واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: علائم مثبت در روابط ایران و آمریکا در گفت و گو با سفیر سوئیس در تهران تا جایی که به مساله پوشش در اماکن عمومی مربوط می شود نیز پوشیدن روسری یک الزام قانونی در ایران برای همه زنان، مستقل از ملیت، مذهب یا رتبه آنهاست و من نیز به این امر ملزم هستم.
عصر ایران؛ وحید جعفریان- «سوئیس آماده است تا هرگونه گفت و گو بین ایران و آمریکا را تسهیل کند» این سخنی است که از سوی اولین سفیر زن در ایران پس از انقلاب ابراز می شود. خانم «لیویا لئو آگوستی»، سفیر سوئیس در تهران و حافظ منافع آمریکا که اوایل سال جاری میلادی به این سمت منصوب شد نگاه مثبتی به مذاکرات ایران و آمریکا دارد، هرچند او عقیده دارد هرگونه آشتی بین تهران و واشنگتن، «زمان بر» خواهد بود. وی معتقد است گفت و گو با مسوولان ایرانی بهترین راه برای ایجاد تغییراتی در همه حوزه های مورد نگرانی غرب از جمله مساله حقوق بشر است. لئو آگوستی در مصاحبه ای مکتوب به سئوالات خبرگزاری سوئیسی «سوئیس اینفو» پاسخ داده که مشروح این مصاحبه در ذیل می آید: واشنگتن و تهران در طول چند ماه گذشته گام هایی به سمت گفت و گو برداشته اند. شما پیشرفت روابط را چگونه می بینید؟ دو کشور رویکرد مثبت و محتاطانه ای را نسبت به یکدیگر در پیش گرفته اند. در مراحل اول هر دو طرف در حال تغییر واژگان رسمی خود در قبال یکدیگر هستند و به علاوه اجازه می دهند که تماس های غیررسمی بین آنها برقرار شود. اگرچه ما هنوز شاهد ارسال سیگنال های مختلف و متناقضی از سوی هر دو طرف هستیم اما این مساله پس از نزدیک به 30 سال نبود روابط میان دو کشور، طبیعی است. هرگونه آشتی، زمان بر خواهد بود. گذشته از این واقعیت که برن (سوئیس) حافظ منافع آمریکا در ایران است به نظر شما نقش سوئیس در "دیالوگ" بین دو کشور چگونه است؟ سوئیس در طی حدود 30 سال حافظ منافع آمریکا در ایران بوده است. این نقش حاوی دو جنبه است: یکی ارائه خدمات کنسولی برای شهروندان آمریکایی مقیم ایران و دیگری اطمینان از وجود یک کانال ارتباطی مطمئن بین دو کشور. این بخشی از وظایف کلاسیک و سنتی سوئیس در ایران است. اگر هردوطرف (ایران آمریکا) تمایل داشته باشند ما آماده ایم تا تسهیل کننده هرگونه گفت و گوی بیشتر بین دو کشور باشیم. با این حال سوئیس تنها در صورتی در این فرآیند سهیم می شود که همه طرف ها به آن راضی باشند. برن پیش از این یک «سند سوئیسی» را به عنوان کمکی به راه حل موضوع هسته ای ایران پیشنهاد کرده است. آیا دیپلماسی سوئیس هنوز در این زمینه فعال است؟ سوئیس به طور هماهنگ با همه طرف های درگیر در پرونده هسته ای ایران ایده هایی در مورد راه های کشاندن هر دو طرف (ایران و غرب) به میز مذاکره ارائه کرده است. در این چارچوب ما بسیار خوشحال بویم که در ماه جولای گذشته میزبان مذاکرات ژنو بودیم و برای اولین بار یک مقام وزارت خارجه آمریکا در این مذاکرات شرکت کرد. طی ماه های گذشته گروه 1+5 تلاش کرده است تا رویکرد خود را با سیاست جدید دولت آمریکا در مورد ایران که در شرف شکل گیری است هماهنگ کند. هر زمان که چارچوب مذاکرات آینده، شفاف تر و روشن تر شود سوئیس می تواند سهمی در این فرآیند ایفا کند البته اگر همه طرف ها مایل به آن باشند. انتخابات ریاست جمهوری ایران در ماه ژوئن برگزار می شود. شما انتظار دارید در صورت پیروزی یک اصلاح طلب چه تغییراتی رخ دهد؟ برخلاف سایرکشورها رئیس جمهور تصمیمات نهایی را نمی گیرد. دستورات اصلی از جانب آیت الله خامنه ای صادر می شود. ختم کلام در مورد موضوعات مهم کشوری از جمله رابطه با آمریکا و مساله هسته ای با ایشان است و هر رئیس جمهوری ملزم به اجرای دستورات صادره است. با این حال شخص و شخصیت رئیس جمهور برای تصویر کشور نزد افکار عمومی مهم است. به نظر شما آیا سوئیس باید در مورد وضعیت حقوق بشر به مسوولان ایرانی فشار بیاورد؟ ما متقاعد شده ایم که گفت و گو بهترین راه برای پیشبرد اهداف حقوق بشر است. سوئیس ابرقدرت نیست و توان ما متکی به نیروی برتر نیست. کارت برنده ما قوانین بین المللی است و ما از جمله مدافعان جدی آن هستیم. در هر نقطه ای که نقض حقوق بین المللی رخ دهد ما به طور جدی تذکر می دهیم و این رویکرد بدون غرض است که اعتبار زیادی به ما بخشیده و ما را قادر می سازد تا سئوالات انتقادی مطرح کنیم که باید به آن گوش فرا داد. شما یکی از معدود دیپلمات های زن در ایران هستید. آیا مشکلی با جامعه ای که توسط مردان اداره می شود ندارید؟ با قانون سرکردن روسری چه برخوردی دارید؟ من عملاً تنها سفیر زن در ایران هستم چرا که دوران خدمت نماینده زن سابق سفارت سیرالئون پیش از ورود من به تهران به پایان رسید. تا به حال این موقعیت (تنها سفیر زن در ایران) قطعاً نقطه ضعفی برای من نبوده است. رفتار من با مسوولان محترمانه وحرفه ای بوده است. من توانسته ام استوارنامه ام را ظرف یک ماه به رئیس جمهور ارائه کنم که تقریباً یک رکورد است. تا جایی که به مساله پوشش در اماکن عمومی مربوط می شود نیز این یک الزام قانونی برای همه زنان، مستقل از ملیت، مذهب یا رتبه آنهاست. من درک می کنم که چرا این الزام در ذهن شما سئوال به وجود آورده اما به عنوان یک دیپلمات من ملزم به رعایت قوانین کشوری هستم که در آن اقامت گزیده ام.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 301]