باز هم اي‌ميل‌ها از دسترس خارج شدند؛محدوديت اينترنت، خواست چه كسي است؟

واضح آرشیو وب فارسی:ايتنا: باز هم اي‌ميل‌ها از دسترس خارج شدند؛محدوديت اينترنت، خواست چه كسي است؟
ايتنا - كافي است تا نگاهي به مطالب نقل شده از سوي مسئولان در چند وقت اخير بيندازيم تا دريابيم كه سايت‌هايي چون گوگل، ياهو، فيس‌بوك و حتي كل «اينترنت» ابزار جاسوسي خوانده شده‌اند و به صورت مقطعي و يا هميشه از دسترس خارج شده‌اند.

تابناك - از مرداد سال ۸۵ كه سليماني، وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات وقت خبر راه اندازي «اينترنت ملي» را داد، بيش از پنج سال مي‌گذرد، ولي هر چه پيش مي‌رويم، نه تنها ابهامات كمتر نمي‌شود، بلكه هر روز با اظهارنظرهاي گوناگوني روبه‌رو مي‌شويم كه پاسخي براي پرسش‌هاي مطرح ندارند و حتي موجب پديد آمدن پرسش‌هاي بيشتري در ذهن كاربران رو به افزايش اين شبكه جهاني مي‌شوند؛ اظهار نظرهايي كه بيشتر سياسي هستند تا...!

به بالاي متن خبر توجه كنيد: «سرويس اقتصادي»! متوجه تغييرات پديد آمده به مرور زمان شديد؟

------------
به گزارش «تابناك»، «پنج ميليون ترابايت اطلاعات در اينترنت موجود است كه اين رقم، معادل يك كتابخانه با پنجاه هزار ميليارد كتاب يا يك ميليارد فيلم ضبط شده DVD برآورد مي‌شود. در همين حال، تاكنون ۵۵۵ ميليون دامنه اينترنتي و دويست ميليون وبلاگ به ثبت رسيده است و دو ميليارد نفر در دنيا، كاربر اينترنت هستند كه پيش‌بيني مي‌شود، اين رقم در سال ۲۰۲۰ به ۵

” معاون فني وزارت اطلاعات در همايش ملي دفاع سايبري گفت: «يكي از مشكلات پيش‌ روي به دليل تحريم‌هاي موجود، استفاده از ضدبدافزارهاي به روز است، چون با توجه به تحريم‌ها، به روز كردن آنها در بسياري از موارد شدني نيست و اين موجب مي‌شود تا ما به طراحي ضدبدافزار بومي روي آوريم؛ بنابراين، سازمان پدافند غيرعامل نيز بايد يكي از اهداف خود را طراحي ضدبدافزار ملي و بومي قرار دهد»، چرا كه «شبكه اينترنت عامل تهديد يا ابزار جاسوسي نيست، بلكه خود تهديد و جاسوس است». در ادامه اين همايش، وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات گفت: «حمايت از بومي‌سازي نرم‌افزار و ايجاد زيرساخت‌هاي امن ارتباطي، از جمله مهمترين تصميمات راهبردي در عرصه دفاع سايبري است كه در اين راستا، نخستين مرحله از اين شبكه خرداد ماه سال ۹۱ به زير بار مي‌رود.» “

ميليارد نفر افزايش يابد.»

اشتباه نكنيد، قصد بزرگنمايي دنياي مجازي را نداريم؛ اينها سخنان وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات است كه روز گذشته در جمعي بيان كرد تا به اين نتيجه برسد كه در كنار اين فرصت‌هاي پيش آمده، تهديدهايي هم هست كه اگر كنترل نشوند، به طور قطع، تهديدهاي آن بيش از فرصت‌هاي آن خواهد بود.»

