واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بوم نقاشي، مونس تنهاييمبا لادن افشار يك نقاش ناشنوا
رنگها را به بازي ميگيرد. طرحها را در هم ميآميزد. نقشي از كلام بيصدا بر بوم نقاشي حك ميكند. نقشي از اميد، نقشي از عشق، نقشي از زندگي... سالهاست كه رنگها و بوم نقاشي، مونس لحظات تنهايي و بيهمكلامياش شدهاند. سالهاست كه تك تك واژههاي كلامش را در قالب رنگها و طرحها بر صفحه نقش ميزند و با كلام بيصدا با آدمهاي دنياي اطرافش حرف ميزند. معلول! ناتوان! چه واژههاي حقير و بيمعنايي، در برابر او كه سرشار از توانايي و انرژي است. ياس و نااميدي، كوتاه آمدهاند در برابر اين همه پشتكار و تلاش. اين رد پاي لادن است. دختري كه اگرچه به دليل نوع معلوليتش بسختي سخن ميگويد، اما هنري دارد كه بسياري از هم سن و سالان او از انجامش عاجزند. او هنرمند توانايي است كه معلوليت برايش مساوي با محدوديت نبوده است و اين ادعا در لحظه لحظه گفتگويمان با او بيشتر برايم اثبات شد. لادن افشار متولد سال 1354 در شهر اهواز است. او مثل مردمان شهرش خونگرم و صميمي است و آرام و با حوصله به سوالات پاسخ ميدهد. لادن الگوي نمونهاي براي دختران و زنان جامعه ماست كه معلوليت، نه تنها از او دختري دلسرد، نااميد و گوشهگير نساخته، بلكه در او انرژي و اميد مضاعفي براي كار و فعاليت ايجاد كرده است. خودش معتقد است كه اگر مانند بسياري از دختران هم سن و سالش، دچار معلوليت نبود، شايد حالا به اينجا نميرسيد و اينقدر توانمند نبود. معلول! ناتوان! چه واژههاي حقير و بيمعنايي، در برابر او كه سرشار از توانايي و انرژي است. ياس و نااميدي، كوتاه آمدهاند در برابر اين همه پشتكار و تلاش.شايد گفتن اين جمله كه لادن به عنوان يك جوان معلول خيلي هنرمند و فعال است، در نگاه اول بيشتر به يك شعار شبيه باشد، اما كارنامه كاري و فعاليتهاي هنرياش صحت اين ادعا را كاملا ثابت ميكند. او پس از گرفتن ديپلمش در رشته گرافيك، بسرعت پلههاي ترقي را طي كرد و موفق شد در دانشگاه آزاد هنر و معماري تهران و در رشته نقاشي مدرك كارشناسي و كارشناسي ارشد خود را بگيرد. اما توانمنديهاي او به همين جا ختم نميشود. او در نشريات و مجلات مختلفي تصويرگري و طراحي ميكند. تصويرگري و طراحي كتابهاي داستان كودكان و نوجوانان، كيهان بچهها، مجله دنياي زنان و بسياري از مطبوعات كشور از جمله فعاليتهاي كاري او در سالهاي اخير بوده است. افشار طي سالهاي اخير آثار نقاشي اش را در نگارخانههاي مختلفي به نمايش گذاشته است. او همچنين در نمايشگاههاي نقاشي كه هر ساله به مناسبتهاي مختلف در كشور برگزار ميشود، حضوري فعال دارد كه از آن جمله ميتوان به شركت در دو سالانه بينالمللي نقاشي، نمايشگاه روز جهاني معلولان و... اشاره كرد. اين هنرمند معلول، از يك سال پيش به دليل جديت در انجام فعاليتهاي هنري موفق شد عضويت دائمي انجمن نقاشان ايران را از آن خود كند. گلايهمند از بيمهريهالادن به عنوان يك هنرمند معلول ناشنوا كه بسختي و با لكنت سخن ميگويد، اگرچه نگاهش پر از اميد و تلاش است و با حرارت و عشق از علايق كارياش برايمان صحبت ميكند، اما از برخي برخوردها و بيمهريها در جامعه دل پري دارد و وقتي از او ميپرسم چه توقعي از جامعه و مسوولان دارد، ميگويد: هيچ. اما نگاهش يك دنيا حرف براي گفتن دارد. او ميخواهد مسوولان و همه مردمي كه به نوعي در جامعه مانند يك فرد عادي زندگي ميكنند براي يك بار هم كه شده خودشان را جاي معلولان بگذارند و درك كنند آنها هم قبل از اينكه معلول باشند، انساني هستند كه به عنوان يك شهروند در اين جامعه زندگي ميكنند و كوچكترين توقع آنها رعايت عدالت و دوري از تبعيضگذاريهاست. آرزوهاي بزرگلادن آرزوها و اهداف بزرگي در سر دارد كه اميدوار است روزي اين آرزوها جامه عمل به خود بپوشند. مهمترين هدف او در كارش اين است كه بتواند روزي آثار نقاشياش را در يك نمايشگاه بينالمللي به نمايش بگذارد. لادن، نمونهاي از دختران موفق جامعه ماست كه داشتن معلوليت ظاهري نه تنها عامل بازدارندهاي براي او نشده، بلكه همين موضوع موجب شده است تا با جديت بيشتري براي رسيدن به اهداف و آرزوهايش تلاش كند.معلول سربار نيستلادن به واقع معتقد است ديگر زمان آن فرارسيده كه نگاه جامعه نسبت به معلولان دگرگون شود. او به تلاشهايي كه طي چند سال اخير توسط معلولان براي تغيير اين نگرش در جامعه صورت گرفته اشاره ميكند و ميگويد: به نظر ميرسد نگاه جامعه به معلوليت و فرد معلول، هنوز همان نگاه چند دهه پيش است و معلول را موجودي ناتوان ميداند كه به عنوان يك سربار، همواره چشم به دست خانواده و جامعه دوخته است. در حاليكه حضور فعال معلولان در جامعه بخصوص طي چند سال اخير اين نگرش قديمي و نادرست را زير سوال ميبرد و من دوستاني دارم كه به جرات ميتوانم بگويم از بسياري از افراد هم سنوسال عادي شان در جامعه فعالتر و موفقتر هستند. لادن براي نمونه به تعدادي از دوستانش كه با وجود داشتن معلوليت در رشتههايي همچون طراحي صنعتي، صنايع دستي، نقاشي و... و در مقاطع عالي دانشگاهي مشغول تحصيل هستند، اشاره ميكند. لادن، نمونهاي از دختران موفق جامعه ماست كه داشتن معلوليت ظاهري نه تنها عامل بازدارندهاي براي او نشده، بلكه همين موضوع موجب شده است تا با جديت بيشتري براي رسيدن به اهداف و آرزوهايش تلاش كند. او قطعا در راهي كه پيش رو دارد موفق خواهد شد، زيرا همواره با تكيه بر اميد و اراده پيش ميرود. و من در اين ميان با خود ميانديشم كه براستي چند نفر از ما اگر شرايطي همانند لادن داشتيم، چون او رفتار ميكرديم؟ منبع: جام جم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 323]