زنان مجلس توانمندند اما هنوز نگاه اعتماد آميز وجود ندارد

واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: زنان مجلس توانمندند اما هنوز نگاه اعتماد آميز وجود ندارد
مريم هديه لو
خانم دكتر طيبه صفايي يكي از 8 زن نماينده مجلس هشتم است كه به رياست فراكسيون زنان مجلس برگزيده شده است. وي در فراكسيون زنان ميزبان گروه خبري ما شد، اتاق نه چندان بزرگي كه محل برگزاري جسات زنان مجلس دركسوت فراكسيون است. وي مي گويد كه اين اتاق و دانه به دانه صندلي هاي آن را با زحمت زيادي براي زنان مجلس در اختيار گرفته اند و به صورت كلي هنوز براي حضور زنان در مجلس نگاه اعتماد آميزي وجود ندارد.وي برنامه ريزي ها در طرح هاي عفاف و حجاب و نوع اجرايش را كافي نمي داند و مي گويد كه بايد در اين زمينه نيروهاي آموزش ديده و مناسب به كار گرفته شود. با وي در مورد محور هاي مختلفي صحبت كرديم كه ماحصل و چكيده آن در ذيل مي آيد.

خانم صفايي حضور سياسي زنان در مجلس را چطور ارزيابي مي كنيد؟در حال حاضر جايگاه سياسي فراكسيون زنان مجلس در چه سطحي است و ديدگاه ساير نمايندگان به فعاليت هاي سياسي زنان چيست؟
من خواهشم اين است كه شما اين را بنويسيد كه بعداز گذشت اين همه سال از عمرمجلس شوراي اسلامي و سه سال از عمر مجلس هشتم، علي رغم تخصصمان هنوز نتوانسته ايم رياست حتي يك كميسيون را در اختيار داشته و يا حتي نايب رييس شويم.

فراكسيون زنان در اين حوزه فعاليتي داشته اند كه نتوانسته اند اين حوزه را در اختيار بگيرند؟
علي رغم اينكه عملا كانديد مي شويم اما همكاران مرد مي گويند ببخشيد براي بانوان مجلس احترام زيادي قائل هستيم ولي ما به خانم ها براي رياست بر كميسيون ها راي نمي دهيم. بارها ما از طرف فراكسيون براي عضويت در هيأت رييسه نماينده معرفي كرديم ولي مجلس ما، به بانوان راي نداد. ما بايد اين ها را به نوعي مطرح كنيم. وقتي مهماني به مجلس مي آيد لزوما بايد خانم ها حضور داشته باشند. به صورت مثال چند وقت پيش رييس مجلس اروگوئه به ايران آمده بود، آقاي لاريجاني گفتند حتما خانم ها بيايند و حضور داشته باشند.خب اگر ما موقع با آن ها رودروايستي داريم،پس تلاش نمي كنيم تا يك كار ماندگار انجام دهيم. به هر حال اين واقعا يك اشكال است. شما بپرسيد ببينيد خانم ها واقعا كفايت لازم را ندارند كه رييس يك كميسيون بشوند؟ من براي همه روساي كميسيون ها احترام زيادي قائل هستم، ولي شما همه را ارزيابي بكنيد، ببينيد از بي كفايتي من نوعي است كه نمي توانم رييس كميسيون بشوم يا اينكه موانع فرهنگي وجود دارد؟ و يا نوع نگاه ما به زنان، علي رغم صحبت هايي كه مي كنيم هنوز نگاهي همراه با اعتمادي نيست؟
دليل اين نوع نگاه در مجلس چيست؟

در مجلس ما هنوز نگاه سنتي حاكم است و ما واقعا نسبت به اين نوع نگاه اشكال و ايراد داريم .جامعه ما هم همين طور است. ببينيد درجوامع ديگر سهميه اي را به ورود خانم ها اختصاص مي دهند كه يكي از مباحث كميسيون مقام زن نيويورك همين بود. آن موضوع هم اشكالاتي دارد كه ما عملا در نشست هاي مشترك با كشورهاي مختلف ديديم. چون ممكن است به خاطر آن سهميه خانم هايي به مجالس ورود پيدا كنند كه تجربه لازم را ندارند.

اما در نهاد هاي ديگر تصميم ساز هم حضور زنان كم رنگ است؟
بله- ايرادي كه وجود دارد همين است.به طور مثال در شوراي عالي انقلاب فرهنگي به جز رييس شوراي فرهنگي اجتماعي زنان، خانم ديگري از نمايندگان مجلس حضور ندارند. چه اشكالي دارد كه ما قوانين مان را به نحوي تنظيم كنيم كه فراكسيون زنان هم يك نفر خانم را بتوانند به عنوان عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي معرفي كنند. به نظر شما اشكالي دارد ما اين موانع را شناسايي كنيم؟ واقعا سوال اين است كه چه موانعي براي حضور زنان در مجلس و ساير بخش ها وجود دارد؟
به هر حال اين مشكلي است كه وقتي مي خواهند ليست هاي انتخاباتي را تنظيم كنند،بايد بر طرف شوند..

