واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > نوروزپور، محمدرضا - دیدار، دیدار، دیدار و مذاکره و مذاکره و مذاکره. این شغل جرج میچل است. او مرد مذاکره است و شاید رکوردار انجام بیشترین مذاکرات صلح در جهان باشد. نام او را شاید در کتاب رکوردهای گینس پیدا کرد، شاید هم تاحالا رکودهای گینس به این فکر نیفتاده است که برگزار کنندگان مذاکرات را هم به فهرست ترین های خود اضافه کند. فرستاده باراک اوباما بار دیگر در سرزمین های اشغالی حاضر شده است تا طرفین را به آغاز دور جدید از مذاکرات مستقیم دعوت کند. مرد راه حل سه روز در منطقه خواهد بود. مثل همیشه اولین دیدار با مقامات رژیم صهیونیستی است و بعد از آن کمترین ساعت ها در رام الله با محمود عباس طی خواهد شد. مردی که عمده فلسطینی ها او را خائن می دانند و جمع دیگری که او را مستحق این واژه نکبت بار نمی دانند به خاطر این است که از برکات وجود او در راس تشکیلات خودگردان منتفع می شوند. میچل اما چه می تواند بکند و عباس چه باید بکند؟ این ها سوالاتی است که نه صرفا فلسطینی های موافق با مخالف تشکیلات خودگردان بلکه دنیای اسلام و جامعه جهانی در انتظار یافتن پاسخ های مناسبی برای آن هستند. باراک اوباما زمانی از آغاز مذاکرات مستقیم صلح با رژیم صهیونیستی سخن می گوید که تل آویو، در برابر بدیهی ترین و ابتدایی ترین حقوق فلسطینی ها حاضر نست حتی یک قدم از مواضع خود عقب نشینی کند و نتانیاهو در تمام مدتی که با حزب افراطی خود روی کار آمده ثابت کرده است که نه تحت فشارهای داخلی و نه حتی به خاطر فشارهای بیرونی تن به خواسته های فلسطینی ها نخواهد داد. پس آقای عباس برای چه باید بپذیرد که وارد مذاکرات مستقیم با اسرائیلی ها شود. چرا همه به عباس فشار می اورند؟ آیا میچل هم آمده است تا باردیگر عباس را راضی کند تا در قبال دریافت " هیچ" پشت میز مذاکره بنشیند. وقتی قرار است بیت المقدس یهودی شود؟ وقتی قرار است غزه همچنان در محاصره باقی بماند، وقتی قرار است شهرک سازی ها در کرانه باختری و بیت المقدس شرقی همچنان ادامه داشته باشد،وقتی قرار است کشور مستقل فلسطینی به دلیل سنگ اندازی های تل آویو تشکیل نشود و اگر هم بشود بدون سهمی از بیت المقدس باید آن را در ذهن تجسم کرد؛ واقعا باید برای چه چیزی پشت میز مذاکره نشست. مدت ها است که جامعه جهانی از وضعیت ناگوار غزه به عنوان یک فاجعه انسانی نام می برد. عمده کشورهای جهان و این بار حتی آمریکا خواهان پایان محاصره این باریکه پر شده از فلسطینی های رانده شده از سرزمین مادری شان و نجات انسان های بیگناهی هستندکه به ابتدایی ترین نیازهای بشری خود محتاجند و در برابر دیدگان جامعه جهانی جان می دهند اما خبری از کوتاه آمدن اسرائیل نیست. در چنین شرایطی آمریکا مشخصا و برخی دیگر از متحدان عرب او بار دیگر در کوس آغاز مذاکرات غیرمستقیم با اسرائیل می دمند. در چنین شرایطی حتی تصور پشت میز نشستن تشکیلات خودگردان با طرف اسرائیلی برای آغاز مذاکرات مستقیم می تواند چندش آور و نکبت بار باشد. عباس دست کم اگر می تواند مشکلی از مشکلات فلسطینی ها را حل کند باید به عنوان یک رهبر فلسطینی که برای خود اندکی شان و قدر منزل قائل است تن به چنین خفتی ندهد. پذیرش گفتگو با رژیمی که نمایندگی آن را عناصری لجباز، غیرقابل انعطاف و بسیار تندرویی چون نتانیاهو و لیبرمن برعهده دارند کاملا غیرمنطقی و شرم آور است. این البته موضوعی است که قرار است جرج میچل پس از دیداری که روز جمعه با ایهود باراک وزیر دفاع و نتنیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی داشت، در سفر روز شنبه خود به رام الله در کرانه باختری عکس آن را به عباس القا کند. طرفداران عباس معتقدند تا زمانی که "نتانیاهو " در راس حکومت اسرائیل قرار دارد، نمیتوان به موفقیت تلاشهای موجود برای تحقق صلح در منطقه امیدوار بود، اما این ادعای درستی نیست. مگر زمانیکه نتانیاهو در راس قدرت نبود موضوع صلح به نتیجه رسیده بود؟ باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به شدت سعی می کند تا در افکار عمومی این ایده فریبکارانه را اشاعه دهدکه اگر عنصر انعطاف پذیری در راس تل آویو بود تا کنون مشکلات خاورمیانه حل شده بود. شاید او می توانست به ظاهر مذاکراتی را با موفقیت پشت سر بگذارد اما هیچگاه در هیچ زمانی موفق نمی شد حقوق حقه ملت فلسطین را در خلال چنین مذاکراتی اعاده کند. رئیس جمهور آمریکا هفته گذشته طی یک تماس تلفنی به ابومازن خبر داد که نماینه اش، میچل به منطقه میآید و قول داد که تمام تلاش خود را برای تشکیل دولت مستقل فلسطین بکار بندد اما دولت فلسطینی که قرار است از بیت المقدس سهمی نداشته باشد، بهتر است هیچگاه تشکیل نشود چه اینکه تشکیل چنین دولتی خفت بار ترین سازش تاریخ بشریت نام خواهدگرفت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 151]