تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837183805
آخرين فرستاده خدا
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: زورمداران و زرانديشان ستوده مي شدند و نيک انديشان محترم نبودند و در چنين عصري که به جاهليت موسوم و به ناديده گرفتن حقوق انسان معروف بود، حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله از سوي خداوند عالميان به واسطه جبرييل فرشته فرمان بعثت يافت. او که آخرين حلقه از سلسله رسولان رهايي بود، در غار حراء در اطراف شهر مکه در سرزمين حجاز مبعوث شد و آغازين سطور کتاب عظيم رسالتش را با نام الهي و مفاهيمي چون خواندن، کرامت، قلم، علم و انسان رقم زد و پس از آن، سال ها آن پيامبر آزادگي و صداقت با تعاليمي حيات بخش، انسان را به مقصود والا و مقصد اعلي فراخواند و به آموزه هايش در قالب جامعه اي الهي و پيشرو عينيت بخشيد. بعثت و فرود آمدن جبرييل در خلوت حرا، بازگشايي راه هاي آسمان به حريم بسته انسان است. آدمي پيچيده در گليم تغافل، ناگاه صداي سنگ جرس را از در و ديوار مي شنود و هياهوي کاروانيان را که به سوي کعبه مقصود رجعت مي کنند، در مي يابد. خداوند، بانگ بيدار باش را از سر رحمت بيکران خود به صدا درآورده است و اين سروش ايزدي بر بال جبرييل فرود آمد و از حنجره پاک محمد صلي الله عليه و آله بر زمين منتشر گرديد. مبعث هم چون حوادث ديگر تاريخ نيست، اين روز را نه از سر مجاز، که از راه حقيقت «يوم اللّه » خوانده اند؛ زيرا عيد زمين و آسمان و مرکز اتصال خداوند و کارگزاران فرشته فام او و گزيده ترين بنده اوست. مبعث، عيد ملک و ملکوت و عيد خلق در آستان خالق است. همه انسان ها در صحيفه هاي تاريخ گذشته و لحظه هاي تاريخ نانوشته آينده، همواره نيازمند دست يازي به نشانه هايي اند که راه را به ايشان بنمايد و از انحراف در مسير رجعت الي اللّه بازشان دارد. همه لحظه هاي ناب تاريخ ايمان، نشانه هاي همين سفر ابدي اند، کوچ همواره انسان ها تا دره عشق، از منزلگاه هايي اين گونه گذشته و مي گذرد و بي شک آن رستاخيز ناگهان، لحظه پرشور و ناب مبعث پيامبر، اين نيک ترين بنده حق، والاترين و زيباترين نشانه رستگاري ابدي بشريت است. همه به اين نکته معترفند که هيچ کس مانند خاندان پيامبر خاتم صلي الله عليه و آله که در درک اسرار بعثت، يگانه همه ي روزگاران و در شيوايي و رسايي سخن، سرآمد همگان بوده اند، نتوانسته است حق مطلب را درباره بعثت نبي اکرم صلي الله عليه و آله ادا کند. از اين رو شايسته است اسرار بعثت را در کلام دختر ايشان بجوييم: «پروردگار بزرگ، به پايان همه کارها دانا بود و بر دگرگوني هاي روزگار در محيط بينا و به سرنوشت هر چيزي آشنا. محمد صلي الله عليه و آله را برانگيخت تا کار خود را به اتمام و آن چه را مقدر ساخته به انجام رساند. پيغمبر که درود خدا بر او باد، ديد که هر فرقه اي ديني گزيده و هرگروه در روشنايي شعله اي خزيده و هر دسته به بتي نماز برده و همگان ياد خدايي را که مي شناسند از خاطر سترده اند. پس خداي بزرگ تاريکي ها را به نور محمد روشن ساخت و دل ها را از تيرگي کفر بپرداخت و پرده هايي را که بر ديده ها افتاده بود، به يکسو انداخت.» گزينش حجاز، پيش از هر سرزمين ديگري مي توانست معجزه بودن دين اسلام را نشان دهد. اگر بعثت در سرزميني با فرهنگ و تمدني کهن روي مي داد، چه بسا در تحليل آيندگان، آن گونه که بايد به حقيقت راهي يافته نمي شد و چه بسا گمانه هاي آينده، آن دين را نتيجه قمري چنان تمدني مي دانستند. پس بايد سرزميني انتخاب مي شد که فاقد تمدني کهن باشد. گذشته از اين، بزرگ ترين دين و عظيم ترين روشني، بايد با عميق ترين جاهليت و تاريکي مواجه باشد و آن تاريکي و جهل در حجاز شکل گرفته بود. شايد اگر دين در فضايي روشن تر رخ مي نمود، سياهي روزافزون حجاز آن را به مخاطره مي انداخت و با مشکل مواجه مي کرد. پس بايد اول لايه هاي عميق جهالت شکافته و ظلمت