اينجاست كه گويا، رخدادهاي سال‌هاي اخير در تغييرات ايجاد شده در طرح اوليه تأثير بسزايي گذاشته‌اند؛ جايي كه ديگر بحث بر سر مزاياي اينترنت ملي نيست، بلكه بيشتر اظهارنظر‌هاي مسئولان، به قابل اطمينان نبودن اينترنت برمي‌گردد؛ به عبارتي بهتر، گويا اولويت ايجاد شبكه ملي به اينجا رسيده كه قرار است، جايگزين اينترنت كنوني شود.

اكنون كافي است تا نگاهي به مطالب نقل شده از سوي مسئولان در چند وقت اخير بيندازيم تا دريابيم كه سايت‌هايي چون گوگل، ياهو، فيس‌بوك و حتي كل «اينترنت» ابزار جاسوسي خوانده شده‌اند و به صورت مقطعي و يا هميشه از دسترس خارج شده‌اند.

اين در حالي است كه پشتوانه همه اين اظهارنظر‌ها، مبحثي است كه نخست در برنامه چهارم توسعه مورد توجه قرار گرفت و بعد‌ها به قانون پنجم توسعه هم راه پيدا كرد؛ جايي كه در مهم‌ترين ماده مربوط به فناوري اطلاعات در اين برنامه(فصل چهارم، ماده ۴۶)، وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات مكلف شده است كه شبكه ملي اطلاعات ايجاد كند تا همه دستگاه‌هاي اجرايي و واحدهاي تابعه(تا پايان سال دوم) و ۶۰ درصد خانوار‌ها و همه كسب و كار‌ها(تا پايان برنامه) بتوانند به شبكه ملي اطلاعات و اينترنت متصل شوند؛ آن هم تا جايي كه بايد سرانه پهناي باند و ديگر شاخص‌هاي ارتباطات و فناوري اطلاعات در پايان برنامه به جايي برسد كه كشورمان در رتبه دوم منطقه قرار بگيرد و سهم اين صنعت در توليد ناخالص داخلي، در سال آخر برنامه به ۲ درصد برسد.

به عبارت بهتر، اين برنامه به معناي ايجاد بيش از دوازده ميليون پورت پرسرعت اينترنت در كشور است و گويا، اشاره‌اي به جايگزيني شبكه‌اي به جاي اينترنت ندارد. بدين ترتيب كه قرار است يك شبكه ملي اطلاعات تدارك ديد و بستر امني براي اشتراك اطلاعات در درون كشور فراهم كرد تا با پيوستن همه ارگان‌ها به آن، گامي كارساز در راه رسيدن به دولت الكترونيك برداشته شود؛ گامي بزرگ كه قرار است كشورمان را در سال ۹۵ (سال پاياني برنامه پنجم توسعه) به جايگاه دومي منطقه برساند.

اين تصوير شماتيك، شايد بهترين روش براي نشان دادن تفاوت اينترنت و اينترانت باشد: رايانه‌اي كه از آن براي خواندن اين مطلب استفاده مي‌كنيد، در پايين‌ترين رديف قرار دارد و از طريق خطوط تلفن به يك ISP متصل شده است (همان switch‌هاي

” تأكيد مقامات مسئول نسبت به راه‌اندازي شبكه اينترنت ملي در همايش‌ها و مراسم‌ گوناگون، موجب شده داغ شدن تنور شايعات در اين باره شده است، تا جايي كه فرضيه‌هاي گوناگوني راجع به نحوه اجراي آن مطرح مي‌شود كه شايد شايع‌ترين آنها، اين سه دسته هستند: ۱ـ اينترانت ملي، ۲ ـ اينترانت در كنار اينترنت محدود شده و ۳ ـ اينترنتي با ليست سفيد. اين حدسيات در شرايطي مطرح مي‌شوند كه متصديان راه اندازي اينترنت ملي تا كنون اظهارنظري درباره چگونگي اجراي اين طرح نداشته‌اند و گويا از فضاي مبهم پديد آمده احساس نگراني ندارند؛ درست برخلاف بسياري از كاربران اينترنت فعلي كه نسبت به انتشار اخباري درباره اينترنت ملي واكنش نشان مي‌دهند و به گواه نظرات رسيده به «تابناك»، بيشتر نگران هستند. “

