واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: درمان تومور با ذرات طلااخیرا محققانMIT یك قطعه كوچك از جنس طلا ساختهاند كه میتواند با جایگیری در بافت تومور و جذب انرژی نور نزدیك مادون قرمز، گرما تولید كند و تومور را با كمترین اثرات جانبی از بین ببرد.
جفری وان مالت ران، سازنده این قطعه میگوید: این ساخته جدید میتواند تومور را تشخیص داده و آن را درمان كند. این روش جدید در حالی ارائه میشود كه بروز سرطانها گسترش جهانی دارند. امروزه 7 میلیون نفر در سراسر جهان دچار سرطانهای مختلف هستند و با این روند تا سال 2020 این تعداد به 15 میلیون نفر افزایش خواهد یافت.در روش شیمی درمانی، 99 درصد داروها در بدن پخش میشود و به تومور نمیرسد. این در حالی است كه این روش میتواند گرما را به صورت اختصاصی روی بافت تومور مورد نظر متمركز كند و باعث از بین رفتن آن شود.تومورزدایی با كمك طلاذرات نانو كه از جنس طلا هستند، با توجه به شكل ساختاری خود، نورهایی با فركانسهای متفاوت جذب میكنند. قطعههایی با شكل میلهای، نور با فركانس نزدیك مادون قرمز را جذب میكنند. این قطعات میلهای شكل با جذب فركانس نور مشخص، گرما تولید میكنند و بدون این كه آسیبی به بافتهای اطراف تومور برسانند، آن را از بین میبرند. در تحقیقات و بررسیهایی كه روی تومورهای موجود در بدن موشهای آزمایشگاهی انجام گرفت، با تزریق داخل وریدی میلههای نانو و در حضور نور لیزر نزدیك مادون قرمز در این موجودات، تومور بعد از 15 روز به طور كامل از بین رفت. در این موشها تا پایان آزمایش اثری از عود مجدد تومور مشاهده نشد و همه آنها زنده ماندند. در حالی كه گروه دیگر كه هیچ درمانی دریافت نكردند و با یكی از 2 مورد میلههای نانو یا نور لیزر را دریافت نمودند، نتوانستند زنده بمانند. وقتی میلههای نانو به داخل ورید تزریق میشوند، به صورت یكنواخت در درون رگها پراكنده میشوند. یك گروه محقق برای این قطعات، یك پوشش پلیمری ساختهاند كه اجازه میدهد بیشتر از سایر ذرههای نانو، در درون رگ باقی بماند. (نیمه عمر بیشتر از 17 ساعت)در ساخت این قطعه باید به این نكته نیز توجه میشد كه رگهای اطراف محل تومور بسیار ظریف هستند و سوراخهای كوچكی دارند. بنابراین اندازه این قطعات موجب میشود كه بهراحتی از این سوراخهای كوچك عبور كنند. بعضی میلههای نانو از رگ خارج و در بافت تومور جمع میشوند. كبد و طحال در عرض 3 روز، بقیه ذراتی كه به تومور نرسیدهاند را از نواحی مختلف پاكسازی میكنند.مكانیابی دقیق با كمك نانو میلههاتوانایی جانشینی میلههای نانو در تومورها، آنها را به وسیله تشخیصی برای محل تومورها مبدل كرده است. بعد از تزریق این قطعات و جایگیری آنها در بافت تصویری از تومور برای ما به نمایش درمیآید كه به آن تكنیك «پراكنش رامان» میگویند. هر بافتی كه بافت توموری در آن وجود داشته باشد، غیر از كبد و طحال، با وجود این قطعات میدرخشد و میتوان فهمید كه تومور به چه اعضایی تهاجم داشته است.این دستگاه فواید بسیاری دارد. در بررسیهای جدید محققان دریافتند كه توانایی تصویرسازی میلههای نانو را میتوان با اضافه كردن مولكولهایی روی سطح بیرونی آنها كه نور نزدیك مادون قرمز را جذب كند، افزایش داد. با این روش، غلظتهای بسیار پایین میلههای نانو (در حد قسمت در تریلیون آب) قابل شناسایی است.فایده دیگر این قطعات، این است كه پوششدار كردن این قطعات با مولكولهای پراكندهكننده نور چند نوع اطلاعات را به طور همزمان از نقاط مختلف بدن منتقل میكند. از این طریق میتوان هم تومور را مكانیابی كرد و هم میتوان دریافت كه كدام بافتها احتمال درگیری بیشتری دارند یا درگیر شدهاند. همچنین میتوان نوع تومور (اولیه یا ثانویه) و منشأ آن را تشخیص داد.قبل از تولید این قطعات به صورت تجاری و استفاده انسانی، باید آزمایشات بالینی به طور كامل انجام و موافقت سازمان غذا و داروی آمریكا(FDA)نیز جلب شود كه به گفته محققان، رسیدن به این امر مرهون سالها بررسی است. منبع: جام جم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]