مطلق شکسته مي شد و اين جز در حجاز ممکن نبود. سرانجام شب انتظار به پايان رسيد و سپيده وصل با پيامي به نام خدا، عالم امکان را نور باران ساخت. ابعاد پهناور روح پيامبر بزرگ ما محمد مصطفي صلي الله عليه و آله ، اين امانت سنگين را بر شانه هاي جان خويش دريافت، رازهاي الهي را بر صحيفه ضمير خويش نگاشت و آن گاه مدرسه اي فراتر از مکان و خارج از زمان براي نبي اکرم صلي الله عليه و آله بنيان نهاد. اسلام، آخرين درس خدا و مجموع همه درس هاي ايزدي خطاب به انسان است. پيامبر صلي الله عليه و آله آخرين و کامل ترين اسوه و آموزگار ايمان و عشق است. قرآن، آخرين صحيفه هدايت و رستگاري است و انسان بي هيچ حجاب و پرده اي رويا روي حجت بالغه حق قرار گرفته است. بعثت، جشن کمال است؛ جبرييل پيام آور کمال؛ حضرت محمد صلي الله عليه و آله تجلي کمال و اسلام، درس کمال است و در اين ميان آدميان، مخاطب اين کلام و کمال هستند. مبعث فرخنده پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله، خجسته ترين لحظه هدايت انسان و يادآور لحظه ناب اتصال خاک و افلاک و سخن گفتن خدا با انسان هاست. علاوه بر آن چه در آينه قرآن و روايات به عنوان معجزات پيامبر اسلام (ص) شمرده شده، معجزه اي ديگر نيز از آن حضرت پديدار گشته و آن اعجاز شخصيت و رفتارش است که در تمام دوران ها نظير ندارد. در اوج قدرت، همچنان پاک ترين و با حياترين مرد روزگار خويش است. مهربان ترين و بي کينه ترين دل ها را در سينه دارد و سراپايش از عشق به انسان ها مالامال است. او حتي دشمنان سرسخت و کينه توز ديرين را با محبت در آغوش مي کشد و برايشان دعا و طلب مغفرت مي نمايد. پوشش او، کم بهاترين پوشش ها، خانه اش از ساده ترين خانه ها و شکمش گرسنه ترين شکم ها بود. کفش و لباس خود را به شخصه وصله مي کرد، شير مي دوشيد و دستاس مي نمود. پيشاپيشِ کسي راه نمي رفت و تعظيم و چاپلوسي کسي را نمي پذيرفت. با فقيران همسفره بود و بر همگان، حتي کودکان سلام مي داد و در حالي از دنيا رفت که هيچ گونه نقدينه اي از طلا و نقره بر جاي نگذاشت. سال هاي طولاني بر مردمي گذشت که بر اثر دوري از مکتب پيامبران، در منجلاب گمراهي و فساد غوطه ور بودند، نه امنيت جاني داشتند، نه امنيت مالي و ناموسي. سايه شوم جهل و تعصب همه جا را تاريک کرده بود. ظلم و بيداد گري و لجاجت و انواع جنايات هولناک، همه را به ستوه آورده بود؛ به گونه اي که به فرموده علي عليه السلام «ميوه درخت جاهليت فتنه و آشوب و غذاي مردمش مردار گنديده، لباس زيرينشان ترس و وحشت و لباس رويينشان شمشير بود. آب حيات انساني در زمين فرو رفته بود و منارهاي هدايت، کهنه و فرسوده شده و پرچم هاي گمراهي و تيره بختي آشکار گرديده بود». سر آغاز بعثت با نام خدا شروع شد و پس از نام خدا، با خواندن و قلم و علم و آموزش آغاز گرديد. اين واژه هاي زرين، بيانگر آن است که بعثت، با انقلاب فرهنگي و آگاهي بخشي در همه زمينه ها شروع شد و بايد همواره براي پيشبرد اهداف بعثت، به زيربناي استوار آن، يعني انقلاب فرهنگي اهميت ويژه داد. بعثت، يعني سرآغاز مبارزه با هرگونه شرک و انحراف فکري، عقيدتي و عملي و هرگونه خرافات. بعثت، يعني رستاخيز بر پا خاستن براي نجات انسان ها از زير يوغ اسارت هاي فکري، اجتماعي و سياسي؛ بعثت پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله ، يعني تبيين و تکميل همه اهداف پيامبران و کتاب هاي آسماني و تثبيت و اجراي آن اهداف به طور کامل. قرآن کريم، خط مشي پيامبر خاتم (ص) و ايمان آورندگان به آن حضرت را بر دو محور اساسي دوستي با دوستان خدا و دشمني با دشمنان خدا ترسيم مي کند و مي فرمايد: «محمد فرستاده خداست و کساني که با او هستند بر کفار سخت مي گيرند و با همديگر مهر مي ورزند». اين صراحت، پيام مهمي براي همه مسلمانان در همه مکان ها و زمان ها دارد و آن اينکه در انجام تکليف الهي و اجراي مقررات ديني، بايد تعارف را کنار