نشان داده شده در تصوير) كه سرانجام به يك خدمات دهنده بزرگ‌تر (مثل مخابرات در كشور ما) مي‌رسد؛ تا اينجا يك شبكه گسترده داريم كه مي‌تواند اينترانت ملي هم نام بگيرد، ولي هنگامي به اين شبكه اينترنت خواهند گفت كه از طريق حلقه بالايي نشان داده شده (خط قرمز نشان داده شده)، به شبكه‌هاي ديگر كشور‌ها هم اتصال داشته باشد.

------------
اكنون كافي است آنچه در باره «شما»(مخفف شبكه ملي اينترنت) شنيده‌ايم، در كنار اين قانون بگذاريم تا ميزان سليقه اعمال شده در طرح اوليه دستمان بيايد؛ طرحي كه نه از بدافزار‌ها سخني به ميان آورده و نه اينترنت را جاسوس خطاب كرده، ولي از سوي ديگر، هم به امنيت شبكه توجه داشته و هم توسعه را در دستور كار قرار داده است.

البته منكر اين نيستيم كه بستر فعلي اينترنت ايرادات بسياري دارد و به تيغ دو لبه شبيه است، ولي برايمان سوال شده كه اگر اين بستر تا اين اندازه پرخطر است كه قادر به كنترل آن نيستيم و مي‌بايست تعويض شود(يا كاربردش محدود شود و يا هر روش حذفي ديگري بر آن اعمال شود)، چه تضميني براي امنيت نوع داخلي آن هست كه در برنامه توسعه، به ايجاد آن اشاره شده است؟

آيا جاسوسان به اين شبكه جديد نفوذ نخواهند كرد يا پس از مدتي خواهيم گفت كه اين هم امن و پاك نيست و بهتر است اين تيغ دوم را هم از سر راه برداريم؟

و اصلا چگونه است كه از يك طرف گاهي افتخار مي‌كنيم كه شمار مسيرهاي ارتباطي بين‌الملل كشورمان(درگاه يا به زبان انگليسي: Gateway) را از چهار لينك STM۱ در سال ۸۴ كه بيشتر از مسير كابل دريايي جاسك فجيره تأمين مي‌شد، به ۱۰۴ لينك STM۱ در سال ۸۸ رسانده‌ايم كه از ۹ درگاه بين‌المللي تأمين مي‌شوند، ولي از سوي ديگر با چرخشي عجيب، اين همه دستاورد را به كام دشمن مي‌خوانيم و اينترنت را جاسوس مي‌دانيم؟

سه سال پيش، قرار بود به شبكه فلگ متصل شويم و با قرار گرفتن در اين حلقه جهاني پرسرعت اينترنت مابين آفريقا و اروپا و آسيا، تفاوت سرعت اينترنت‌مان محسوس شود. بماند كه به اين هدف رسيديم يا نه، آيا به نظر شما هنوز در همان راه هستيم يا اهدافمان هم تغيير كرده است؟ اگر آري، بنا بر كدام قانون و مصوبه؟!

------------
پس از تحرير:
باخبر شديم كه از صبح امروز، براي بار دوم در يك ماه اخير و بار چندم در چند سال گذشته، خدمات ايميل سايت‌هاي بزرگ جهاني مثل گوگل و ياهو از دسترس كاربران ايراني خارج شده است.

اينجاست كه با حجم زياد پيام‌هاي كاربراني روبه‌رو مي‌شويم كه از وضع موجود گلايه دارند.

براستي اگر اين سرويس‌هاي اينترنتي سالم نيستند، چرا تا روز گذشته فعال بودند و اصلا چه دليلي هست كه دوباره تا چند دقيقه، ساعت و يا روز ديگر فعال شوند؟!

دوشنبه|ا|1|ا|اسفند|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايتنا]

[مشاهده در: www.itna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]