شما مستحضر هستيد كه ما در ليست نمايندگان تهران از سي نفر، 6 خانم بوديم كه خانم دكتر سلطان خواه راي نياورد و نهايتا 5 نفر خانم توانستيم به مجلس راه بياييم.مگر ما نمي گوييم كه خانم ها نيمي از اقشار جامعه هستند،بنابر اين بايد در برنامه هايمان نيز اين مسئله را درعمل نشان دهيم.

اين نيازمند روابط و تلاش تشكيلاتي خود خانم هاي فعال در حوزه سياسي است كه بتوانند خودشان را در آن ليست ها جاي دهند ..

نه اينطورنيست كه خانم ها بخواهند تلاش كنند زيرا ليست نويس هاي ما آقايان هستند.در حال حاضريك سال و خرده اي به مجلس بعدي و انتخابات باقي است. ما در حال حاضرصحبتش را مي كنيم كه فرهنگ سازي شود. انتظار ما از سياست گذارانمان اين است كه نقش خانم ها را درجامعه جدي بگيرند. فكر مي كنم كه در حال حاضر خانم ها براي آن اعتماد سازي به حد كفايت توانمند هستند. آقاياني كه در تنظيم و طراحي اين ليست ها دخالت مستقيم دارند بايد به خانم ها بيشتر اعتماد كنند. در انتخابات مجلس هشتم بيشتراز ششصد نفر داوطلب زن براي شركت در مجلس داشتيم كه ازشوراي نگهبان هم گذشته بودند. ولي وقتي اعتمادي در استانهايي مختلف به آن ها نشد و اسمشان در ليست ها نيامد طبيعي است كه به صورت مستقل نتوانستند يه مجلس وارد شوند. اين نقضي است كه در كشور ما بايد برطرف شود.

براي افزايش سهم خانم ها در ليست هاي انتخابات مجلس نهم رايزني كرده ايد؟
ما با آقاي دكتر لاريجاني زياد صحبت كرده ايم. بايد سازو كارهايي طراحي شود كه به نوعي حضور خانم ها را در اين حوزه ها پررنگ تر داشته باشيم.ما نيروي متخصص و متعهد در حوزه خانم ها كم نداريم ولي بايد آن ها را باور داشته باشيم و آن ها را درحوزه هاي تصميم گيري و تصميم سازي دخالت دهيم كه بتوانند قابليت هاي خودشان را نشان دهند.

منظورمن اين بود كه آيا براي حضور پرقدرت ترو پر تعدادتر بانوان در ليست هاي گروه هاي سياسي رايزني خاصي انجام شده تا سهم خانمها افزايش يابد؟
در حال حاضر در حال مشخص كردن رده هاي بالاتر هستند و رايزني هايي هم انجام شده ولي هنوز به مرحله تنظيم ليست ها، منظورم ليست اصولگرايان نرسيده اند.

شما با اين شرايط براي گرفتن سهم زنان چه مي كنيد؟
يك سري به آقاي لاريجاني گفتم كه آقاي دكتر مي دانيد كه ما در مجلس جنگ صندلي ها را داريم گفت جنگ صندلي ها يعني چه ؟ گفتم براي نمونه وقتي شما اجلاسي در داخل مجلس برگزار مي كنيد ما مي بينيم كه برچسب ها را روي صندلي ها زده اند و رديف خانم ها را عقب انداخته اند .خداي نكرده نه اينكه كمبودي داشته باشيم اما به طور مثال برچسب رديف اول را مي كنيم و برچسب هاي رديف دوم خودمان را مي چسبانيم. اين مي شود جنگ صندلي ها! دقت مي كنيد چون وقتي فردا رسانه ها اين را منعكس مي كنند ارزيابي نادرستي مي كنند مي خواهيم بگوييم كه مثلا اين مجلس چقدر براي خانم ارزش قائل است. ما در مجلس فقط 8 نفر هستيم. چند ماه يكبار براي نشستن نماينده ها در صحن قرعه كشي مي كنند ولي قرار است كه فقط ما در رديف هاي اول جابه جا شويم. يك موقع در اين قسمت يك موقعي در آن قسمت كه ما همين را هم با چنگ و دندان بدست آورده ايم و اصلا راحت نبوده است و اين هم پشت صحنه فراكسيون زنان مجلس است.