گذاشت. رفتار خود پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و امامان معصوم عليهم السلام هم دقيقا بر همين خط مشي منطبق بود. پاي بندي به اين خط مشي جامع و در عين حال روشن، مي تواند امت اسلامي را به همان عزت و عظمت صدر اسلام برساند. پيامبر اسلام بعد از بعثت، به ويژه در دوره سيزده ساله مکه، کوشيدند رابطه انسان را با خداوند، رابطه اي درست و صحيح تعريف کنند و به انسان ها بفهمانند خداي خالق، همواره در کنار آن هاست و براي ارتباط با خداي خويش، هيچ نيازي به واسطه اي به نام بت نيست و انسان با هر زباني مي تواند با خداوند سخن بگويد و همه انسان ها نيز در پيشگاه خداوند مساوي هستند. زمان بعثت پيامبر صلي الله عليه و آله ، انسان ها به خويشتن نگاهي منفي داشتند و تصور مي کردند از هويت، استقلال و شخصيت انساني برخوردار نيستند، بلکه محور در قبيله و جمع بزرگ تري به نام نسل و نژاد است که پيامبر اين نگاه نادرست را تغيير داد. اصلاح ديگري که آن حضرت بدان اهتمام ورزيد، رابطه انسان ها با يکديگر بود، پيامبر به آنها آموخت تا نگاهشان به يکديگر انساني باشد. با توجه به آيات قرآن، نخستين و اساسي ترين هدف فرستادن پيامبران، دعوت به يکتاپرستي و نفي هرگونه شرک و طاغوت است. قرآن کريم، دو اصل ديگر هم که بيشتر جنبه عملي و روبنايي دارد در دعوت پيامبران بيان مي کند. آن دو اصل استغفار از گناه و بازگشت به سوي خداست که به روشني در آيه سوم سوره مبارکه هود بيان شده است: «و اين که از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد، سپس به سوي او بازگرديد». قرآن در موارد متعددي، اهدافي را از بعثت پيامبران مطرح مي کند که بيشتر جنبه تعليمي و تربيتي دارند، از جمله اين اهداف تبشير و انذار است. هدف ديگر، اصلاح فرد و جامعه است؛ اصلاح در تمام ابعاد انديشه و اخلاق ، قرآن در زمينه اصلاح فردي و پاکسازي انسان ها، در سوره مبارکه نازعات به موسي عليه السلام مي فرمايد: «به سوي فرعون برو و به او بگو: آيا مي خواهي پاکيزه گردي؟ من تو را به سوي پروردگارت هدايت کنم تا از او بترسي (و گناه نکني)». اين تعبير قرآن، اشاره لطيفي است به اين حقيقت که رسالت پيامبران، پاکسازي انسان ها و بازگرداندن طهارت فطري نخستين به آنهاست. يکي از اهدافي را که قرآن از بعثت پيامبران مطرح مي کند، برقراري عدالت و حل اختلاف انسان ها در اجتماع است. يعني اجراي احکام الهي و سيراب کردن تشنگان عدالت از منبع فيض خداوندگاري. در سوره مبارکه حديد آمده است: «ما رسولان خود را با دلايل روشن فرستاديم و با آنها کتاب (آسماني) و ميزان (شناسايي حق از باطل و قوانين عادلانه) نازل کرديم تا مردم قيام به عدالت کنند». يا در آيه 64 سوره مبارکه نحل مي فرمايد: «ما قرآن را بر تو نازل نکرديم، مگر براي اينکه آنچه را در آن اختلاف دارند، براي آنها روشن کني». از جمله دستآوردهاي بعثت، احياي ارزش ها و مفاهيم حيات انسان و عمل و روابط اجتماعي او و تجسم بخشيدن به اين ارزش ها و مفاهيم بود. فرزند آن اجتماعي که فضل و برتري را بر اساس نسب و ريشه خانوادگي و وضع اجتماعي استوار کرده بود، به پا خاست تا تمام اين تعلقات و رنگ ها را در هم شکند و اعلان کند تا همه مردم جهان چون دندانه هاي شانه با يکديگر برابرند و فرياد «برتري به ميزان پارسايي» برآورد و اين شعار را لباس حقيقت پوشاند تا مردم از قيد استثمار خارج شوند. زاده بياباني که مردم آن جز به مشکلات ناچيز و سد جوع خويش و در تقسيمات عشايري، جز به تفاخر قبيله اي نمي پرداختند، ظاهر شد تا بزرگ ترين بارها را بر دوش کشد و رهبري انسان را به عهده گيرد و عالم را نجات بخشد و مظلومان را در سراسر گيتي از استبداد کسراها و قيصرها برهاند. و اين گونه بود که آخربن فرستاه خدا مبعوث شد. پديدآورنده: سيدحسن طباطبايي- برگرفته از پايگاه حوزه
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]
-
گوناگون
پربازدیدترینها