تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834980751
ازدواج آغاز دوستى است
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
زندگى زن و شوهرهاى جوان در آغاز، غالباً توأم با صفا و آرامش بوده، مهربانى و مودت بر تمامى روابط آن ها سايه افكنده است. همين مودت و مهربانى ميان آنان است كه مايه آرامش روان مى شود و دنيايى آكنده از عشق و محبت به ارمغان مى آورد. زيرا پسر و دخترى كه براساس فطرت الهى نيازمند يكديگر هستند، اكنون به خاطر طبيعت خويش به سوى هم جذب شده اند و هر كدام معنايى ديگر براى زندگى يافته اند و در كنار هم آرامش مى يابند. اين آرامش، از اين جا ناشى مى شود كه اين دو جنس، مكمل يكديگر و مايه شكوفايى و نشاط و پرورش هم هستند؛ به طورى كه هر يك بدون ديگرى ناقص است و طبيعى است كه ميان يك موجود و مكمل وجود او چنين جاذبه نيرومندى وجود داشته باشد. اين آرامش خاطر جز به وسيله عشق و محبت به دست نمى آيد. ازدواجى كه در آن مهر، محبت و علاقه وجود نداشته باشد، طبيعتاً زندگى از آرامش واقعى برخوردار نخواهد بود و ديرى نخواهد پاييد كه بنيان آن سست شده، ويران مى گردد. چرا كه «خانه از پاى بست ويران است.» به همين جهت، در سال هاى اوليه زندگى، علاقه و محبت نقش مهمى در پايدارى اساس خانواده دارد و در حقيقت انگيزه ارتباط و بستگى بين زوجين است. استاد شهيد مطهرى درباره نقش ازدواج در ايجاد علاقه و محبت بين زن و مرد، مى گويد: «پسر و دخترى كه هيچ كدام آن ها در زمان تجردشان در هيچ چيز نمى انديشيدند مگر در آن چه مستقيماً به شخص خودشان ارتباط داشت، همين كه به هم دل بستند و كانون خانوادگى تشكيل دادند، براى اولين بار خود را به سرنوشت موجودى ديگر علاقه مند مى بينند، شعاع خواسته هايشان وسيع تر مى شود، و چون صاحب فرزند شدند، به كلى روحشان عوض مى شود. آن پسرك تنبل و سنگين، اكنون چالاك و پرتحرك شده است و آن دختركى كه به زور هم از رختخواب برنمى خاست، اكنون تا صداى كودك گهواره نشينش را مى شنود، همچون برق مى جهد. كدام نيروست كه لختى و رخوت را برد و جوان را اين چنين حساس ساخت؟ آن، جز عشق و محبت نيست.» قرآن كريم به اين مهم اشاره دارد و مى فرمايد: «از نشانه هاى او اين كه همسرانى از جنس خود شما برايتان آفريد، تا در كنار آن ها آرامش يابيد و در ميانتان مودت و رحمت قرار داد، در اين نشانه هايى است براى گروهى كه تفكر مى كنند.» بنابر برخى از تفاسير، منظور از مودتى كه در آيه به آن اشاره شده است، همان مهر، محبت و مهربانى بين زن و شوهر است كه انگيزه ارتباط در آغاز زندگى است، ولى در سال هاى پايان زندگى كه يكى از دو همسر، ممكن است ضعيف و ناتوان گردد و قادر به كار و خدمتى نباشد، «رحمت، شفقت و دلسوزى» جاى «مودت و مهربانى» را مى گيرد. از نظرگاه قرآن، مودت و مهربانى يكى از اصول اساسى زندگى مشترك است كه خداوند آن را در ميان زن و شوهر جوانى كه دل به فردا بسته اند، قرار داده است. غرض از اين مودت، دوستى خالص و صميمانه و به عبارتى ديگر همان علاقه آتشينى است كه بايد بين زوجين وجود داشته باشد. آن گونه دوستى و علاقه اى كه در اعماق جان آن ها ريشه بدواند و موجبات آرامش و سكونشان را فراهم آورد. اين علاقه و محبت كه اوج آن در ماه هاى اوليه زندگى است، اگر خالصانه و بى ريا باشد و بنا به دستور اسلام پيوسته اظهار گردد، به طور فزاينده اى رشد مى يابد و عشقى ماندگار خواهد شد. داد و ستد عاطفى ميان زن و شوهر در ابتداى زندگى تأثير غيرقابل انكارى در پرورش فرزندان دارد؛ چرا كه پدر و مادر