در حال حاضر بازار ساختن وزارت خانه بسيارداغ است. پيشنهاد وزارت خانه زنان و خانواده را چطور ارزيابي مي كنيد؟
متاسفانه در حوزه زنان پيشنهادات داراي كار كارشناسي قويي نيستند .به طور مثال كسي پيشنهادي مي دهد و فكر مي كند اولين جرقه به ذهن خودش خطور كرده است، زيرا خودمان در گذشته براي آن موضوع كارنكرده ايم. بعضي وقت ها ما سازمان و وزارت خانه را فداي شخص وعملكرد وي مي كنيم و نمونه آن را در ادغام سازمان ملي جوانان و سازمان تربيت بدني ديده ايم.يك فردي تعاملاتش با مجلس خوب نيست يا كم است و ما يك قانون را تصويب مي كنيم كه در واقع تقابل با آن فرد است ونمي دانيم كه اين قانون در زمان اجرا كه نه من نوعي و نه آن فرد بر سر كار هستند ، آيندگان را متضرر خواهد كرد. به همين دليل دراين نوع پيشنهادات به نظر من بايد به سوابق امرتوجه شود.بر اساس سياست هاي توسعه اي بايد از تعداد وزارت خانه ها كم كنيم نه زياد و اين يك بعد ديگري ازقضيه است. به نظر من بايد تمام وزارت خانه ها در حوزه زنان وخانواده فعال باشند. تاكيد دكتر احمدي نژاد اين است كه همه برنامه ها بايد با رويكرد خانواده محوري باشند.

خانم دكتر؛ يكي از موضوعات مهمي كه در مجلس هشتم و در فراكسيون زنان بر روي آن تاكيد بسياري داشته ايد، موضوع حجاب و عفاف بود كه در كميسيون فرهنگي مجلس نيز مطرح شد. اگرنگاهي منصفانه و نقادانه به اين موضوع داشته باشيم واقعا طرح عفاف و حجاب دركشورما به جايي نرسيده است، دليل اين هم اين بود كه حرف ها و اقدامات متناقض زيادي در اين حوزه مطرح شد و بسياري از آن ها با هدف خنثي سازي يكديگر بود.اگر بخواهيم از كليشه ها بيرون بيائيم، به نظر شما دليل اينكه اين طرح ها به نتيجه نمي رسند،چيست؟
اولا باورمن اين است كه ما برنامه ريزي هاي خيلي خوبي داريم ولي اگر آن را تا مرحله تحقق رصد و پيگيري نكنيم آن برنامه هاي خوب در حالت آرماني و در حالت تئوري و نظري باقي خواهند ماند. اين نقد به مجلس وارد است زيراما آنقدردرگير قانونگذاري هستيم كه شايد از فرصت نظارت و وظيفه نظارتي مجلس غفلت كرده ايم. راهكارهاي اجرايي فرهنگ عفاف و حجاب مصوبه شوراي عالي انقلاب بوده و بايد از سال 84 و85 پيگيري مي شد كه به دلايل مختلف مورد غفلت قرار گرفته است. نهايتا بعد از پيگيري فراكسيون زنان مجلس درسال گذشته بايد با قاطعيت بگويم فعاليت هايي كه در حدود اين يك سال انجام شده است به اندازه همه آن زمان از دست رفته بوده وشايد اگر آن زمان نظارت و پيگيري مناسبي براي اجرايي شدن اين مصوبه به عنوان يك مطالبه ي مردمي، مطرح مي شد، رشد قابل توجهي در اين حوزه را تجربه مي كرديم.

در حال حاضر فضاي عفاف و حجاب در جامعه را به چه صورت ارزيابي مي كنيد؟
متاسفانه مانكني در خيابان ها به شكلي سازمان يافته در حال گسترش است و ديدگاه و مدل خاصي بدين منظور تزريق مي شود. همه اين ها هجمه هايي است كه به شكلي جوان، دختر و زن ما را به كارهايي مشغول مي كند كه جلوي انديشيدن و فكر كردن آنها را بگيرد و به همين دليل در بحث حجاب وعفاف هم عملا چنين مشكلاتي ديده مي شود. انتظاراز دولت اين است كه با ورود به حوزه سازمان هاي تحت مديريت خود اين مشكل را در جامعه مورد بررسي دقيقتري قرار دهد.براي حل مسئله حجاب و عفاف به عنوان يكي از مطالبات مردمي بايد ازقابليت هاي مردمي استفاده كرد.در عين حال سوال اين است كه چرا دربسياري از مسائل به حوزه فرهنگي سازي تاكيد نمي كنيم؟ در حال حاضر صحبت با موبايل در ماشين و يا نبستن كمربند باعث مي شود كه نيروي انتظامي شما را جريمه كند و به همين دليل كار فرهنگي مردم به آن پايبند شدند.چرا در بحث حجاب و عفاف اين اتفاق نمي افتد؟ باورما اين است كه با گذشت سي ويك سال از انقلاب در اين حوزه ها كار فرهنگي مناسبي صورت نگرفته كه به صورت يك بحران در كشور ما ديده مي شود وخداي نكرده به شكلي مي رود كه مباني اعتقادي ما را مورد تهديد قرار دهد. لذا بايد از خانواده مدرسه و آموزش وپرورش و دانشگاه شروع كنيم و طرح هاي مختلفي در اين خصوص به اجرا بگذاريم. وقتي آسيب شناسي مي كنيم، مي بينيم عوامل بسياري دراين قضيه دخيل هستند. همان مهدهاي كودك و دوره هاي پيش دبستاني كه نه آموزش و پرورش به شكلي بر آنها نظارت دارد و نه خانواده، مي توانند شخصيت كودك را به شكلي در اين حوزه دچارخدشه كنند.

