واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
حیوان دوست داشتنی که آوازش شبیه آروغ و خروپف است
صدایی که کوالاهای ریزجثه ایجاد میکنند، معمولا از گلوی جانوری به بزرگی فیل درمیآید. اندام مسوول تولید این صدا یک جفت زبانه گوشتی است که صدای جنسیتی تولید میکند.
به گزارش سرویس علمی جام به نقل از خبرآنلاین، کوالاها، جزو بامزهترینهای دنیای حیوانات هستند. آهنگ خرخر کردن آنها بیشتر مانند صدای آروغ و خروپف است تا آواز زیبای یک خواننده ؛ اما زیر و بم صدای آنها، خیلی عمیقتر از دیگر حیوانات است.کوالاها هم مانند انسانها، برای تولید صدای ناله و فریاد و ارتباط با دیگر همنوعان، تارهای صوتی حنجره خود را مرتعش میکنند. ولی به رغم این که طول تارهای صوتی آنها به زحمت به یک سانتیمتر میرسد، توان ایجاد اصواتی حتی تا فرکانس 51 هرتز را هم دارند. در حقیقت، فرکانس متوسط صدای نعره کوالای بالغ 27 هرتز است، که 20 برابر کمتر از آن چیزی است که برای حیوان کوچکی به وزن 8 کیلوگرم میتوان انتظار داشت. چنین تن صدایی را بیشتر میتوان در حیواناتی هم اندازه فیل یافت. زمانی که محققان بیمارستان کوالاهای موگیل در بلبوری کویینزلند استرالیا گلوی 10 کوالای نر مرده را آزمایش میکردند، یک جفت زبانه گوشتی بینظیر ناشناخته، بالای حنجره آنها پیدا کردند. زبانهها تا پشت سقف نرم دهان، که که آن را از محفظه بینی جدا میکند، کشیده شدهاند. وقت کوالاهای نر هوا را به داخل میکشند، میتوانند این تارهای غشایی را به ارتعاش در بیاورند. با مکش هوا به داخل بینی و فرستادن آن بین این تارها، اعضای گروه توانستند صدای خروپف عمیق از این نرهای چالاک دربیاورند. زمانی که این تارها تا بیشینه طول خود یعنی چیزی در حدود 5 سانتی متر کشیده میشوند، در حدود 10 هرتز نوسان میکنند، که پایینتر از فرکانسی است که انسان میتواند بشنود. بنجامین چارلتون از دانشگاه ساسکس برایتون انگلستان که این گروه را سرپرستی میکند میگوید: «احتمالا محققین دیگر هم به این تارهای غشایی کوالاها توجه کرده بودند، اما مفهوم عملکردی بالقوه این ساختارها را تشخیص ندادند». چارلتون میگوید: «به دلیل اینکه این تارها بیشتر از 3 برابر طولانیتر و در حدود 700 برابر سنگینتر از تارهای صوتی حنجره کوالاها هستند، میتوانند در فرکانسهای پایینتر نیز به ارتعاش دربیایند». او تفاوت بین این دو دسته تار را به تفاوت بین صداهای زیر رشتههای نازک گیتار و صدای بم تارهای ضخیمتر تشبیه کرد. صداهای جنسیتی
محققین میگویند که با این کشف، این اولین مورد در بین پستانداران خشکیزی است که اندام تولید صدای مخصوص به طور مستقل از حنجره عمل میکند. در بین پستانداران دریایی، برخی گونههای والهای دندان دار این کار را بدون داشتن حنجره انجام میدهند. آنها به جای حنجره، لبهای صوتی در سرشان دارند که با عبور هوا از میان آن، صداهای زنگ مانند تولید میکنند. چارلتون میگوید که احتمالا این تارها برای جذب کردن جنس ماده تکامل یافتهاند. او همچنین میافزاید: «نعرههای کوالا به طور واضح همانند صداهای جنسیتی است. از آن برای جذب جنس ماده در طول فصل جفتگیری استفاده میشود، و به عنوان بخشی از رقابت بین جنسهای نر نیز به شمار میرود». چارلتون و همکارانش حالا امیدوارند که بفهمند، آیا کوالاهای ماده نیز این تارها را دارند یا خیز، همچنین میخواهند بفهمند که آیا دیگر حیوانات نیز اندام تولید صدای مستقل از حنجره دارند یا نه؟ گونه: Phascolarctos cinereus زیست بوم: بالای یک درخت اکالیپتوس در همسایگی شما، البته اگر در استرالیا زندگی میکنید (به خصوص در سواحل شرق و جنوب شرق این کشور) 2007
۱۳۹۲/۹/۲۱ - ۱۰:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]