واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تفاوت در دوگونه از اعمال
«شتان ما بین عملین عمل تذهب لذته و تبقى تبعته، و عمل تذهب موونته و یبقى أجره»(1)؛ چه تفاوت بسیارى، كه بین دوگونه عمل و كردار انسانها وجود دارد: عملى كه لذت و خوشى آن به سرعت مىگذرد، ولى نتایج زیانبار و عواقب آن باقى مىماند، و عملى كه رنج و زحمت آن، زود تمام مىشود ولى پاداش آن برجا مىماند. شرح:خداوند انسان را آزاد و مختار آفرید و به او عقل و شعور داد، تا آزادانه راه زندگىاش را انتخاب كند، و با اراده و اختیار خود، هر عملى كه دلش خواست، انجام دهد. اما در روز قیامت، كسى كه عمل خوب انجام داده باشد پاداش مىگیرد و كسى كه مرتكب اعمال بد شده، به كیفر و مجازات مىرسد. امام علی(علیهالسلام)، به مسلمانان هشدار مىدهد، تا بدانند كه بین این دوگونه عمل، تفاوت بسیارى هست، و فریب ظاهر را نخورند. یعنى انسان باید بداند، كه كار خوب و بد، هر دو، به زودى مىگذرد و تمام مىشود، در حالی كه نتایج و پىآمدهاى آن، از بین نمىرود، و در كارنامه اعمال انسان، باقى مىماند. فرزند عزیز، تو خود، در میان دوستان، همكلاسىها، و اطرافیانت، نمونههایى از این دوگونه عمل را، بسیار دیدهاى. به عنوان مثال: دانش آموزى كه به جاى درس خواندن و زحمت كشیدن، وقت خود را به بازى و تفریح و خوشگذرانى تلف مىكند، تمام آن بازیها و تفریحاتش، زودگذر است، و تمام خوشگذرانیهایش، به زودى تمام مىشود. اما نتیجه این خوشیهاى زودگذر، مردود شدن است كه یك سال عمر او را بیهوده تلف مىكند و دیگر تا پایان عمر نمىتواند آن یك سال را دوباره به دست آورد. دانش آموزى هم كه زحمت درس خواندن را تحمل مىكند، رنج و زحمتش به زودى تمام مىشود، در حالی كه پاداش این زحمت، یعنى آموختن به زودى تمام مىشود، در حالی كه پاداش این زحمت، یعنى آموختن علم و دانش، و رفتن به كلاس بالاتر و پیشرفتى كه نصیب او مىشود، نتایج خوب و لذتبخشى است كه براى همیشه در زندگى او باقى مىماند. از این مثال ساده، نتیجه مىگیریم كه اعمال گناهآلود نیز اگر هم لذتى داشته باشند، لذتشان زودگذر است، در حالی كه نتیجه آنها، یعنى مجازاتى كه در پى دارند، نزد خدا باقى مىماند و در روز قیامت، گریبان شخص گناهكار را مىگیرد. مثلا كسى كه بر خلاف فرمان خداوند، روزه نمىگیرد و در ایام ماه مبارك رمضان، شكمچرانى مىكند، لذتى كه از خوردن و آشامیدن مىبرد، یك لذت زودگذر است. یعنى لذتى است كه با جمع كردن سفره غذا، تمام مىشود و چیزى از آن باقى نمىماند. ولى نتیجه این نافرمانى، تا روز قیامت باقى مىماند و خداوند شخص روزهخوار را به مجازات نافرمانىاش مىرساند. اما كسى که روزه مىگیرد، فقط چند ساعت، زحمت گرسنگى و تشنگى را تحمل مىكند، ولى در عوض این رنج زودگذر، كه با فرارسیدن غروب همان روز تمام خواهد شد، پاداش میگیرد.اگر خود شما خوب فكر كنید خواهید دید كه تمام كارها همین طور است. یعنى هم تمام لذتها زودگذر هستند، هم تمام زحمتها. ولى آنچه براى همیشه باقى مىماند، نتیجه و عمل و كردار انسان است، كه اگر بخاطر لذتهاى زودگذر گناه كرده، مجازات مىشود، و اگر در راه اطاعت از خدا، رنج و زحمت زودگذر را تحمل كرده، مزد و پاداش میگیرد.پینوشت:1- حدیث 121 نهج البلاغه .برگرفته از کتاب پندهاى كوتاه از نهجالبلاغه، هئیت تحریریه بنیاد نهجالبلاغه .گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 546]