فراكسيون زنان مجلس دراين حوزه به صورت جدي چه كاري انجام داده است ؟به هر حال هر ارگاني در جايگاه خودش مسئول است و ديگري را متهم مي كند كه كم كاري كرده است؟
فراكسيون زنان طرح سوال داد تا وزراي مربوطه بيايند ميزان اجرايي شدن مصوبه شوراي عالي انقلاب فرهنگي را گزارش دهند و من به نمايندگي از فراكسيون زنان در اين جلسات شركت مي كنم. اولين جلسات را با وزيرمحترم كشور كه مسئوليت اجرايي شدن اين مصوبه را عهده داراست گذاشتيم. همچنين آقاي افشار به عنوان مسئول ستاد صيانت در اين زمينه مورد سوال ما بودند و تا به امروز گزارشاتش را دارم كه در واقع تمام اين جلسات به چندين برنامه عملياتي درحوزه هاي مختلف مثل مهدهاي كودك ها، مدارس ابتدايي،رسانه ها منجر شده است. 25 برنامه در اين قضيه ارائه شده و به طور مثال وزير آموزش عالي آيين نامه هاي انضباطي را در دانشگاه ها ابلاغ كرده است. من هيات علمي دانشگاه هستم،شخصيت يك فرد در كلاس ابتدا در پوشش ولباس آن فرد تجلي پيدا مي كند. مشخصا يك فرد دانشجو با اشخاص ديگر از بعد پوششي فرق مي كنند ونبايد فردي كه به مهماني ميرود با دانشجويي كه مي خواهد در كلاس درس حضور پيدا كند يك نوع پوشش و ظاهرداشته باشند. وقتي با دكتر حاجي بابايي براي بازديد به تركيه رفته بوديم،همه در دانشگاه كفش كتاني پوشيده بودند و اين در حالي است كه اگر همين حالا در دانشگاه هاي ما بگويند بايد اين شيوه لباس و كفش را انتخاب كرده و مثلا همه كتاني بپوشيد، ببينيد چه غوغايي به راه مي افتد.چه اشكالي دارد كه ما لباسي را براي يك خانم مهماندار هواپيما مشخص كنيم كه با متانت خاص و رعايت حجاب اسلامي منافاتي نداشته باشد وهمين شكل براي كاركنان هم فراهم كنيم. البته حجاب وعفاف فقط براي خانم ها نيست بايد آقايان هم مراعات كنند. به هر حال بايد فضايي را ايجاد كنيم كه درشان نظام جمهوري اسلامي باشد.

خانم دكتر اين توضيحاتي كه شما داديد درست ، اما سوال من در زمينه ي ديگري بود. ما اين مراحل را طي كرده و به اين طرح ها رسيده ايم ولي وقتي اين طرح ها قرار است اجرا شوند، اظهار نظرهاي متناقضي كه از طرف مسئولين در اين زمينه بيان مي شود اين طرح ها را با شكست كامل مواجه مي كند. در جايي يادم است كه شما در مورد حجاب و عفاف گفته بوديد كه خود شخص رييس جمهور در اين زمينه نظرات خاصي دارند و اين موضوع براي ايشان بسيار مهم است.اما انتقادي كه آن زمان از طرف بسياري از نمايندگان به دكتر احمدي نژاد وارد بود،سيري است كه از عدم موافقت ايشان در خصوص طرح گشت ارشاد شروع شدكه در يك برنامه تلوزيوني گفتند كه گشت ارشاد نبايد به اين شكل ادامه پيدا كند،در حالي كه نيروي انتظامي در واقع زير مجموعه وزارت كشور و زيرمجموعه نهاد رياست جمهوري و شخص رييس جمهور است. اين اظهار نظرات متناقض سهمش در به ثمر نرسيدن طرح هاي حجاب و عفاف كه صرفا شامل حال خانم ها هم نمي شود چيست ؟
به نظرمن تحقق عملياتي اين بحث نيازمند هم رايي و هم نظري همه آحاد جامعه است و همه ما نقشي داريم ونبايد خودمان را كنار بكشيم.در حال حاضر به نوعي اين مسئله فقط به گردن نيروي انتظامي افتاده وهمه چشم دوخته ايم كه مثلا نيروي انتظامي در كجا كوتاهي كرده است.اين درحالي است كه نيروي انتظامي بايد كار خودش را انجام دهد و نهادهاي مختلف نيز بايد وظيفه خودشان را در اين باره انجام دهند. وقتي بحثي مطالبه مردمي تلقي مي شود به نظرمن يك مسئول مي تواند فشار بياورد كه اگر نظرات و روش هايي را دارم مشخص كنم كه آيا روش من قابل انجام است و يا روش بسيار خوبي است كه در دراز مدت قابل تحقق است؟ مردم ما ديگرخسته شده اند و حالا انتظار دارند كه ما به نوعي به يك محصول زودرس حتي اگر نارس هم باشد برسيم و ديگر تحمل ندارند كه بعد از سي و يك سال از انقلاب دوباره يك سي سال ديگر صبر كنند.

