واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: كلهر: صداوسیما، شبکه 2 را به دولت بدهد وی معتقد است: اسناد هم گویای این است که مالکیت شبکه دو با صداوسیما نیست. تا الان نیز تصور نمیکنم مبلغ این شبکه توسط صداوسیما به آموزش و پرورش پرداخت شده باشد یعنی معاملهای صورت گرفته باشد اما بعد از انقلاب این شبکه از آموزشی بودن خارج شد. مشاور رسانهای رئیسجمهور میگوید هیچگاه از سیاست دور نبوده است. مهدی کلهر مرد رسانهای دولت نهم و دهم که نماینده دولت در شورای نظارت بر صداوسیما است تعامل دولت نهم با رسانه ملی را دارای صعود و نزول میداند. دفتر کارش در ساختمان معاونت اجرایی ریاست جمهوری که در آن پذیرای «خبر» برای گفتوگو شد بسیار ساده بود اما صراحت لهجهاش در پاسخهای صریح او نشانی از سادگی نداشت. گفتوگوی سه ساعته خبر با کلهر در طبقه ششم ساختمان کوثر که البته یک ساعت آن با ضبط خاموش ثبت شد خبرهای حاشیهای زیادی داشت. آنچه در ادامه میآید گفتوگوی بیحاشیه «خبر» با اوست که پس از چک کردن توسط او منتشر شده است.مهدی کلهر در پاسخ به اینکه آیا دولت نیاز به رسانه دولتی دارد، با بیان اینکه در قانون اساسی صداوسیما زیر نظر قوه مجریه نیست به «خبر» گفت: طبق قانون اساسی شورای نظارت بر صداوسیما که مرکب از نمایندگان سه قوه است بر کار صداوسیما نظارت میکنند. ولی هنوز به نظر میرسد که شورای نظارت بر صداوسیما با آنچه که خواست قانون اساسی است، بسیار فاصله دارد. هم به لحاظ کیفی و هم به لحاظ کمی قطعاً لازم است که شورای نظارت سازمان عریض و طویلی مثل صداوسیما یک بیستم افراد آن سازمان پرسنل متخصص داشته باشد. ما تنها دو شورا در قانون اساسی داریم؛ یکی شورای نگهبان و دیگری شورای نظارت بر صداوسیماست، یعنی سایر شوراها تنها در قانون مدنی ما ذکر شدهاند. سازمان صداوسیما به لحاظ بودجه توسط دولت تأمین میشود ولی به لحاظ سیاستگذاری و مدیریت ترکیب پیچیدهای است که نهایتاً به صورت ایدهآل باید به صورت مساوی زیر نظر سه قوه انجام وظیفه کند.وی در این گفتوگو با بیان اینکه معتقد است بعضاً روزنامه ایران و خبرگزاری ایرنا با سیاستهای دولت همراه نشدهاند، گفت: روزنامه ایران غیر از صفحه اول که به نظر میرسد مربوط به دولت است، ممکن است در سایر صفحات خبرها و مقالات و ترجمههایی باشد که حتی با همان صفحه اول تضاد ماهوی داشته و این مسئله نیز طبیعی است.وی درباره راه حلش برای ضعف رسانهای دولت با تأکید بر اینکه قطعاً جای یک شبکه که دولت بتواند توسط آن با مردم حرف خود را بزند خالی است، به رسانه ملی اشاره کرد و گفت: به لحاظ مالکیت اساساً شبکه دو جزو صداوسیما نیست. سابقه شبکه دو سیما به شبکه آموزشی قبل از انقلاب بازمیگردد که مالک آن وزارت آموزش و پرورش است. اسناد این ادعا موجود است. اصلاً پرسنل شبکه دو توسط آموزش و پرورش تأمین میشد. کار این شبکه هم آموزش و کلاس درس برای مناطق محروم بود. قبل از انقلاب هنگامی که قطبی تلویزیون جامجم را راهاندازی کرد، با آموزش و پرورش قرارداد بست تا تعدادی از پرسنل آموزش و پرورش به اروپا فرستاده شوند تا تکنولوژیست آموزشی شوند. اگر اشتباه نکرده باشم آقای اسماعیل میرفخرایی یکی از این فارغالتحصیلان است.وی ادامه داد: قرار این بود که آقای قطبی پخش رادیو و تلویزیون را برعهده بگیرد، اما آرژانتین که شبکه دو فعلی ماست همچنان آموزشی بماند و بخشی از دولت که آموزش و پرورش مهمترین بخش آن بود او را از نظر خوراک، مسیر، سیاستگذاری و اهداف تغذیه کند. بعد از انقلاب نیز قرار شد بنده به عنوان نماینده آقای رجایی به آنجا بروم و این شبکه را برای وزارت آموزش و پرورش تحویل بگیرم ولی عملاً این حکم انجام نشد.