واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: استفاده از سلاحهاي شيميايي در طول جنگ تحميلي توسط عراق تنها در ايران بيش از يكصد هزار مجروح و شهيد در بين نظاميان و مردم بيدفاع كشورمان بهجاي گذاشته است. اما سلاح شيميايي چيست؟ سلاح شيميايي عبارت از تمام مواد شيميايي خواه به صورت گاز، مايع يا جامد كه به خاطر اثرات سمي مستقيم روي انسان، حيوان وگياه به كار گرفته ميشوند. مي باشد. * قوانين منع استفاده از سلاح شيميايي در تعريف حقوق بين الملل سلاح شيميايي بر اساس بند1 ماده 2 كنوانسيون منع گسترش، توليد، انباشت و بهكارگيري سلاح هاي شيميايي و انهدام آنها مصوب 1993، شامل : الفـ مواد شيميايي و سمي و پيشسازهاي آنها ، بـ مهمات و ادوات كه اختصاصاً براي كشتار يا ديگر صدمات از طريق خواص سمي مواد شيميايي طراحي ميگردند و در نتيجة كاربرد اين مهمات و ادوات رها ميشوند، جـ هر نوع تجهيزاتي است كه اختصاصاً براي استفاده مستقيم در ارتباط با كاربرد مهمات و ادوات مذكور در قسمت ب طراحي شدهاند. ممنوعيت كاربرد سلاح هاي شيميايي از جمله قواعد لازم الاجراي حقوق بشردوستانه است كه مفاد بسياري از اسناد بينالمللي را تشكيل ميدهد و همه دولتها به نامشروع بودن استفاده از سلاح هاي شيميايي اذعان دارند و درصورت استفاده از آن، يا منكر ميشوند يا به توجيه و تفسير غير واقعي ميپردازند. * كاربرد سلاح هاي شيميايي از سوي عراق در جنگ تحميلي پيروزي هاي پياپي رزمندگان اسلام در جبهه هاي نبرد و مستولي شدن آثار شكست هاي تدريجي بر نظاميان رژيم عراق، اين رژيم را بر آن داشت تا از شيوه هاي ناجوانمردانه و ضد بشري استفاده كند و در همين ارتباط در ميدان نبرد از سلاح هاي شيميايي عليه نيروهاي نظامي ايراني استفاده مي كرد. عمليات خيبر اولين عملياتي بود كه عراق از سلاحهاي شيميايي به صورت گسترده استفاده كرد و در طول جنگ گستردهترين كاربرد عراق از سلاحهاي شيميايي در عمليات والفجر 8 ( فتح فاو) و كربلاي 5 در شرق دجله منطقه شلمچه صورت گرفت. علاوه بر آن رژيم بعث عراق به تدريج و در ادامه ضعف نظامي و در سايه سكوت همراه با رضايت قدرت هاي جهاني مدعي حقوق بشر برخلاف تمامي موازين حقوقي و اخلاقي از سلاح هاي شيميايي عليه مردم عادي و غيرنظامي ايران و حتي عليه شهروندان خود در حلبچه استفاده كرد. رژيم بعث عراق در 7 تير 1366 شهر مرزي و كردنشين سردشت را بمباران شيميايي كرد كه در جريان آن هزاران نفر از مردم غيرنظامي اين شهر به شهادت رسيده و بيش از پنج هزار نفر نيز مصدوم شدند. اما آنچه نقطه عطفي شد كه سازمان ملل را به واكنش وا داشت بمباران شيميايي در تاريخ 25 اسفند 1366 شهر حلبچه عراق از سوي رژيم صدام بود كه نزديك به 5 هزار نفر در جريان اين بمباران كشته شدند و هفت هزار تن ديگر مصدوم شدند. حلبچه از شهرهاي كردستان عراق در 10 كيلومتري مرز ايران و 225 كيلومتري شمال شرقي بغداد واقع شده و بيشتر جمعيت آن كرد هستند. گازهاي سمي بهكاررفته از سوي رژيم بعث عراق در حلبچه گاز خردل، سارين، تابون، وياكس و حتي سيانور بود كه از سوي برخي دولتهاي غربي به عراق تحويل داده شده بود و معاملهگر هلندي فرانس فان آنرات در آن نقش اساسي داشت. به كارگيري سلاح هاي شيميايي عليه مردم غير نظامي سردشت و حلبچه توسط رژيم بعث عراق در حالي صورت مي گرفت كه اين كشور جزء كشورهاي امضا كننده پروتكل ژنو در مورد منع استفاده از سلاح هاي سمي خفه كننده و تركيبات باكتريولوژيك بوده است. اين پروتكل صراحتاً استعمال سلاحهاي شيميايي را منع مي كند. انتشار مصاحبه ها و عكس هاي مجروحان بمباران حلبچه موجب اعتراض و خشم افكار عمومي مردم جهان نسبت به عراق و شوراي امنيت شد و آن شورا ناگزير به دبيركل اجازه داد كه كارشناساني را به مناطق شيميايي و بيمارستان هاي ايران اعزام كند. * صدور قطعنامه اي خنثي تحت فشار افكار عمومي جهاني شوراي امنيت سرانجام تحت فشار افكار عمومي و خشم و انزجار مردم كشورهاي مختلف جهان از اين جنايت، طرح قطعنامهاي را كه توسط جمهوري فدرال آلمان، ايتاليا و ژاپن تهيه شده بود، مورد بررسي قرار داد و در تاريخ 9 مي 1988 (19 ارديبهشت ماه 1367) و در جلسه شماره 2812 خود قطعنامه 612 را به اتفاق آرا تصويب كرد. در قطعنامه 612 كه پنجاه روز پس از بمباران شميايي حلبچه صادر شد، نيز تحت فشار قدرت هاي حامي رژيم بعث عراق،نه تنها نام عراق به عنوان استفاده كننده از سلاحهاي شيميايي نيامده، بلكه هيچ اقدام عملي براي جلوگيري از كاربرد سلاح شميايي در اين قطعنامه مطرح نگرديد. همين ناديده انگاشتن اقدامات صدام كه با حمايت غرب انجام مي شد در نهايت به توهمات حزب بعث و شخص صدام انجاميد كه از او مجنوني آفريد كه آنها كه آورده بودنش به ناچار با حمله و هزينه ، حذفش كردند و هنوز نيز تاوانش را باز پس مي دهند. از سوي ديگر جمهوري اسلامي نه تنها هنوز پابرچاست بلكه معادلات منطقه اي و جهاني بي حضور قدرتمند اين قطب مطرح حل ناشدني است. گزارميز/1912/1418
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 196]