به نظر شما كارهايي مانند گشت ارشاد و كميته هاي انضباتي دانشگاه ها در شرايط فعلي پاسخ مورد نظر را مي دهد؟
واقعيتش اين است كه به نظر من بايد در اين قضيه نيرو سازي و فرهنگ سازي صورت بگيرد.دليل عدم موافقت رييس جمهور با آن مسئله گشت ارشاد به آن شكل نيز اين بود كه چند گزارش به ايشان ارائه شد كه مثلا در شهراز دوجوان دختر و پسر كه در حال رفت و آمد هستند مي پرسند كه نسبت شما با هم چيست؟ و به همين علت مردم را حساس كرده بودند. اين طبيعي است كه ما نبايد بنا را بر اين اساس بگذاريم و به اين شكل به همه مشكوك باشيم. درروزهاي خاصي مي ديديم كه افرادي فقط به نيت مانكني و تخريب افكار جامعه و تنزل بحث عفاف با آن چهره در جامعه ظاهر مي شدند و اين نياز به هوشياري و فرهنگ سازي دارد.

اما نكته مهم اين است كه تا زماني كه بستر يك موضوع در جامعه مطرح نباشد، چطور ممكن است افراد آن جامعه به سمت آن بستر بروند. نوع خاصي ازلباس به صورت گسترده در جامعه عرضه مي شود و يك جوان هم كه لزوما ريشه هاي خاص مذهبي خانوادگي هم ندارد آن را مي خرد و مي پوشد ، چرا هميشه از ته ماجرا آسيب شناسي سطحي صورت مي گيرد؟
من حرف شما را قبول دارم. تا وقتي مرزهاي ما باز است و مدل هاي آنچناني وارد كشور ما مي شود و نظارتي نيزبر روي توليداتمان نداريم،همين مسايل پابرجا است. در شوراي فرهنگي اجتماعي زنان اين بحث را به عنوان يك بحث اساسي در دستور جلسه گذاشتيم.درآن جلسه گفتند كه در اين زمينه تحقيقي انجام شده و از اين افرادي كه با اين شكل و شمايل در سطح جامعه ظاهر مي شوند، سوال شده و آن ها گفته اند كه در سطح جامعه چنين مدل هايي عرضه مي شود و من هم خوشم مي آيد و مي پوشم.بنابر اين اگر خيلي اصرار داريد كه من اين ها را نپوشم نبايد در سطح جامعه عرضه شود.

اما مثل اين است كه به تشنه اي بگويند آب را ببين اما بد است و نخور!
بله اين موضوع بسيارمهمي است و مانند بحث مواد مخدر است. دشمن براي توزيع وگسترش مواد مخدر قيمت آن را پايين ترمي آورد و آن را سهل الوصول ترمي كند. من به عنوان يك خانم محجبه وقتي به بازارمي روم لباس ايده آلم كه متناسب با شأن من باشد را پيدا نمي كنم يا به شكلي است كه به مدل روز نزديك نمي باشد. به قول امروزي ها در حوزه ما اجناس دمده و عهد بوقي را گذاشته اند و لباس هاي شيك را از حوزه ما جدا كرده اند. ظاهرا به نوعي جامعه ما را ناهنجار ديده و آن اجناس مطلوب را براي ما ارائه نمي كند(خنده ). حتي شما برخي اوقات وقتي درسطح بعضي ادارات، سازمان ها و مراكز مراجعه كنيد مي بينيد علي رغم اينكه نوشته شده از پذيرفتن افراد بد حجاب معذوريم،اما اين ها ازارائه خدمات به افراد با حجاب معذورند و اين واقعيتي است كه كاملا احساس مي شود.

شما خودتان به چنين شرايطي مواجه بوده ايد؟
بله- اين دردي است كه همه جا نمي توان آن را گفت. من وقتي به كلاس درس در دانشگاه مي روم،ابتدا بايد چند هفته تلاش كنم تا ذهنيتي كه دانشجو از من دارد را بشويم. بعد از آن دانشجومي بيند آن تصوري كه از من داشته درست نيست و مي بينم همان پسر ژل زده و آن تيپ خاص بعد از چند هفته مي آيد و در مورد مسايل خود با من مشورت مي كند .من واقعا مي بينم كه چيزي در دلش چيزي نيست. به نظر من در بحث عفاف و حجاب و فرهنگ ما از آن شيوه هاي تربيتي موثر استفاده نمي كنيم كه اين نوع تيپ را نيز جذب كنيم و به همين دليل نيز ما هنوز پكيج خاصي براي وي اختصاص نداده ايم.

