واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: مرگ مشكوك بيماران رواني در بيمارستان هاي انگليس
اينديپندنت فاش كرد : بيماران رواني در بيمارستان هاي انگليس به علل مرموزي مي ميرند و مسئولان بيمارستان هاي انگليس در اين خصوص پنهانكاري ميكنند.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از رونامه اينديپندنت، اين روزنامه چاپ انگليس، در شماره روز شنبه خود نوشت: آمار بالاي مرگ و مير در ميان بيماران رواني كه در بيمارستان هاي انگليس بستري هستند بايد زنگ هشدار را براي وزارت بهداشت انگليس به صدا درآورد.
در هر هفته به طور ميانگين پنج بيمار رواني در بيمارستان هاي انگليس مي ميرند و بستگان اين افراد به همراه وكلاي خود ادعا كرده اند اين بيمارستان ها درباره عملكرد ضعيف خود و همچنين عدم رسيدگيِ مناسب به اين بيماران كه اغلب قادر به نگهداري از خود نيستند، مخفيكاري مي كنند.
وكلاي انگليسي استدلال كرده اند پزشكي قانوني انگليس، استاندارد ثابتي در رابطه با برخورد با اين مرگ و ميرها در بخش هاي رواني بيمارستان هاي اين كشور ندارد. به عنوان مثال، اگر شخصي در بازداشت پليس يا در هر يك از زندان هاي انگليس بميرد، به طور خودكار، پزشكي قانوني انگليس، دستور كالبد شكافي و تحقيقات كامل را در آن رابطه صادر مي كند. اين در حالي است كه پزشكي قانوني انگليس در مورد مرگ و مير بيماران رواني كه اغلب در اين كشور تنها بوده و از دسترسي به كمك هاي حقوقي نيز محروم هستند، به ندرت دستور كالبد شكافي و تحقيق مي دهد.
به عنوان مثال، در سال 2011 ميلادي، 261 بيمار در بخش هاي روانيِ بيمارستان هاي انگليس درگذشتند. اين در حالي است كه شمار مرگ و مير در همان سال در زندان هاي انگليس 189 نفر و در ميان اشخاصي كه در بازداشت پليس بودند، 31 نفر گزارش شده است.
يكي ديگر از معضلات مربوط به بيماران رواني در انگليس اين است كه تحقيقات در رابطه با نحوه عملكرد مؤسسات درمانيِ بيماران رواني در اين كشور به خود آنان واگذار شده است، كه باعث افزايش نگراني ها در خصوص مخفي كاري و سرپوش گذاشتن بر ضعف عملكرد اين گونه مؤسسات شده است. در ضمن، هنگامي كه گزارش هاي صحيح و كامل از علل مرگ و مير اين بيماران رواني منتشر نشود، فرصت آموختن درس هاي لازم از اشتباهات گذشته براي مديران و كاركنان، بيمارستان هاي رواني اين كشور، فراهم نمي شود.
به عنوان مثال، بستگان ملاني، يكي از بيماران روانيِ درگذشته در بيمارستاني در انگليس گفتند، پس از مرگ ملاني، ما هيچ خبري در رابطه با علت مرگ وي از مؤسسه اي كه وي در آن بستري بود، دريافت نكرديم، تا اين كه چهار ماه پس از درگذشتِ ملاني ما از اين مؤسسه رسماً به دادگاه شكايت كرديم. اكنون ما مي دانيم اوضاع در اين مؤسسه به شدت و به طور فاحش خراب بوده، اما هيچكس از اين اوضاعِ آشفته، هيچگونه اطلاعاتي به ما نمي داد تا مگر ما بتوانيم ملاني را به مكاني ديگر و امنتر منتقل كنيم. كاركنان اين مؤسسه همواره تلاش داشتند ضمن حمايت از يكديگر، اشتباهات خود را بپوشانند و آن را در هيچيك از گزارش هاي اين مؤسسه ي درماني درج نكنند. اگر ما مي دانستيم چنين شرايط وخيمي بر اين مؤسسه حكم فرماست، حتماً براي ملاني وكيل مي گرفتيم و با اين مؤسسه پيش از مرگ ملاني برخورد قانوني مي كرديم. اكنون كه ما مبارزه حقوقيِ خود را عليه اين مؤسسه آغاز كرده ايم، مي دانيم كه ملاني را نمي توانيم بازگردانيم، اما دست كم، اميدواريم شكايات ما باعث شود تا اوضاع براي ديگر بيماران رواني در بيمارستان هاي انگيس شايد تا حدي بهبود يابد./ا
يکشنبه|ا|23|ا|بهمن|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]