واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا ،حضرت علي (ع) به عنوان بهترين الگوي پدران و مردان در خانواده هاي مسلمان ايراني است و آشنايي با زندگي سراسر معنوي ،ساده و بي پيرايه مولاعلي (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) زندگي خانواده ها را در برابر بسياري از مصائب و مشكلات بيمه مي كند. يكي از بهترين شيوه هاي تربيت، معرفي الگوهاي موفق است، الگو به زندگي روح و حيات مي بخشد و الگوي خوب، مردم را از رفتن به سراغ الگوهاي بد باز مي دارد. خداوند بارها به پيامبرش دستور فرموده، نمونه هاي برجسته انسانيت را به مردم معرفي كند تا اين الگوها به فراموشي سپرده نشود. قرآن درباره الگو بودن پيامبر اسلام نيز مي فرمايد: همانا براي شما در (سيره) رسول خدا، الگو و سرمشقي نيكوست، (البته) براي كساني كه به خدا، الگو و سرمشقي نيكوست، (البته) براي كساني كه به خدا و روز قيامت اميد دارند و خدا را بسيار ياد مي كنند. پيامبر اسلام نيز همواره حضرت علي را بهترين الگو به خصوص براي پس ازخود معرفي كرده و خطبه معروف غدير نيز به آن اشاره دارد. در مباحث شناختي كه نسبت به انسان وجود دارد، هر فردي تنها مي تواند داراي يكي از اين صفات باشد به طور مثال شخصي كه در ميدان جنگ شجاعت دارد نمي تواند رقت قلب هم داشته باشد و يا برعكس ولي در وجود اميرالمومنين علي (ع) صفات متضادي وجود دارد؛ در ميدان جنگ شجاع، دلير، كارآمد و بدون مسامحه و در برخورد با مردم مهربان و با عاطفه بودند و البته در هر يك از اين صفات بالاترين درجه را داشتند. امام علي (ع) در منزل براي فرزندانش پدري مهربان و براي حضرت فاطمه (س)، همسري وفادار بود. آنچه مسلم است، خانواده خميرمايه و سنگ بناي جامعه بزرگ انساني است و حكمت الهي بنابر فطرت و آفرينش انسانها طوري نظام مند آفريده شده است كه براي رشد و شكوفايي و رسيدن به آرامش و امنيت رواني نياز به تشكيل خانواده منوط گشته است. در رابطه با زندگي امير المؤمنين علي (ع) و برترين بانوي عالم حضرت فاطمه (عليهاالسلام)كه برترين اسوه و الگو مردمان در همه اعصار مي باشند خانواده اهميت و جايگاه ممتازي را به خود اختصاص داده است. در يك خانواده منسجم، پويا و اعتدال گرا هر يك از اعضاء در كارها و رفع سختي ها و مشكلات با هم ديگر مشاركت و همكاري دارند. ضروري ترين عامل در استواري هر كانون انساني،تقسيم كار است ، براين اساس علي بن ابيطالب (ع) در خانه با همسرش زهرا(س) همكاري مي كرد، كار خانه را زهرا به اختيار خودش انتخاب كرده و علي (ع) به او تحميل نمي كرد ، در عين حال علي (ع) مي خواستند فشاري بر همسر عزيزش وارد نيايد و در كارها به او كمك مي كرد. هنگامي كه رسول خدا (ص) پيشنهاد تقسيم كار در منزل امام علي (ع) را مي دهند، حضرت فاطمه (س) مسرور شده و رضايت خويش را اين گونه ابراز مي نمايند:فَلَا يَعْلَمُ مَا دَاخَلَنِي مِنَ السُّرُورِ إِلَّا اللَّهُ بِإِكْفَائِي رَسُولُ اللَّهِ ص تَحَمُّلَ رِقَابِ الرِّجَال ،جز خدا كسي نمي داند كه از اين تقسيم كار [كار منزل