به هر حال در اين زمينه برخوردها هميشه تهاجمي بوده اند...
همين مسئله ممكن است منجر به خاموشي شود. يك بحث روانشناسي است كه مي گويد خاموشي يعني فراموشي، مثل بچه هايي كه مي بينيد وقتي ازمدرسه بيرون مي زنند چه سرو صدايي به راه مي اندازند زيرا در مدرسه تلاش مي كنيم كه صدايشان در نيايد و چند ساعت به بچه ها گفته ايم كه حرف نزن و ساكت باش و به همين دليل بعد خروج از مدرسه صداي زيادي دارند.اين را مي خواهم بگويم كه گشت ارشاد ويا افراد ديگرفعال در اين حوزه، به نظرمن بايد آموزش ديده باشند و نبايد هر كسي را براي اين منظور استفاده كرد و اين يك واقعيت است.

در حال حاضر به نظر شما اين آموزش داده نشده است؟
به نظر من نه..

دليلش چيست؟
دليلش اين است كه ما بايد ديد حرفه اي وتخصصي به اين موارد نداشته ايم. هر كسي را بهر كاري ساخته اند. ما بايد ديدكارشناسي را در اين زمينه اولويت قرار دهيم. من خودم دكتراي مديريت هستم و اعتقادم بر اين است كه ما بايد ديد كارشناسي را اعمال كنيم و صرف اين كه فلاني فرد خوبي است وي را در اين حوزه به كار نگيريم. بايد ديد يك فرد در واقع قادر است در اين كارمهم موفق باشد. دقت مي كنيد منظور من اين است كه بايد در اين زمينه سرمايه گذاري كنيم. سرمايه گذاري در اين مسائل هزينه نيست بلكه ارزش افزوده اي است كه اثرات مثبت آن به جامعه مي رسد. ما به اين صورت به مسئله نگاه مي كنيم.

وقتي طرح هاي عفاف و حجاب ارائه مي شود ولي براي آن به اندازه كافي هزينه مادي و معنوي صورت نمي گيرد و تازه مي خواهند نتيجه هم بگيرند و اگر نگرفتند برخورد ها تهاجمي مي شوند را به چه شكلي ارزيابي مي كنيد؟

هيچ كس با اين برخورد هاي تهاجمي موافق نيست دقت مي كنيد...

ولي وقتي رييس جمهور از اين نوع برخوردها انتقاد كرد ،انتقادات زيادي متوجه خود ايشان شد...

خوب رييس جمهور نيز با تهاجم در اين زمينه مخالف بود...

خب به همين دليل، برخي در همان زمان معتقد بودند كه جامعه به شكلي درآمده كه نمي شود با برخوردهاي ارشادي كار را انجام داد جواب نمي دهد و اعتراضات زيادي هم در سطح جامعه گسترش پيدا كرد ووقتي با صحبت رييس جمهور، تمام اين رشته ها پنبه شد، انتقاداتي ازهمفكران خود رييس جمهور به حرف ايشان به وجود آمد وسيل تهاجمي بسيار شديدي ايجاد شد كه چرا گشت ارشاد توسط رييس جمهور برچيده شده است، در اين ماجرا تناقضات زيادي وجود دارد...

در چند هفته گذشته ودرشورا جناب آقاي سردار كارگر از نيروي انتظامي آمده و صحبت هايي كردند كه مثلا كه جلوي ما را گرفتند.من اگراز اين طرف قضيه به دولت مردان بابت برخي از فعاليت هايشان اعتراض مي كنم ومواردي را به آن ها منعكس مي كنم، از آن طرف قضيه هم مصوباتي را درآن شورا آوردم كه چه كسي شما را محدود كرده است؟ شيوه و نوع نگاه در اين زمينه بسيارمهم است. آن طرف تا در خصوص بحث توجيه نشده ونوع نگاهش تغيير پيدا نكند خود را مامور و معذور مي داند و تلاش مي كند به نوعي چكشي برخورد كند. لذا در اين قضيه بايد سرمايه گذاري كافي صورت بگيرد. ما درهفته پژوهش به نمايشگاه پژوهش رفتيم، من به عنوان هيات علمي دانشگاه دلم مي خواست كه ذهنم بيشتر به سمت محتواي آن حوزه هايي كه در نمايشگاه گذاشته بودند برود.ولي آنقدر افراد با مدل هاي مختلف به عنوان غرفه دار ايستاده بودند كه يك نوع حواس پرتي براي بازديد كننده ها به وجود مي آورد. ما مي گوييم يك برنامه رسمي تدريس داريم و يك برنامه درسي پنهان و مستتر كه غيررسمي است، آن بخش غيررسمي درتعاملات است يعني فرد دائما در تعاملات محيطي به شكلي اين پيام ها رادريافت مي كند .شما از يك طرف نخبگان و انديشمندان را در هفته پژوهش آورده ايد ومي خواهيد آن را به وادي علم و پژوهش بكشانيد واز يك طرف هم مزاحميني به عنوان چشمك زن گذاشته ايد كه حواس ها را به اين كه انگار نمايشگاه مد و آرايش و چيزهاي ديگر آمده اند، پرت مي كند.مسئولان بايد به همه اين ها اشراف داشته باشند.

