تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837954355
حکومت در ترازوی داوری
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > زمانیان، علی - حکومت های مستقر، چه بخواهند و چه نخواهند همواره در ترازوی داوری افکار عمومی شهروندانی قرار دارند که ذیل آن حکومت ها زندگی می کنند. و در گام بالاتر، در برابر قضاوت ها و داوری های بین المللی هم قرار می گیرند. حکومت ها مستمرا ارزیابی می شوند، سیاست ها، تصمیمات و در نهایت عملکردهای آنان، با ذره بین حساس افکار عمومی، واکاوی می شود، سستی ها و یا قوت های آن برملا می گردد. حکومت ایران نیز این چنین است و از این قاعده مستثنا نیست. حکومت های مستقر، چه بخواهند و چه نخواهند همواره در ترازوی داوری افکار عمومی شهروندانی قرار دارند که ذیل آن حکومت ها زندگی می کنند. و در گام بالاتر، در برابر قضاوت ها و داوری های بین المللی هم قرار می گیرند. حکومت ها مستمرا ارزیابی می شوند، سیاست ها، تصمیمات و در نهایت عملکردهای آنان، با ذره بین حساس افکار عمومی، واکاوی می شود، سستی ها و یا قوت های آن برملا می گردد. حکومت ایران نیز این چنین است و از این قاعده مستثنا نیست. در این جا پرسش های تبیین کننده ای را می توان مطرح کرد و در باره ی هر یک از آنها به گفتگو نشست. به عنوان مثال: نحوه ی شکل گیری افکار عمومی چگونه است و عوامل موثر بر داوری ها کدام است؟ آیا ترازوی داوری مردم، اشتباه نمی کند و وزن هر یک از آن چه را که در درونش قرار می گیرد، همواره به درستی نشان می دهد؟ صحت و درستی قضاوت ها را چگونه می توان تشخیص داد؟ داوری های مردم، چگونه تغییر می کند و سرعت این تغییرات چگونه است؟ پرسش های دیگری می توان طرح کرد، اما آن چه در این جا مورد نظر است، پرداختن به هیچ یک از این پرسش ها نیست بلکه صرفا دو مولفه و یا دو معیار اساسی تشکیل دهنده ی داوری ها را مورد واکاوی قرار می دهد. به عبارت دیگر، سخن در این باب است که ترازوی داوری مردم، با چه شاخصه هایی کار می کند. به نحو ایجاز، ترازوی افکار عمومی را دو شاخصه ی مهم و اساسی است و حکومت با این دو معیار سنجیده می شود: الف) معیار اخلاق ب) معیار کارآمدی. منظور از اخلاق این است : رعایت حقوق شهروندان، حفظ شان شهروندان ، رافت و مدارا، وفاداری به تعهدات، راستگویی و صداقت در گفتار و عمل، رفتار انسانی و دموکراتیک با عامه ی مردم و مخالفین و یا اپوزیسیون داشتن، سلامت اخلاقی حاکمان و آلوده نشدن به انواع فسادها. بنابر این حکومتی که از روش های خشن و مستبدانه استفاده می کند، حکومتی که رنج و آلام مردم برایش مهم نیست ( و فقط به آرمان های خویش می اندیشد)، حکومتی که نقد و مخالفت را بر نمی تابد، حکومتی که در گفتار و عمل خویش صداقت نمی ورزد و حکومتی که حقوق شهروندان را رعایت نمی کند، از اهانت و تهمت و برخوردهای ناصواب پرهیز ندارد، با مردم بی پروایی می کند و شرایط را برای زیستن تلخ می نماید، حاکمانی که برای حفظ قدرت خویش، از هیچ کاری فروگذار نیستند، چنین حکوتی علنا غیر اخلاقی است. کارآمدی حکومت یعنی این که : معضلات بین المللی را حل کند، معضلات سیاسی را در کوتاه ترین زمان رفع نماید، اقتصاد را سامان دهد، کشور را به توسعه برساند، رفاه عمومی و معیشت مردم را افزایش دهد، ناهنجاری ها را کاهش دهد و اشتغال، سهل و در دسترس قرار گیرد و.... با احتساب دو مولفه ی اخلاق و کارآمدی و با تقاطع دادن این دو شاخصه، چهار نوع حکومت را می توان صورت بندی کرد: 1) حکومت اخلاقی و کارآمد 2) حکومت اخلاقی و ناکارآمد 3) حکومت غیراخلاقی و کارآمد 4) حکومت غیراخلاقی و ناکارآمد تبیین حکومت اخلاقی و کارآمد، محتاج شرح و بسط فراوانی است اما به صورت کلی، حکومت اخلاقی را می توان حکومتی تلقی کرد که اجمالا، زیستن را به کام شهروندانش شیرین می کند و حکومت کارآمد را حکومتی تعریف کرد که به طور کلی، زیستن را سهل و راحت تر می نماید. حکومتی که مسئله های داخلی و بین المللی اش را نمی تواند حل کند، حکومتی غیر کارآمد است. هر زخمی که بر اندام سیاست وارد می شود التیام نمی یابد و بلکه به دردی مزمن و کهنه تبدیل می گردد. برای گام های کوچک ، هزینه های هنگفت و بالایی می پردازد و شرایط عمومی زندگی، به سمت و سوی تنگنایی و تاریکی و سختی پیش می رود. حکومتی که نمی تواند امنیت شهروندانش را تامین کند و فقر و تنگدستی افزایش می یابد. چنین حکومتی را می توان حکومت ناکارآمد تلقی کرد. حکومت بی کفایتی که درمانده است و درماندگی اش را به جامعه تسری می دهد. آن چه واضح است این است که مطلوب ترین نوع حکومت، حکومتی است که اخلاقی و کارآمد باشد و حکومت غیر اخلاقی و ناکارآمد، بدترین نوع حکومت بشمار می آید. اما تحلیل دو نوع دیگر حکومت و نحوه ی داوری مردم نسبت به آنها، کمی سخت و پیچیده است. در ترازوی داوری مردم، غیراخلاقی بودن حکومت ناخوشایند تر است و یا ناکارآمدی حکومت؟ آیا تحمل حکومت اخلاقی ولی ناکارآمد، سخت تر است و یا حکومت غیراخلاقی ولی کارآمد؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]
-
گوناگون
پربازدیدترینها