فقط در فضايى آكنده از عشق و محبت مى توانند به تربيت نسلى سازنده و بالنده بپردازند، و نقصان محبت در هر كدام از آن ها، بى شك خلل بزرگى در امر پرورش صحيح كودكان ايجاد مى كند. در اين ميان، عواطف مادر نقش بيشترى در تربيت دارد و برخوردارى او از عواطف شوهر، تأثير فراوانى در احساسات مادرى او دارد، در نتيجه «وجود زن بايد از وجود مرد، عواطف و احساسات بگيرد؛ تا بتواند فرزندان را از سرچشمه فياض عواطف خود سيراب سازد.» بنابراين عواطف و احساسات زن و عشق او به زندگى زناشويى، بستگى مستقيم به ميزان محبتى دارد كه از جانب شوهر دريافت مى كند. بنابراين تبادل عاطفى بين زن و شوهر را مى توان يكى از ويژگى هاى خانواده متعادل اسلامى و عامل مؤثر همنوايى و سازگارى زوجين دانست. چنان كه گفته شد، در ابتداى زندگى اين تبادل عاطفى حضور وافر و چشمگير دارد؛ ولى پس از مدتى به لحاظ عدم آگاهى يا غفلت يكى از زوجين يا هر دو، نبض زندگى كند مى شود و عواطف سرشار فروكش مى كنند. آن چه در اين مرحله از زندگى زناشويى مهم است، نگهدارى و افزايش اين محبت بى شائبه نسبت به يكديگر است. محبتى كه اگر فرو پاشد، بنيان زندگى فرو خواهد ريخت و جهنمى سوزان پديد مى آورد و منشاء ناراحتى ها، اضطراب ها و فشارهاى روانى خواهد شد. از اين رو، آگاهى از شيوه هاى صحيح تبادل عاطفى، مى تواند از سرد شدن كانون خانواده جلوگيرى كند. چه بسيارند زنان و شوهرانى كه يكديگر را دوست دارند، ولى يا راه ابراز و تبادل اشتياق را نمى دانند، يا شرم افراطى، مانع از آن مى شود كه محبت بى رياى خود را اعلام دارند. اعلام محبت به سادگى امكان پذير است و انجام آن هم راه هاى گوناگونى دارد. از طريق مراقبت ها و رسيدگى به هم در غذا، بهداشت و نظافت، آرايش، معاشرت و برخورد، تمجيد و تحسين از كارهاى يكديگر، تقويت روحيه هم، حمايت از يكديگر به هنگام نياز و راه هاى مختلف ديگرى كه زن و شوهر بايد به تناسب موقعيت هاى گوناگون، آن ها را بيابند و عشق و محبت خود را به يكديگر ابراز كنند. تبادل عاطفه، عشق و محبت بين زن و شوهر، ابتدا بايد از قلب آغاز گردد. زوجين بايد محبت را در قلب خويش پرورش دهند و عشقى خالصانه نسبت به يكديگر در دل خود پديد آورند. محبتى كه صادقانه، بى ريا و دور از هر گونه شائبه باشد. عشقى كه در آن ظاهرسازى و تصنع نباشد و بدون منت، از صميم قلب، به جا و به موقع باشد. اين امر آنچنان مهم است كه اسلام، در همان ساعات اوليه زندگى به مرد سفارش مى كند كه از خداوند اين مهر و محبت را بخواهد و بگويد: « بار خدايا! الفت و مهربانى و رضايت او را به من ارزانى دار، مرا از او راضى گردان و ميان من و او بهترين الفت و گرد هم آمدن قرار ده، چرا كه تو دوستدار هستى و از حرام اكراه دارى.» آنگاه پس از پرورش اين عشق در درون خويش، با سخنان پاكيزه و مهرانگيز و كلمات زيبا و دل انگيز، به اظهار اين محبت بى ريا بپردازند. چرا كه «سخنى كه از دل برآيد لاجرم بر دل نشيند.» رسول خدا (ص) در اين باره مى فرمايد: «اين گفته مرد به زن خود كه «من تو را دوست دارم»، هرگز از قلب زن بيرون رفتنى نيست.» حضرت امام جعفر صادق (ع) نيز اظهار عشق و محبت زن نسبت به شوهر را با گفتار پاكيزه و دل انگيز از جمله ويژگى هاى زنان خوب مى شمارند. يكى ديگر از شيوه هاى تبادل عاطفه، نشان دادن علاقه و محبت به وسيله رفتار است؛ و در اين راه، انجام هر كار كوچكى كه نشان دهنده عشق و محبت باشد، براى زن و شوهر خوشايند و قابل قبول است. همين كارهاى كوچك و جزيى از عوامل همنوايى، سازگارى و تفاهم اخلاقى