شما با جريان زيبايي شناسي اين ماجرا مخالف هستيد؟!
اين زيبايي نيست.آن نمايشگاه رسالت خاصي دارد كه قرار نيست آن جا در واقع به اين شكل باشد.

شايد يكي از دلايلي كه اين طرح ها به نتيجه نمي رسند اين است كه جنبه هاي زيبايي دوستي جوانان و در كل مردم ناديده گرفته مي شود...

اين زيبايي نيست. زيبايي بايد طبيعي باشد و اينكه آن فرد مي تواند با متانتش مرا جذب كند. آن فرد با آن ظاهر و آن آرايش در بازديد كننده كتاب و پژوهش به نوعي اختلال ايجاد مي كند. من مطمئنا باور ندارم كه آن فرد در اين حوزه ها قدم بر مي دارد!

اگر ما بخواهيم همه اين ها را در يك مسير قرار بدهيم آن پروژه اي كه در شوراي عالي انقلاب فرهنگي براي طراحي مد و لباس در جهت طرح عفاف و حجاب دنبال مي شد هم به نتيجه نرسيد و پيگيري نشد.فكر مي كنم خانم قندفروش شوهاي لباس را براي اولين بار برگزار كرد كه انتقاداتي مبني بر اين كه سبك آن ها هنوز غربي است در جامعه به وجود آمدهر چند ابتكار جديدي بود...

خود من هم آن وقت ها منتقد برگزاري اين شوهاي لباس بودم.ببينيد يك موقعي ما چيزهايي را دستكاري مي كنيم كه اگر هدفمند و با برنامه نباشند به جاي اينكه كاررا درست كنيم بيشتر آن را خراب مي كنيم. اما الگوي ما چيست؟ به قول شما الگوي ارائه آن مدل لباس ها، همان الگوهاي غربي است.ما مي گوييم اين شيوه، شيوه موفقي نيست. خدمتتان گفتم برنامه هاي ما بايد بومي سازي وهنجاريابي شود و فرهنگمان را در اين زمينه ببينيم.مثلا در حال حاضر بگويند خانمها به جاي چادر مشكي،انوع چادرهاي مختلف سر كنند كه اين مسئله مدتي نيز مطرح شد.اما بايد اين مسئله آسيب شناسي شود كه آيا خانم ها نسبت به اين مسئله تمايل دارند؟ يا اين كه رنگ مشكي براي چادر تنها يك رنگ نيست بلكه بار ارزشي زيادي پشت اين چادرمشكي وجود دارد. وقتي اين مطالعات صورت نمي گيرد وهمين طوربراي خوش آمد گويي داخل و خارج مي گوييم چادررنگ هاي متنوع قرمز و سبز و سرخ و آبي به سر كنيد، معلوم است كه اين مسئله به نتيجه نمي رسد. بودجه هاي خيلي كلاني را در همان دوره توسط خانمي كه نامش را مطرح كرديد و من اسم وي را نمي آوردم،گرفته شد. وي مشاوراستاندار بود و اين مسئله در حالي است كه اين موارد در حوزه مشاور استاندار تعريف نشده بود. براي نمونه يكي از وزرا گفتند كه مسئول عفاف و حجاب مثلا مشاور وزير من است،من به آن آقاي وزيرگفتم آقاي دكتر ما در اين حوزه كاركرده ايم و مي دانيم اختيارات مشاور يك وزير تا چه حد است. وقتي ميگوييد مشاور، يعني وي قدرت اجرايي ندارد و درسلسله مراتب تصميم گيري شما قدرت ابلاغ آن برنامه ها را ندارد. مشاورين وزرا تا ديروز حتي نمي توانستند در جلسه شوراي معاونين شركت كنند. خود ما با خانم مجتهدزاده و آقاي احمدي نژاد بسيار صحبت كرديم كه اجازه حضورمشاورين درشواري معاونين را بدهند. به هر حال همه ما در اين سيستم هاي اداري كاركشته ايم تا يك وزيري صحبت مي كند و من از وي سوال مي پرسم كه مسئول اجرايي شدن طرح عفاف و حجاب در وزارت خانه كيست و وي مي گويد مشاور، ما مي فهميم كه تحقق پيدا نمي كند.

