موزه ايران باستان‏

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: موزه ايران باستان‏

تأسيس موزه ايران باستان نقطه عطفي در تاريخ موزه‌داري ايران است. اين موزه نخستين موزه علمي ايران به‌شمار مي‌رود كه خود مولود قانون جديد عتيقات در سال 1309 است.

«آندره گدار» معمار فرانسوي در 1312 با الهام از ايوان بلند ساساني در تيسفون، ساخت بنايي با كاربري موزه را با درخواست دولت ايران شروع كرد و در 1316 ساخت آن به پايان رسيد. ساختمان اين موزه از نخستين بناهايي در ايران است كه صرفاً براي موزه ساخته شد و تمامي موازين موزه‌هاي جديد در آن رعايت شد. ‏

محل موزه به نحو سنجيده‌اي در نقطه‌اي از تهران كه قابل دسترسي از تمامي نقاط باشد تعيين شد و امكان گسترش و ايجاد فضاي سبز براي آن در نظر گرفته شد. ‏

ساختمان اصلي در دو بخش نمايشگاهي و پژوهشي طراحي شد كه بخش پژوهشي در قسمت شمالي ساختمان واقع است كه داراي 4 طبقه و مجهز به مخزن‌هاي مناسب براي نگهداري اشيا است و اكنون دفاتر اداري و محل كار موزه‌داران را نيز شامل مي‌شود.‏

اين موزه از ابتدا به عنوان يك موزه تخصصي باستان‌شناسي طراحي شد و نحوه ارائه آثار آن بر مبناي تقدم تاريخي يا كرونولوژي است. طبقه همكف به آغاز تمدن در فلات ايران از دوران نوسنگي تا پايان سلسله ساساني اختصاص داده شد.

گردش در تالار برخلاف جهت عقربه‌هاي ساعت با معرفي اماكن و محوطه‌هاي باستاني حفاري شده آغاز مي‌شود. آثار مكشوف با ديدي كاملاً باستان‌شناختي و با رعايت تقدم تاريخي و علمي ارائه مي‌شود. ضلع شرقي و شمالي تالار به دوران ايلامي و هخامنشي تعلق دارد. در اين بخش قطعاتي از آثار معماري آن زمان مثل كاخ شوش و تخت جمشيد همراه يافته‌هاي منقول در داخل ويترين‌ها، دورنمايي از فرهنگ ايران را نشان مي‌دهد. ‏

در ضلع غربي قطعات گچبري و موزاييك‌هاي ساساني آثار تزئيني كوچكي را تشكيل داده كه چشم‌انداز ايران عهد اشكاني و ساساني است.‏

طبقه فوقاني در گذشته به تمدن ايران در دوره اسلامي اختصاص داده شده بود كه اكنون اشياي آن به ساختماني جديدتر در مجاورت ساختمان اصلي منتقل شده اند. اين بخش معرف تحولات اجتماعي و فرهنگي در ايران بر مبناي تعاليم اسلام و از طريق آثار هنري است. اين بخش با ارائه قديمي‌ترين نسخه‌هاي قرآن آغاز مي‌شود. نسخه‌هايي به خط كوفي روي پوست آهو از سده 3 و 4 هجري و همچنين آثار به دست آمده از كاوش‌هاي شهرهاي اسلامي چون ري و نيشابور كه تحولات سده‌هاي نخستين اسلامي را نشان مي‌دهد، ديده مي‌شود.

قطعات نفيس معماري مثل كتيبه، محراب، منبرها، گچ‌بري، آجركاري و كاشي‌هاي زرين فام كه از اماكن مقدس به موزه ايران باستان آورده شده به اين بخش اعتبار و جلوه خاصي داده اند. بخش مربوط به دوره صفوي از غناي زيادي برخوردار است. گردش در موزه با تماشاي آثاري برگزيده از قرن 12 و 13 ه ش به پايان مي‌رسد.‏

يکشنبه|ا|20|ا|فروردين|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 143]