدرس در اواخر مجلس ششم را بخواند كه با افزايش حقوق نمايندگان از200 تومان به 300 تومان مخالفت كرد و گفت:" من در اين تهران از هفت تومان تا هفت هزار تومان خرج كرده ام. اما نماينده اي كه به مجلس آمده مي دانسته كه حقوق يك نماينده 200 تومان است نه بيشتر. اجناس هم گران نشده كه نياز به افزايش صد توماني باشد."
با اندكي دقت روشن مي شود كه مرحوم مدرس افزايش حقوق را هم به مصلحت نمي دانسته چه رسد به دريافت هديه از سازمان متعلق به كارگران و كارفرمايان و باز نشستگان.
اگر اين گونه بودجه ها قطع شود مديران نيز عذر موجه دارند و مشكل چه بسا از ريشه حل شود.
جمعه 22 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]