واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: انتخابات مياندورهاي كنگره آمريكا كه امروز دوم نوامبر 2010 ميلادي (11آبان 1389 خورشيدي) برگزار مي شود، عنوان پرهزينهترين انتخابات تاريخ ايالات متحده را به خود اختصاص داده است. انتخابات كنگره هر دو سال يك بار برگزار مي شود كه طي آن كليه 435 كرسي مجلس نمايندگان و تقريبا يك سوم كرسي هاي مجلس سنا – از مجموع يكصد كرسي – به راي گذاشته مي شود. اعضاي مجلس نمايندگان براي دوره هاي دو ساله انتخاب مي شوند اما دوره كار سناتورها شش ساله است. امسال براي 37 كرسي سنا رقابت وجود دارد و هم چنين رايگيري براي 37 كرسي فرمانداري در ايالتهاي مختلف انجام خواهد شد. تعداد اعضاي مجلس نمايندگان از هر ايالت، تابعي از ميزان جمعيت ايالتها است. هدف اين بوده كه اين مجلس بطور مستقيم منعكس كننده آراي عموم باشد، به همين دليل است كه اعضاي آن هر دوسال يك بار انتخاب مي شوند.در مقابل مجلس سنا طوري برنامه ريزي شده كه بيشتر نقطه نظرات سياستمداران را منعكس كند. نمايندگان مجلس سنا شش سال در سمت خود مي مانند و بدون توجه به ميزان جمعيت، هر ايالت داراي دو نماينده در مجلس سنا است. ** چالش هاي اوباما در انتخابات ميان دوره اي --------------------------------------------------- در انتخابات مياندورهاي امسال كنگره ايالات متحده، آنچه بيش از هر موضوع ديگري براي رأيدهندگان حايز اهميت خواهد بود، بحث اقتصاد داخلي و افزايش نرخ بيكاري است. پيروزي اوباما در انتخابات رياستجمهوري 2سال پيش به اين خاطر شكل گرفت كه رأيدهندگان آمريكايي خواهان تغييري اساسي براي حل مشكلات موجود در اين كشور بودند، اما بحران اقتصادي، اين كشور را در مسيري قرار داد كه شايد تجربه گذشته هم نتواند به بقاي دولت اوباما كمك كند. براي دومين سال متوالي كسري بودجه ايالات متحده بيش از هزار ميليارد دلار برآورد شده است. اگرچه يك هزار و 290ميليارد دلار كسري بودجه در فاصله اكتبر 2009 تا 30سپتامبر 2010 (مهر 1388 تامهر1389) پيشرفت قابل ملاحظهاي را نسبت به كسري بودجه يك هزار و 400ميليارد دلاري دوره قبلي در همين مدت نشان ميدهد اما با توجه به اينكه مجموع كسري بودجه دهه آتي اين كشور بالغ بر 8هزار و 500ميليارد دلار تخمين زده شده، احتمال ميرود كه ميزان اين كسري همچنان در سطح بالايي باقي بماند. بر همين اساس و بهدنبال افزايش بدهيها، طبيعتا مالياتها و نرخ سود و نهايتا بيكاري افزايش خواهد يافت. اين امر ميتواند تهديدي جدي براي دولت اوباما و دموكراتها در اين انتخابات قلمداد شود. همچنين، بخش اصلي سياست هاي اوباما و دموكراتها را تشديد تحركات در عرصه سياست خارجي مي تواند تشكيل دهد كه در چند بعد اجرا ميشود. با توجه به حساسيتهاي موجود در مورد عراق و افغانستان، فعاليت در اين دو كشور را از اهداف اصلي سياست خارجي دموكراتها مي توان نام برد. زيرا از يك سو، دولتمردان كاخ سفيد با تشديد دخالت ها در امور عراق بر آنند تا دولتي همسو با اهداف آمريكا را در اين كشور تشكيل دهند. از ديگر سو، اصل خروج نظاميان از عراق در موعد مقرر را مورد تاكيد قرار داده و حتي بخشي از نيروها را نيز در هفتههاي پيش از انتخابات از اين كشور خارج ميكنند. ثانيا، محور ديگر تحركات آمريكا را در افغانستان ميتوان مشاهده كرد. اين اقدامات كه با بركناري مك كريستال فرمانده نيروهاي آمريكايي در افغانستان و جايگزيني ژنرال ديويد پترائوس آغاز شد با برگزاري نشست بين المللي كابل و اعلام وعده خروج كامل از افغانستان تا سال 2014 ميلادي (1992 خورشيدي)، اجراي عملياتهاي جديد براي مقابله با طالبان ، افزايش فشارها بر پاكستان به عنوان عامل استمرار جنگ افغانستان و تلفات بالاي نيروهاي خارجي و... ادامه يافته است. آمريكا به هر طريقي تلاش دارد تا به موفقيتي هر چند كوچك در افغانستان دست يابد تا از آن در جهت اهداف انتخاباتي استفاده كند. ** اوباما و آمريكاي پس از انتخابات --------------------------------------- از سال 1946 (1324 خورشيدي) تاكنون، ميانگين كرسيهاي از دسترفته در انتخابات دوره اول رياستجمهوري براي حزب حاكم، 25 كرسي از مجلس نمايندگان و سه كرسي از مجلس سنا بوده است. ترومن در سال 1946(1324 خورشيدي) و كلينتون در سال 1992(1370 خورشيدي) هر كدام 54 كرسي از مجلس نمايندگان را از دست دادند، اين در حالي است كه جانسون در سال 1966(1344 خورشيد) 48 كرسي را واگذار كرد. نتايج نظرسنجي موسسه “هريس اينتراكتيو” كه روز گذشته (10 آبان ماه1389) منتشر شد، نشانگر اين است كه 63 درصد از آمريكاييها نسبت به عملكرد باراك اوباما رييس جمهور اين كشور نگرش منفي دارند. در همين حال روزنامه آلماني ”زود دويچه“، در گزارشي با اشاره به وضعيت رييس جمهور آمريكا نوشت كه انتخابات كنگره براي وي مانند يك سونامي توام با تحولات فراوان و از دست دادن همپيمانان دموكرات خواهد بود. شواهد تاريخي و روندهاي سياسي در ايالات متحده نشان مي دهد كه صف بندي و تقابل هاي انتخاباتي ميان دموكرات ها و جمهوريخواهان همواره در انتخابات ميان دوره اي به آزمون كشيده مي شود زيرا از يك سو، حزب حاكم تلاش مي كند تا از محبوبيت خود در فضاي سياسي براي تداوم قدرت در كنگره بهره بگيرد و از ديگر سو حزب مخالف نيز با به چالش كشيدن سياست هاي حزب حاكم به دنبال آغازي دوباره بر شكست هاي پيشين است. در حالي كه سياست هاي اوباما در 2سال گذشته هنوز نتوانسته تغييرات چنداني در حوزه اقتصادي ايجاد نمايد، به دليل ماهيت ملي انتخابات ميان دوره اي نيز ، نشانه هاي چندان روشني بر پيروزي حزب دموكرات در اين انتخابات متصور نيست. با توجه به چنين شرايطي، آمريكاي پس از انتخابات را مي توان عرصه افزايش تقابل دو حزبي تصور كرد كه مجريان در مقابل قانونگذاران قرار مي گيرند و اين امر سياست هاي دولت اوباما را دستكم در عرصه داخلي به چالش مي كشد. **تحقيق**2040**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 325]