واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: چرا در غزه سينماگر و خبرنگار نداريم؟
«رضا برجي» با اعلام اين كه به محض كسب اجازه ورود به غزه خواهد رفت، گفت: آقايان فيلمساز ميتوانند يك پنجم حقوقشان را براي غزه بدهند، امضا كردن يك نامه كه كاري ندارد. به راستي چرا ايران در غزه، خبرنگار و فيلمساز ندارد.«رضا برجي» مستندساز در گفتوگو با خبرنگار سينمايي فارس اظهار داشت: قبل از اين اتفاق، هر هفته تلويزيون تصاوير آرشيوي از فلسطين نشان ميداد و ميگفت غزه در محاصره اقتصادي است، اما حدود 100 فيلم در اين مورد ساخته شده است كه ميشد از آنها استفاده كرد چون مشخص بود كه اسرائيل به غزه حمله خواهد كرد. وي افزود: متأسفانه ما صبر ميكنيم كه يك اتفاق بيفتد و يك موج به وجود بيايد و ما خودمان را در آن موج بيندازيم. شبكه الجزيره الان همان كاري را ميكند كه شبكه خبر. ولي الجزيره طوري عمل ميكند كه همه اخبار را پوشش ميدهد. يكي از دلايل ضعف خبري اين است كه ما در غزه خبرنگار نداريم و نميتوانيم به آنجا برويم اما جاي سؤال دارد كه در لبنان هم كه خبرنگار داشتيم خيلي شقالقمر نكرديم. «رضا برجي» با اعلام اين كه به محض كسب اجازه ورود به غزه خواهد رفت، گفت: آقايان فيلمساز ميتوانند يك پنجم حقوقشان را براي غزه بدهند، امضا كردن يك نامه كه كاري ندارد. به راستي چرا ايران در غزه، خبرنگار و فيلمساز ندارد.برجي با اشاره به ضعف عملكرد هنرمندان در رويارويي با فاجعه غزه گفت: نكتهاي كه وجود دارد اين است كه هنرمندان ما ضعيف عمل ميكنند و ضعيف عمل كردهاند. اگر ما ادعاي رهبري انقلابي جهان اسلام را نداشتيم، بحث ديگري بود اما اكنون بايد به همان ميزان عمل كنيم و عملكرد ما بايد مثل يك رهبر باشد. وي افزود: عربستان خودش را رهبر جهان عرب ميبيند و براي آن هزينه ميكند و همچون يك رهبر عمل ميكند. ما كه داعيه رهبري انقلابي جهان اسلام را داريم بايد براي اين امر هزينه كنيم ولي نكردهايم. سازنده مستند «سواحل اشك و زيتون» به فارس گفت: هنرمندان ما، نويسندگان ما و عكاسان در رويارويي با واقعه فلسطين ضعيف عمل كردهاند. ما چند عكاس داريم؟ و چند نفر آنها به لبنان و عراق رفتهاند؟ مرز عراق باز بود و همه ميتوانستند فقط با 100 دلار تمام عراق را بروند اما چرا نرفتند؟ فيلمسازان بزرگ ما چرا هيچكدامشان به عراق نرفتند؟ رضا برجي در ادامه افزود: من فكر ميكنم دليل اين امر اين باشد كه ما فقط در شعارها حرفهاي خوبي ميزنيم و فيلمسازان ما اينطور فكر نميكنند، الان آقايان هنرمند ليستي را امضا كردهاند و اسرائيل را محكوم كردهاند، اين به خودي خود حركت و عملكرد خوبي است اما آيا آنها حاضر هستند كه يك ليتر خونشان را اهدا كنند؟ اين مستندساز كه آثار متعددي در زمينه جنگهاي مختلف ساخته است، گفت: آقايان فيلمساز ميتوانند يك پنجم حقوقشان را براي غزه بدهند. امضا كردن يك نامه كه كاري ندارد. يكسري هنرمند در همين مملكت كاملاً نسبت به اين قضيه بيتفاوت هستند. خوب است اين اتفاقات را در جنگ 33 روزه هم ديدم و همانطور هم عمل كرديم. بيلبرد زديم و برنامههاي آرشيوي نشان داديم، در صورتي كه ميتوانستيم لااقل چند فيلمساز حرفهاي به لبنان بفرستيم تا فيلم مستند بسازند؟ چرا نيامدند، آنها از ترسشان نيامدند. چرا فلان شعار نيامد در لبنان حس بگيرد؟ ترس از جان بود. وي به فارس گفت: در اين موقعيت ما هم مثل باقي كشورها عمل كرديم. اين قصه الان نيست و رايزنيها ميتوانست قبل از اين انجام شود. وزارت ارشاد بايد فكر اين موقع را ميكرد كه اگر اين حمله اتفاق بيفتد چه كنيم. تلويزيون هم بايد اين كار را ميكرد كه شيوهمان را عوض كنيم. متأسفانه ما صبر ميكنيم كه يك اتفاق بيفتد و يك موج به وجود بيايد و ما خودمان را در آن موج بيندازيم. شبكه الجزيره الان همان كاري را ميكند كه شبكه خبر. ولي الجزيره طوري عمل ميكند كه همه اخبار را پوشش ميدهد.تا به حال شش جنگ را شاهد بوديم و شيوهمان را تغيير نداديم و تحليلگران ما بيشتر شدهاند و دو تحليلگر خارجي هم اضافه كردهايم. همه قصه اين است كه اتفاقات منطقه سرعت زيادي را ميطلبد و رسانههاي ديگر اين سرعت را دارند. وي درباره عدم امكان حضور فيلمسازان و خبرنگاران در غزه گفت: مثلاً با توجه به اين كه ما قراردادهاي اقتصادي با دولت مصر داريم دولت ميتواند آنها را مجبور كند كه اگر عقبنشيني نكنند، فلان قراردادشان را لغو ميكند كه با فشاري كه به آنها ميآيد، خبرنگاران بتوانند به غزه بروند. وي افزود: ما ميتوانستيم از قبل در تلويزيون، مطبوعات و رسانهها طوري عمل كنيم كه بتوانيم پخته عمل كنيم. خبرنگاران ما در العالم نسبت به الجزيره عملكرد خوبي نداشتهاند، در حالي كه حرفي كه العالم ميزند حرف حق و واقعيت است و همه مخاطبان ميخواهند حرف حق را بشنوند. وي افزود: مطبوعات هم به همين شكل عمل كردند. الان در كشورهاي خليج فارس يكسري روزنامه ايراني منتشر ميشود كه در تيترهايشان دستوپا شكسته از غزه نوشتهاند. يك فارسيزبان وقتي كه اين روزنامه را ميخواند، نميپرسد واقعاً در ايران چه خبر است، در حالي كه وقتي فلان هنرپيشه غربي فوت ميكند يكي از تيترهاي اصلي را به آن اختصاص ميدهند؟ آقايان فيلمساز ميتوانند يك پنجم حقوقشان را براي غزه بدهند. امضا كردن يك نامه كه كاري ندارد. يكسري هنرمند در همين مملكت كاملاً نسبت به اين قضيه بيتفاوت هستند. وي گفت: ما از سالها قبل نيز در بحث خبر مشكل داشتيم و اصلاً كسي گوشش بدهكار نيست هيچكس هم نيامده است از من بپرسد كه اين انتقادات شما براي چيست، كه درست است يا غلط. برجي افزود: ما ميتوانستيم قبل از اين اتفاقات با پيشبيني كه ميرفت براي اين امر برنامهريزي كينم و به فكر باشيم به دولتهاي منطقه فشار بياوريم تا مصر را ترغيب كنند تا اجازه ورود به غزه را بدهد. تمام اين اتفاقات به اين خاطر است كه ما آمادگي از قبل نداريم كه از قبل رايزني كنيم كه متأسفانه هنگامي كه اين اتفاقات ميافتد به فكر چاره هستيم. برجي در انتهاي سخنانش گفت: من به محض كسب اجازه ورود به غزه به آنجا خواهم رفت. تمام هماهنگيهاي لازم براي حضور در آنها فراهم شده و منتظر صدور اين مجوز هستم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 137]