واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: فرهنگ آكسفورد واژه دانش بومي را اين گونه تعريف كرده كه فكر توليد شده به صورت طبيعي در يك سرزمين يا منطقه كه مربوط به و مختص به اهالي آن است. يكي از دانش آموختگان ارشد دانشگاه هاي كشور كه در روستايي در چهارمحال و بختياري كارهاي پژوهشي را در دست اجرا دارد، در اين باره گفت :توجه به پيوند دانش بومي و دانش رسمي در روستاها ، پيوند اين دو علم و دانش بايد به عنوان يك كار مهم اجرايي شود تا اين دانش بتواند نقش مهمي در توسعه متوازن روستا داشته باشد. دكتر شعله محمدي زاده در گفت وگو با ايرنا افزود:روستاها به عنوان محور توليد ، نقش مهمي در امر خودكفايي اقتصادي ايفا مي كنند و پيوند دانش بومي و رسمي در روستاها باعث تحول بزرگ در امر توليد مي شود. وي گفت :در اغلب جوامع روستايي،در هر منطقه دانش ژرف و دقيقي وجود دارد كه شناختن آن تا حد زيادي به شناختن موقعيت هاي فرهنگي و محيط هاي اجتماعي اين جوامع مرتبط مي شود و مردم اين جوامع راههاي موثر و مطمئن براي بكارگيري اين نوع دانش و منابع موجود در محيط خود را مي دانند. محمدي زاده افزود :دانش بومي و مهارت هاي مناسب و سازگار كشاورزان در همكاري با عوامل طبيعي و در واكنش به آن ، رشد و تكامل يافته است و دانش رسمي دانشي پيشرفته با مدل هاي جهاني مي باشد كه در هم آميختگي اين دو دانش نقش مهمي در امر توليد ايفا خواهد كرد. پژوهشگر برتر كشور و عضو دائم طرحهاي مطالعات روستايي ايران نيز گفت :توليد صنايع دستي به نفع روستاييان نيست بلكه به آنها ضرر و زيان وارد مي كند. پرفسور حسن حسيني ايري چندي پيش در سفر به شهركرد افزود:صنايع دستي نياز واقعي مردم نيست و در اولويت نيازهاي مردم قرار ندارد به همين دليل پرداختن به صنايع دستي به نفع روستاييان نيست و تنها باعث ضرر و زيان آنها مي شود. به گفته وي،صنايع دستي ديگر پاسخگوي نياز روستاييان نيست و صنايع دستي را در شهرها نيز مي تواند توليد كرد و صنايع دستي روستاييان نيز متناسب با بازارها نمي باشد. حسيني ابري گفت:كشاورزي سنتي ايران علي رغم توسعه دانش و تكنولوژي و دانش كارشناسي هنوز در جايگاه مهمي قرار ندارد و بايد دانش روستايي و بومي با دانش هاي جديد در روستاها تلفيق و كاربردي شود. اين استاد دانشگاه و روستاشناس برتر ايران گفت:وجود سه عنصر سرمايه،تكنولوژي و دانش باعث مهاجرت روستاييان به شهرها مي شود. وي تصريح كرد:روستاها بايد به عنوان يك دهستان بازتعريف شوند و به عنوان يك قريه و ده به آن نگريسته نشود و در مرتبه دوم روستاها به به عنوان يك بخش و در مرتبه سوم به عنوان شهر روستا شناخته شود. حسيني ابري گفت:هم اكنون 50درصد از روستاها در كشور زير 50خانوار جمعيت دارد و روستاها بايد به عنوان يك منطقه وسيع جغرافيايي مد نظر باشند و به عنوان يك نقطه جغرافيايي و از اين رو بايد روستاها به عنوان يك وسعت جغرافيايي در نظر گرفته شود. به گفته وي،در گذشته در روستاها توليد در مرتبه نخست قرار داشت و خوش نشين ها نيز 40نوع فعاليت در راستاي كمك توليدي انجام مي دادند. حسيني ابري يادآور شد:در دانش بومي، واحد برنامه ريزي توسعه، روستا يك منطقه همگن و وسيع را پوشش مي داد اما در دانش جديد روستا تنها به عنوان يك نقطه جغرافيايي غيرشهري در نظر گرفته مي شود. اين روستاشناس كشور، نقش معتمدين در روستاها را مهم و اساسي دانست و گفت:در روستاها دهياري ها نبايد خود را شهرداري بدانند بلكه بايد به عنوان دهيار در كنار روستاييان قرار بگيرند. به گفته وي،تصميم گيري در روستاها بايد براساس سود و زيان باشد و براي اجراي طرحهاي تحقيقاتي در روستا بايد روستاييان نيز مشاركت داشته باشند. وي گفت:اگر قرار است طرح تحقيقاتي در روستاها صورت گيرد بايد اين طرح در مرحله اول به صورت پايلوت و محدود در يك نقطه جغرافيايي كوچك انجام شود و سپس به كل روستا تعميم داده شود. روستا به عنوان مركز اصلي توليد دانش بومي نقش مهمي در امر توسعه اقتصادي كلان كشور دارد و بايد به مساله توليد بومي نگاهي حمايتي شود تا علاوه بر كارآفريني در موقعيت هاي موجود اقليمي و جغرافيايي ، چرخه توليد در يك منطقه نيز شتاب فراوان تري بگيرد. 7359/671
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]