پزشك خانواده فرهنگسازي‌ قبل از اجرا!

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: پزشك خانواده فرهنگسازي‌ قبل از اجرا!
سلامت > خانواده - گروه دانش و سلامت- مريم غفاري:
طرح پزشك خانواده، به‌عنوان يك پروژه ملي بهداشت و سلامت، طرحي كامل و راهبردي جهاني است كه براي برطرف‌كردن مشكلات حوزه سلامت تعريف شده تا تبديل سيستم درمان‌نگر فعلي كشور به يك نظام سلامت‌محور، به عدالت در سلامت منجر شود.

پزشك خانواده قصد دارد با حاكم كردن نظامي واحد بر مراقبت‌هاي تكه‌تكه و بدون سياست بهداشتي و درماني كشور، اقتصاد سلامت را اصلاح ‌كند و از سردرگمي بيماران و دوباره‌كاري‌هاي سامانه پزشكي بكاهد.

در اينكه اجراي اين طرح مي‌تواند گام‌هاي مهمي در ايجاد نظام سلامت‌محور بردارد شكي نيست اما از آنجا كه اجراي اين طرح آزادي‌هاي مردم را در انتخاب پزشك محدود مي‌كند به فرهنگسازي در حوزه اجتماعي نياز دارد. بيمار براساس اجراي طرح پزشك خانواده بايد يك پزشك را انتخاب كند و در چارچوبي كه پزشك براي او انتخاب مي‌كند، قرار گيرد و مسائل و مشكلات درماني خود را پيگيري كند. بي‌ترديد براي جامعه‌اي كه هميشه در انتخاب پزشك آزاد بوده و حتي در برخي موارد دستور تجويز دارو توسط بيمار به پزشك صورت مي‌گيرد اجراي موفق آن به يك فرهنگسازي اساسي نياز دارد.

بايد توجه كرد كه وقتي بحث سلامت مردم مطرح است و پاي سلامت جامعه به ميان كشيده مي‌شود، شرايط ريسك‌پذيري بايد به حداقل برسد و نمي‌توان سلامت جامعه را بازيچه طرح‌هاي ناپخته همراه با مشكل قرار داد و ابتدا بايد بستر مناسب را فراهم كرد و بعد سعي در اجراي آن داشت تا نتايج مورد نظر حاصل شود.

اجراي طرح پزشك خانواده منجر به افزايش دسترسي مردم روستا به خدمات بهداشتي و درماني و كاهش مهاجرت روستائيان به شهر و بالا‌بردن شاخص‌هاي بهداشتي با تحت پوشش قرار دادن كامل مردم مي‌شود و در كاهش هزينه‌هاي درماني، تردد و رفع سرگرداني روستائيان در مراكز درماني متعدد شهري نيز بسيار اهميت دارد.

اين برنامه بر اصل نظام شبكه بهداشت و درمان كشور يعني برقراري عدالت اجتماعي، همكاري بين بخشي، مشاركت مردمي و استفاده از تكنولوژي مناسب استوار است. اكثر كشورهاي موفق دنيا اين برنامه را اجرا كرده‌اند. ايجاد نظام ارجاع در كشور و افزايش پاسخگويي در نظام سلامت، افزايش ميزان دسترسي مردم به خدمات سلامت، كاهش هزينه‌هاي غيرضروري در بازار سلامت و افزايش پوشش خدمات درماني از اهداف اين طرح محسوب مي‌شود.

پزشك خانواده مسئول ارائه‌ خدمات جامع سلامت به‌طور مستمر به افراد تحت پوشش خود بدون توجه به اختلاف سني، جنسي، اقتصادي و فرهنگي از قبل از تولد تا لحظه‌ مرگ است. در واقع در اين نظام، پزشك خانواده مسئول يك جمعيت تعريف شده است و همه‌ مسائل سلامت اعم از بهداشت و درمان، توان‌بخشي و سلامت جسمي و روحي بيمار را برعهده دارد و با ثبت اطلاعات در پرونده‌ سلامت هر فرد، مسائل مربوط به درمان فرد پيگيري مي‌شود.

مسئولان طرح بايد قبل از اجراي اين طرح، زمينه‌هاي فرهنگي و اجتماعي آن‌را فراهم مي‌كردند تا مردم با وظايف پزشك خانواده و نظام ارجاع آشنا شوند چرا كه براساس آمارهاي وزارت بهداشت، «مراجعه مردم به پزشك متخصص در كشور ما 8 برابر بيش از نياز واقعي و خارج از استاندارد است» كه با اجراي برنامه كشوري طرح پزشك خانواده در شهرها در مراجعه غيرضروري به پزشكان متخصص محدود و قانونمند مي‌شود.

پزشك خانواده با قبول مسئوليت يك جمعيت هدف و با معاينات لازم، براي آنها پرونده سلامت تشكيل مي‌دهد تا در مراحل بعدي آزمايش‌ها، نسخه‌ها و امور پاراكلينيكي و دارو‌هاي مصرفي آنها را ثبت كند تا در مواقع ضروري مراجعه به پزشك متخصص، بيمار با نامه و شرح حال كامل خود كه از سوي پزشك خود آرشيو شده است ويزيت شود.

كارشناسان مي‌گويند به‌طور كلي استاندارد دنيا اين است كه مردم حداكثر بين 10تا 12‌درصد موارد بيماري به خدمات تخصصي پزشكي نياز دارند و مشكل در بقيه موارد با خدمات پزشك عمومي و غربالگري از سوي آنها حل مي‌شود اما در كشور ما ميزان مراجعه مردم به پزشك متخصص 7 تا 8 برابر نياز واقعي آنهاست. از سوي ديگر، پزشكان متخصص و فوق‌تخصص اذعان دارند كه ناراحتي بيش از 50درصد مراجعان آنها اساساً ربطي به تخصص آنها ندارد. براي رفع اين مشكل بهترين راهي كه در دنيا وجود دارد، غربالگري همه بيماران از طريق پزشك خانواده در مراحل اوليه است لذا همكاري و مشاركت همه‌جانبه براي اجراي آن در گام نخست كمك مردم به‌خودشان است.

پنجشنبه|ا|11|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]