وی معتقد است: اسناد هم گویای این است که مالکیت شبکه دو با صداوسیما نیست. تا الان نیز تصور نمیکنم مبلغ این شبکه توسط صداوسیما به آموزش و پرورش پرداخت شده باشد یعنی معاملهای صورت گرفته باشد اما بعد از انقلاب این شبکه از آموزشی بودن خارج شد. حتی در زمان ریاست محمد هاشمی بر صداوسیما برای حل این مشکل سعی میکردند اینگونه بگویند که کار شبکه دو آموزش است و هنوز این مسئله در مکتوبات وجود دارد. بنابراین هنوز باید شبکه دو با تمام مجموعه ساختمانش جزو مالکیت دولت باشد. اینکه دولت نیازمند یک شبکه برای خود است، یکی از دو دیدگاه موجود است. خاطرم است که آقای مهاجرانی در زمان وزارت ارشادش به طور جدی این مسئله را که دولت باید حداقل یک شبکه داشته باشد را مطرح کرد. دید دیگری وجود دارد که شاید با ساختار قانون اساسی بیشتر تطبیق کند و آن است که وقتی قانون اساسی شورای نظارت سه قوهای را میگذارد یعنی تمام شبکههای صداوسیما مکلفند که دولتی که سرکار است را در حد اطلاعرسانی یاری برسانند، همانطور که مکلفند قوهقضائیه را یاری بکنند و همینطور قوه مقننه را. این دو دیدگاه موجود است. من نیز گمان میکنم دیدگاه دوم به قانون اساسی نزدیکتر باشد.وی میگوید که صدا و سیما در انعکاس اجرائیات دولت تنها بسنده به اخبار کرده و از پخش مراحل دشوار عملیاتهای اجرایی دولت غفلت کرده است. کلهر این گفته را که صدا و سیما به عنوان حامی تمام قد دولت عمل کرده است بیاساس میداند و با استناد به برخی گفتههای مدیران صدا و سیما هنگام آغاز به کار دولت نهم اظهار میکند «از روز اول صداوسیما منتقد دولت بود.» مشاور رسانهای احمدینژاد با بیان اینکه «حمایت صدا وسیما از دولت در حوادث انتخابات ریاست جمهوری تنها یک اتهام است» به «خبر» گفت: عملکرد رسانه ملی بعد انتخابات به ضرر دولت بود.وی راهپیمایی طرفداران یکی از نامزدهای معترض به نتیجه انتخابات از انقلاب تا آزادی را بزرگ توصیف کرد و افزود: فکر میکنید تمام آن جمعیت از موج سبز بودند؛ قطعاً اینطور نبود. بسیاری تنها میخواستند بدانند که اینجمعیت حرفشان چیست.کلهر با اشاره به اینکه خود نیز در تجمعات بعد از انتخابات شرکت کرده است، افزود: میخواستم مطمئن شوم که اینها جزو موج سبز نیستند. مطمئن نیز شدم که اینها سلطنتطلب و مأموران سیا هستند که قصد سوءاستفاده از این شرایط را دارند.مشاور رسانهای رئیسجمهور در واکنش به اظهارات مقامات صدا وسیما در خصوص مستند هستهای صدا وسیما، روایتگر بودن دولت در این مستند را رد کرده و با اشاره به چگونگی خبردار شدن خود و رئیسجمهور از آن برنامه توسط مقامات صدا و سیما، خاطر نشان میکند: من نیز از آن مستند ناراضی بودم. کلهر با بیان اینکه «عدهای هستند که میخواهند تسویهحسابهای سیاسی خود را با این انتخابات حل کنند» تصریح کرد: در این انتخابات تمام احزاب و شخصیتهای سیاسی و کاندیداها بازنده بودند حتی آقای احمدینژاد. وی بحثهای مطرح شده در جامعه مانند وحدت ملی، آشتی ملی را آدرس غلط میداند و معتقد است: مردم ما مشکل ندارند، مردم ما وحدت دارند. مشاور رئیسجمهور با بیان اینکه مسئله انتخابات در حد مسئولان بالا و حزبی حل نشده است، گفت: اگر بخواهیم یک طرف را به کل از میدان بهدر کنیم یعنی آن را مقابل مرگ و زندگی سیاسی قرار میدهیم. بنابراین نباید از وی انتظار داشته باشیم که اشتباهاتش را بپذیرد یا حداقل باید هزینه سنگینی بدهد.منبع: خبر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 133]