تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838128881
اگه می شد چی می شد!
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اگه می شد چی می شد!
اوّلین امتحان بود و حسابی استرس داشتم. جای من بودید جداً نمیدونستید چهکار کنید. معصومه گفت: با فوت کردن شانههایت شروع کن. گفتم: توهم فقط اینو بلدی، خرافاتی.آخه کجا دیدی اوّلین امتحان ریاضی باشه. ما از همه طرف بدشانس بودیم، از بابت امتحان‌ها بدتر. امتحان شروع شد. معلّم ریاضی‌مان گفت: دانش‌آموزان عزیز، دقّت و سرعت لازمه‌ی حل‌کردن امتحان است. البته سرعت به این معنی نیست که ورقه‌ها را زود بدهید!معلّم‌ها و مراقب‌ها در امتحان آن‌قدر حواس‌شان جمع بود که من پیش خودم گفتم: حتما‌ً می‌دانند هرکسی چه نمره‌ای می‌گیرد!نگاهی به ساعتم کردم. این ساعت را پدرم برای توّلدم خریده بود. پدرم همیشه می‌گفت: اگر دکمه‌ی سمت راست آن را فشار دهی، زمان می‌ایستد. همیشه به این حرف پدرم فکر می‌کردم؛ ولی از طرفی فکر می‌کردم شاید شوخی می‌کند! ولی هربار که به او می‌گفتم در جوابم می‌گفت: هرگاه خواستی، امتحان کن! سر امتحان یکی دو سؤال مشکل داشتم. خیلی دوست داشتم بدانم زهرا، مریم و ساجده چی نوشته بودند. البته درسم بد نبود. معدّل نوبت اوّلم 22/19 شده‌بود؛ ولی سر کلاس ریاضی اصلاً بار علمی نداشتم. شاید باورتان نشود؛ ولی برعکس این در کلاس زبان بود؛ چون هم درس انگلیسی را دوست داشتم و هم از طرفی دبیر زبان‌مان را. امتحان کردم. دکمه‌ی سمت راست ساعتم را فشار دادم. همه‌ی معلّم‌ها، مراقب‌ها و دانش‌آموزان همان‌طور که بودند خشک‌شان زد. اوّل داشتم غش می‌کردم؛ چون باور یک چنین چیزی در قصّه‌ها امکان‌پذیر بود. زمان همان‌طور که می‌خواستم شد. رفتم سر ورقه‌ی شاگردهای زرنگ کلاس. مرضیه، اشرف و عاطفه جواب‌ها را مثل هم و درست نوشته بودند. دکمه‌ی سمت چپ ساعتم را فشار دادم. همه‌چیز به حالت عادی برگشت. همه‌ی سؤال‌ها را نوشته و ورقه‌های ریاضی‌ام را اوّل از همه دادم. معلّم ریاضی‌ام رو به من کرد و گفت: رقیّه، اگر این‌بار هم 15بشی برایت 12می‌دهم. گفتم: چرا خانم؟ گفت: چون باید تلاشت را می‌کردی و برای جلب توّجه ورقه‌ات را زود نمی‌دادی. لبخندی زدم و گفتم: مطمئن باشید کم‌تر از 19نمی‌شوم. چون مطمئن نبودم چند می‌شوم. این را که گفتم، خیلی افسوس خوردم که چرا این ساعت را ترم اوّل نداشتم؛ چون توّلد من 26 اردیبهشت بود. هنوز آن موقع‌ها صاحب این ساعت نشده بودم.در بعضی امتحانات نیز همین روش را انجام می‌دادم. روزی مدیر مدرسه‌ی‌مان مرا به دفتر خواست و گفت: رقیّه صادق‌منش دفتر مدیریّت. من رفتم. گفتم: سلام! خانم با من کاری داشتید؟ گفت: سلام عزیزم! معلّم‌هایت خیلی‌خیلی از نمراتی که گرفتی راضی‌اند.گفتم: بله، می‌دانستیم؛ چون برای امتحان‌ها خیلی تلاش می‌کنیم. این را گفتم و از مدیر خداحافظی کردم. ناظم مدرسه به ما گفته بود که 31 خردادماه کارنامه‌ها حاضر است. روزها از پس هم گذشت. هر روز روزشماری می‌کردم تا 31 خرداد فرا رسید.بعداز ظهر30/4به همراه مادرم برای گرفتن کارنامه به مدرسه رفتیم. وقتی کارنامه‌ام را دیدم از خوش‌حالی پر درآوردم. معدّل من بیست شده بود و جمع کل نمراتم 61/19شده بود. در حال دیدن کارنامه بودم که سرم گیج رفت. وقتی چشمانم را باز کردم دیدم که در رخت‌خوابم خوابیده‌ام و مادرم در آشپزخانه صبحانه می‌خورد. پیش او رفتم و سلام دادم و گفتم: «عجب روز خوبیه!» مادرم گفت: چرا؟ گفتم: چون هم معدلم را خوب شدم هم امتحان‌ها تمام شد. مادرم گفت: هان، چی می‌گی دختر؟ گفتم: مامان مگه من دیروز کارنامه‌ام را به تو نشان ندادم. اصلاً راستی باهم برای گرفتن آن به مدرسه رفتیم!مادرم گفت: فکر کنم خیلی دیشب به کارنامه فکر کردی، خواب کارنامه دیدی. دخترم زودتر صبحانه‌ات را بخور و برو سر درس و مشقت. امتحان دینی کمی سخت است. خوب بخوان تا 20 شوی.تازه حالا فهمیدم که چی شده. جریان خواب دیشب را برای مادرم تعریف کردم. او گفت: دخترم تو باید با تلاش و توکّل بر خدا امتحانات را پشت سر بگذاری نه اینکه منتظر معجزه باشی.من هم خودم را برای امتحان دینی که اوّلین امتحانم بود آماده کردم. رقیه صادق منش – قممجله سلام بچه‌ها ***************************مطالب مرتبطشوت‌بازی سبد خرید! تا حالا با خودت مسابقه داده‌ای؟ بوی کباب ماهی ها حوضشان خالی است ...... زباله ها را بردارید تا زمین را پیدا کنیم! بابا باور کن خوشگلی جامه و قافله یک تلنگر کوچک طعم شیرین رشد یه وقت دروغ نگی! رفتار خوب یک هدیه زیبا گل نرگس چوپان امین
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 673]
-
گوناگون
پربازدیدترینها