در ستاد صيانت و جلسات شما چه تصميماتي بدين منظور اتخاذ شده است؟
در كشور ما معضلي به نام معضل ستادي وجود دارد. حالا ستاد صيانت در وزارت كشور راه افتاده است. همانطور كه شما از من سوال كرديد من هم ازمسئولين و آقاي افشار سوال كردم. برنامه ها برنامه هاي خوبي است و به طور مثال استفاده از طلاب در مدارس ابتدائيمان كه براي اين منظور چندين هزار مدرسه مشخص شده اند. ما اين برنامه ها را رصد مي كنيم.ما كوتاه نمي آييم و در حال رصد اجرايي شدن اين برنامه ها هستيم و سوال مي كنيم كه بودجه اين ها را از كجا مي آوريد؟ نامه اي نيز به آقايان رحيمي وعزيزي نوشته شد كه يك درصد سود شركت هاي دولتي به اين قضيه اختصاص پيدا كند. ما تا اينجا رصد كرديم كه اگر اين شركت ها و كارخانجات و بخش صنعت مقاومت كنند آن وقت چه مي شود؟ آنچه را كه وظيفه ما درفراكسيون وبه عنوان نماينده مجلس و بخصوص در حوزه خانم ها است، اين بود كه در برنامه پنجم توسعه تا جايي كه امكان داشت اين مسئله را مورد توجه قرار داديم. اگر شما عنايت داشته باشيد يكي ازحوزه هاي مورد تاكيد درسياست هاي ابلاغي مقام معظم رهبري تعليم و تربيت و تحكيم و تقويت بنيان خانواده و توجه به نقش سازنده زن در همه عرصه ها است. در اين سياست ها گفته نشده كه زن فقط خانواده باشد،دقت كنيد استيفاي حقوقي شرعي و قانوني زنان يكي از بند هاي آن است. ما اين مسئله را دربرنامه چهارم رصد كرديم كه در آن جا نيز جزومطالبات رهبري بود ودربرنامه پنجم به نوعي تكرار شد ومقداري نيز گسترش پيدا كرد.مسئله به اين دليل بود كه ما دربرنامه چهارم نتوانستيم اين مطالبه رهبري را تحقق ببخشيم وايشان مجددا دربرنامه پنجم آن را درالويت قرار دادند. ما در برنامه پنجم به اين مسئله اصرار كرديم كه دستگاه ها و سازمان هايي كه موظف شدند طبق اين ماده حركت كنند، دربودجه پيشنهادي اين بحث را هم ببينند و نهايتابهانه اي ديگري براي نبود بودجه نداشته باشند.

بعضي وقت ها رسانه ها بيشتر دنبال چيزهايي مي گردند كه مانند سينما گيشه اي بوده و هياهويش بيشتر باشد وتقابلي بين دولت و مجلس وجاهاي ديگربه وجود بياورد وبخش هايي را به چالش بكشانند.اين در حالي است كه ما كارهاي بنيادين در اين حوزه انجام داديم و چه در مجلس باشيم و چه نباشيم،در چشم انداز پنج ساله كشورمان ، جايگاه زنان درمحورهاي مختلفي ديده شده است.البته در حال حاضر تداخل هايي كه از بعد تشكيلاتي و محتوايي درحوزه زنان داريم بايد اصلاح شود.ما در خصوص بحث حجاب و عفاف متولي خاصي نداريم و اين بر عهده وزارت كشور است ولي دستگاه هاي ديگر هم بايد در اين قضيه به نوعي پايبندي نشان دهند زيرا در برخي از موارد اعتقاد وباوري به اين قضيه وجود ندارد.

حرف پاياني ؟
از روزنامه شما تشكر مي كنم كه وقت گذاشتيد و عذر خواهي هم مي كنم كه فرصت نيست وگرنه دلمان مي خواهد حرف هاي زيادي كه براي گفتن داريم را مطرح كنيم. ما در فراكسيون و در پشت صحنه تلاشمان را مي كنيم.شما فكر كنيد كه ما چقدر تلاش كرديم تا مثلا اين اتاق را براي فراكسيون تهيه كنيم.همين ميزها راازانبارها در آورديم واينجا را رنگ كردند (خنده) تا فراكسيون زنان مجلس هشتم تشكيل شد.يك بار به آقاي لاريجاني گفتم كه آقاي دكتر مي دانيد كه ما در مجلس جنگ صندلي ها را داريم گفت جنگ صندلي ها يعني چه ؟گفتم براي نمونه وقتي شما اجلاسي در داخل مجلس برگزار مي كنيد ما مي بينيم كه برچسب ها را روي صندلي ها زده اند و رديف خانم ها را عقب انداخته اند.

چهارشنبه|ا|3|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]

[مشاهده در: www.asriran.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 202]