برعهده زهرا (س) و تدبير امور بيرون بر عهده علي (ع)] تا چه اندازه مسرور و خوشحال شدم، چرا كه رسول خدا مرا از انجام كارهايي كه مربوط به مردان است، بازداشت. دين اسلام بر رعايت مساوات و عدالت در خانواده ، تأكيد فراواني نموده و از هرگونه تبعيض و امتياز بي جا به برخي يا يكي از فرزندان به شدّت منع نموده است، همچنين از تبعيض بين دو جنس دختر و پسر و محبت بيش از اندازه به پسران كه ريشه در عصر جاهليت داشت، پدر و مادر را تنبه مي دهد. امام علي (ع) دراين باره مي فرمايند: ان النبيصلي الله عليه و اله ابصر رجلا له ولدان فقبّل احدهما و ترك الاخر. فقال رسول الله (ص): فهلّا و اسيت بينهما،پيامبر (ص) كسي را ديد كه دو فرزند داشت. يكي را بوسيد و ديگري را رها كرد [در اين هنگام] پيامبر خدا [به وي] فرمود: چرا ميان آنان يكسان عمل نكردي؟!با توجه به اين حديث نوراني، عدالت ورزي حتي در محبت و بوسيدن فرزندان بايستي رعايت شود تا مانع از حسادت و كينه ورزي آنان نسبت به هم شويم. اميرالمؤمنين علي (ع) در قالب وصاياي خود و در فرآيند آموزش فرزند جوان خويش به امام حسن مجتبي (ع) در نامه 31 نهج البلاغه كه مشتمل بر سفارش هاي ناب و ظريف و نكات اخلاقي- تربيتي است، به تبيين و تصوير درستِ رابطه بين پدر كه يكي از اركان مهم تشكيل دهنده خانواده است با فرزندان كه ميوه دل و گل خوشبو خانواده هستند، مي پردازد.موارد كليدي كه از سوي والدين بايد به فرزندان منتقل شود را، امام اين گونه مي فرمايند:وَ أَنْ أَبْتَدِئَكَ بِتَعْلِيمِ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تَأْوِيلِهِ وَ شَرَائِعِ الْإِسْلَامِ وَ أَحْكَامِهِ وَ حَلَالِهِ وَ حَرَامِه ... ابتدا خواستم (تربيت) تو را به تعليم كتاب خداوند و بيان آن و مقررات و احكام اسلام و حلال و حرام آن آغاز كنم . از اين رو هر معلم و مربي و يا هر پدر مهرباني كه واقعاً دلسوز فرزند خود باشد، در قدم نخست و قبل از آلوده شدن دل و درون ، بايد حقايق دين را به فرزند خود بياموزد وگرنه اگر تعلل نموده و اين مهم را به تأخير بيندازد، دل جوان به عقايد انحرافي آلوده مي شود و اصلاح كردن وي، زحمتي دو چندان مي طلبد. زن و مرد در كانون گرم خانواده با درك روحيات يكديگر مي توانند مسير پر پيچ و خم زندگاني را با آرامش و زندگي پشت سر بگذارند و در اين مسير درك و توجه به روحيات ظريف زن از جايگاه ويژه اي برخوردار است. بنابراين هر كلمه، گفتار و حركت، در بر دارنده بار عاطفي و رواني خاصي است كه تاثير مثبت و منفي مستقيمي مي تواند ايجاد نمايد. از اين رو همسر خانواده دوست دارد در ارتباط با او صحبت محترمانه با عواطف سرشار از محبت و احترام دريغ ورزيده نشود. شوهر بايد به همسرش از اين منظر كه او امانت الهي است و فردي مستعد كمال، پيشرفت و تحول در عرصه زندگي است به او بنگرد. امام علي (ع) در شأن حضرت زهرا (س) و رضايت از او مي فرمايند : فَوَ اللَّهِ مَا أَغْضَبْتُهَا وَ لَا أَكْرَهْتُهَا عَلَي أَمْرٍ حَتَّي قَبَضَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا أَغْضَبَتْنِي وَ لَا عَصَتْ لِي أَمْرا، سوگند به خدا من زهرا را تا هنگامي كه خداوند او را به سمت خود برد خشمگين نكردم در هيچ كاري موجب ناخشنودي او نشدم ،او نيز مرا خشمگين نكرد و هيچ گاه مرا نافرماني نكرد . امام علي (ع) همچنين در مورد سازگاري زن و مرد مي فرمايند : الزَّوْجَةُ الْمُوَافِقَةُ إِحْدَي الرَّاحَتَيْن ، زن سازگار يكي از دو آسايش است . امروزه يكي از مشكلات رايج در خانواده ها اين است كه امكانات زندگي خودشان را با وسايل و امكانات زندگي ديگران مقايسه مي كنند در نتيجه انتظار و توقع شان بيشتر از توان مالي همسرشان مي شود و اين مساله موجب احساس سرشكستگي و عدم لذّت بردن از زندگاني خود مي شود. از اين رو زمينه و ريشه بسياري از درگيريها و نزاع ها در محيط خانواده ناشي از چشم هم چشمي هاست. از جمله ضررهاي تقاضاهاي نامقدور در كانون خانواده عدم تعادل مالي است كه موجبات قرض، ربا، اقساط با مبالغ درشت و ناتواني در پرداخت آن را به خانواده تحميل مي كند. حضرت علي (ع) در همين مورد مي فرمايند : كَثُْرَة السُّؤَالِ تُورِثُ الْمَلَال در خواست زياد ، ملال به بار مي آورد . بخشي از وظايف مهم پدر پدر، بر خلاف مادر كه در تنظيم مسايل تربيتي و عاطفي تاثير گذاري بيشتري در خانواده دارد ،به عنوان رهبر خانواده ركن اصلي در هدايت اعضاي خانواده و تنظيم روابط اجتماعي ،مذهبي،فرهنگي ، اقتصادي را بر عهده دارد . تزريق روحيه احترام به ديگران،نهادينه سازي فرهنگ هاي مختلف از جمله برخوردهاي اجتماعي ،رعايت فرهنگ شهروندي ،رعايت انصاف و حقوق ديگران، حس شهامت ،روحيه تلاش و كار ،داشتن مسووليت اجتماعي ،ايجاد حس مشاركت و علاقه به ادامه تحصيل از جمله مواردي است كه تاثير پدر بر روي خانواده و فرزندان و در نتيجه سالم سازي اجتماع قابل توجه است . سلامت نفس، فرهنگ نماز ،فرهنگ جهاد و شهادت وتاكيد به رعايت حجاب و پوشش اسلامي از طرف پدر به فرزندان نيز اهميت موضوع را در ذهن آنان بيش از پيش نمايان مي سازد . ميزان تقوي پدر خانواده در تقويت و تضعيف فرهنگ هاي ياد شده حرف اول را مي زند . رعايت حرام و حلال در كسب روزي از جانب پدر خانواده و دقت در برخوردهاي اجتماعي ،در تربيت فرزندان صالح و تحويل فرزند سليم به جامعه بسيار تاثيرگذار مي باشد . بسياري از ناهنجاري هاي اجتماعي از بطن خانواده نشات مي گيرد ،هر چه قدر پشتوانه ديني و اخلاقي خانواده ها مستحكم تر باشد زمينه انحراف هاي اجتماعي و اخلاقي نيز به حداقل مي رسد . بر اين اساس تمسك به الگوي مناسب جهت حفظ ارزش ها و حرمت ها در خانواده ضروري بوده و هر چه قدر مباني الگوها از اصول دين ،امامت و ولايت سرچشمه گرفته باشد از استحكام و سلامت بيشتري برخوردار است . گرچه تشابه زندگي امروز ما با حضرت علي مقايسه به جايي نيست ولي بايد در جهت تحقق فرمايش هاي امام اول شيعيان پدران امروز نهايت تلاش خود را انجام دهند تا جامعه سالم و اسلامي داشته باشيم . 7223/593 گزارش از : پيمان پاكزاد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 288]