تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837168756
از هدفهایم دست نمی کشم
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: هجرت خورشيد
پس از اعتراض امام خميني به لايحه کاپيتولاسيون در سال1343، رژيم شاه به خيال سرکوبي امام خميني و جلوگيري از تداوم مبارزات مردمي به رهبري ايشان، تصميم به تبعيد و دور کردن ايشان از ايران گرفت. در مدت اقامت 11 ماهه در ترکيه که تحت شديد ترين محدوديت ها و فشارهاي سياسي – امنيتي صورت گرفت، امام خميني به هيچ وجه از مواضع انقلابي خود کوتاه نيامده و در نامه ها و ارتباطات محدود خود با اطرافيان و دوستان در ترکيه و ايران بر تداوم مبارزه تاکيد کردند. بدين سان رژيم چاره اي ديگر انديشيد؛ اين بار عراق و شهر نجف براي انتقال رهبر نهضت ايران در نظر گرفته شد. حوزه علميه نجف و علماي بزرگ اين شهر، اعتقادي به مشارکت و حضور سياسي علما و روحانيت در جامعه نداشتند و به زعم سران ايران، حضور امام خميني در حوزه اين شهر تحت تاثير اين انديشه سبب تغيير موضع ايشان و کنار کشيدن از صحنه مبارزات سياسي عليه نظام حاکم ايران مي شد. اما امام در مدت کوتاهي پس از ورود به نجف، دروس خارج فقه خود را در مسجد شيخ انصاري آغاز کرد و به زودي عده زيادي از طلاب نجف مجذوب تعاليم خويش کرد. امام در مدت 15 سال اقامت در نجف نه تنها از حرکات انقلابي بازننشست بلکه مصمم تر از قبل به پيگيري امور نهضت پرداخت و از طريق ارسال نامه و بيانيه و سخنراني به مناسبت هاي گوناگون مبارزين را به تداوم حرکت دعوت و تشويق مي کرد. در سال 1357، وقتي كه نهضت اسلامي مردم ايران به رهبري امام خميني به اوج خود رسيده بود، رژيم شاه که از سكوت امام نا اميد شد، دست به فعاليت‌هاي سياسي براي محدود كردن ايشان و يا اخراج ايشان از عراق زد. دولت عراق منزل ايشان را در نجف محاصره كرد و رفت و آمد‌ها كنترل و محدود گرديد. امام كه به هيچ وجه حاصر به ترك مبارزه نبودند تصميم به مهاجرت از عراق به سمت سوريه گرفتند اما به علت تيرگي روابط عراق و سوريه، قرار شد كه از طريق كويت عازم سوريه شوند. در 12 مهر 1357، به مرز کويت رسيدند. با آنكه جهت ورود به كويت، ويزا صادر شده بود، مقامات دولت كويت دستور جلوگيري از ورود ايشان به خاك كويت را صادر كردند. امام شب را در بصره گذراندند و با نظر حاج احمد آقا، فرزند خويش، تصميم گرفتند به پاريس هجرت کنند. به هنگام هجرت به پاريس در پيامي به ملت ايران، دلايل اين هجرت را چنين بيان نمودند: "اكنون كه من به ناچار بايد ترك جوار اميرالمؤمنين عليه السلام را نمايم و در كشورهاي اسلامي دست خود را براي خدمت به شما ملت محروم كه مورد هجوم همه جانبه اجانب و وابستگان به آنان هستيد، باز نمي‌بينم و از ورود به كويت با داشتن اجازه، ممانعت نموده‌اند، به سوي فرانسه پرواز مي‌كنم. پيش من مكان معيني مطرح نيست؛ عمل به تكليف الهي مطرح است. مصالح عاليه اسلام و مسلمين مطرح است. ما و شما، امروز كه نهضت اسلامي به مرتبه حساسي رسيده است، مسؤول هستيم. اسلام از ما انتظار دارد."
امام خميني در روز 14 مهر ماه 1357 وارد پاريس شدند و دو روز بعد در منزل يکي از دوستان خود در نوفل لوشاتو در حومه پاريس مستقر شدند. ايشان در جواب رئيس جمهور فرانسه که شفاها وي را از هر گونه فعاليت سياسي منع کرده بود، با قاطعيت پاسخ دادند که اين محدوديت ها خلاف ادعاي دموکراسي است و اگر او ناگزير شود از اين فرودگاه به آن فرودگاه و از اين کشور به آن کشور برود باز هم دست از هدف هايش نخواهد کشيد.ژيسکاردستن، رئيس جمهور وقت فرانسه در خاطرات خويش نوشته است که دستور اخراج امام‌خميني از فرانسه را صادر کرده بود ولي در آخرين لحظه‌ها نمايندگان سياسي شاه که در آن روزها در نهايت درماندگي قرار داشتند، خطر واکنش تند و غيرقابل کنترل مردم را گوشزد کرده و در مورد عواقب آن در ايران و اروپا از خود سلب مسئوليت کرده بودند.در مدت 4 ماهي که خميني مهمان مردم فرانسه بود، نوفل لوشاتو، دهکده کوچک و ناشناخته پاريس تبديل به قلب تپنده ايران و بلکه جهان شد و هر روز خبري تازه از مواضع انقلابي امام توسط خيل خبرنگاراني که از چهار گوشه دنيا به سوي پاريس مي شتافتند، به جهان مخابره مي شد. بدين سان امام خميني بحراني ترين دوران نهضت اسلامي مردم ايران و بزرگ ترين انقلاب قرن را از پاريس به نحوي رهبري کردند که مردم ايران در تمام اين مراحل حساس در ميان خود وهمراه خويش احساس مي کردند. حاصل اين همراهي و همدلي بين مردم و رهبري چيزي نبود پيروزي در 22 بهمن 57. زهرا محمديگروه جامعه و سياستتنظيم براي تبيان: اميرمحمد پارسيمنابع :1- حديث بيداري، حميد انصاري2- سايت سازمان اسناد انقلاب اسلامي3- تاريخ سياسي معاصر ايران، جلال الدين مدني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 174]
-
گوناگون
پربازدیدترینها