بين آنهاست. دستور اكيد اسلام است كه: «با زنان مهربانى كنيد و دل هايشان را به دست آوريد، تا با شما همراهى كنند.» حضرت امام على نيز صفاى زندگى و سازگارى بين زوجين را در مدارا كردن و معاشرت نيكو با يكديگر دانسته، مى فرمايد: «در تمام حالات با همسرت مدارا كن و به نيكى معاشرت نما تا زندگى با صفا شود.» در روايات متعدد ديگرى، اسلام خوشرفتارى، نيكى و مهربانى زن را نسبت به شوهر، از وظايف او مى شمارد و همراهى و سازگارى با شوهر را در همه حال لازم مى داند. پيامبر اكرم (ص) در اين باره مى فرمايد: «يكى از وظايف زن اين است كه چراغ خانه را روشن كند، غذا آماده نمايد، وقتى شوهر وارد مى شود تا نزديك در به استقبال شوهر بيايد و به او خوش آمد بگويد.» چنان كه اشاره شد، اظهار عشق و علاقه زن و شوهر به هم، به هر وسيله ممكن- ولو كوچك و جزئى باشد- موجب رضامندى طرفين است و اين امر در مورد زنان بيشتر صدق مى كند. مردها اغلب گمان مى كند كه اگر كار كوچكى براى همسرشان انجام دهند، مثلاً براى او شاخه گلى بخرند، يا از دستپخت او تعريف كنند امتياز قابل توجهى در روابط زناشويى خود به دست نمى آورند. با اين ذهنيت مرد گمان مى كند كه با پرداختن به كارهاى بزرگ و مهم براى همسرش، وظيفه خود را به بهترين شكل انجام داده است؛ اما اين قاعده مؤثر واقع نمى شود، زيرا زن ها در اين مورد، ذهنيت كاملاً متفاوتى دارند. به راستى وقتى مردى براى همسرش كارهاى جزيى اما متعدد انجام مى دهد، زن درمى يابد كه شوهرش او را دوست دارد و اين سبب مى شود كه زن قابل اعتمادتر و دوست داشتنى تر به نظر مى رسد. انجام كارهاى جزئى براى زن، براى خود مرد نيز التيام بخش است. در واقع اين اقدامات جزيى، رنجش هاى او و رنجش هاى همسرش را التيام مى بخشد، و مرد به تدريج خود را موجودى قدرتمند و مؤثر مى بيند. زيرا عشق، علاقه و توجهى را كه به آن احتياج دارد، دريافت مى كند؛ در اين شرايط، زن و شوهر هر دو به خواسته هاى خود مى رسند. همان طور كه مردها بايد پيوسته براى ايجاد علاقه و محبت همسرشان، كارهاى جزئى كنند، زن هم بايد متقابلاً از اين اقدامات جزئى شوهر، تشكر و سپاسگزارى كند. از نگاهى ديگر شايد بتوان گفت: نقش زن در استحكام خانواده از طريق محبت و عشق، چه بسا بيشتر از مرد است، زيرا طبيعت او اين چنين است و نشان دادن محبت به شوهر ضمن اين كه اعتماد او را به خود جلب مى كند، نفس گريزپاى او را نيز در مهار و كنترل خود درمى آورد، زن از طريق اعمال محبت مى تواند در جان شوهر نفوذ كند؛ در قلب او تأثير گذارد؛ به او شادى و اميد دهد؛ اضطراب و نگرانى اش را از ميان ببرد و به او آرامش و صفا بخشد. زن با يك تبسم يا تشكر مى تواند به شوهرش اطلاع دهد كه از كار او خشنود شده است. زيرا براى اين كه بتواند همسرش را از لحاظ عاطفى تأمين كند، به قدرشناسى و تشويق او نياز دارد. مرد بايد احساس كند كه مى تواند تفاوتى را در همسرش ايجاد كند و اگر بفهمد كسى متوجه خدمات او نيست، از ارايه خدمات بيشتر خوددارى مى كند. بنابراين زن بايد شوهرش را آگاه سازد كه قدر خدمات او را مى داند و از آن تشكر مى كند. با اين روش، حتى اگر مردى همسرش را دوست داشته باشد، هنوز اين زن است كه مى تواند، براى بهبود روابط خود با شوهرش كارى انجام دهد، بدين صورت كه اگر زن خدمت كوچك و جزئى ارائه شده از سوى شوهرش را مورد قدرشناسى قرار دهد، مرد بارديگر احساس مى كند كه همسرش را دوست دارد. جوان شماره 1975
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 418]
-
گوناگون
پربازدیدترینها