واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: سينماى ايران و نياز به راهبردى تازه
محمدحسين صفار هرندي
درك اين واقعيت كه سينماي ايران در پرتو انقلاب و از رهگذر تلاش هاي خستگي ناپذير سي ساله اهالي شريف سينما و دست اندركاران محترم نسبت به گذشته غيرقابل مباهات، به جايگاه و منزلتي درخور رسيده است، چندان دشوار نيست. سينماي ايران امروزه بر محمل انديشه و تفكر ايراني مسلمان، ضمن برقراري ارتباط سالم و متعامل با انبوه مخاطبان علي رغم همه فراز و نشيب ها، جلوه اي ديگر از توانايي هاي بي شمار ملت بزرگ ايران را به نمايش گذاشته است و در عين حال دارنده رتبه و تراز مطلوبي در بين كشورهاي داراي سينماي مستقل در جهان است.
حق اين بوده است كه شعار عدالت و مهرورزي و بازگشت به هويت اصيل ايراني و اسلامي كه همانا برگرفته از اصول اوليه انقلاب است، در تار و پود سياست ها، برنامه و به ويژه توليدات سينمايي اين سال ها نمود و بروز و ظهور لازم را داشته باشد كه بحمدالله علي رغم سختي، پيچيدگي و ظرافت كار در سينما به ويژه فرآيند خلق يك اثر فاخر، امروزه آثار و علائم اميدواركننده اي از رشد و جهش دوباره سينماي ايران قابل مشاهده است.
البته شايد قالب هاي متعارف سينمايي به ظرفيت هاي بيشتري براي ترجمان تصويري فرهنگ غني ايران اسلامي و حماسه هاي پرشمار ملت نستوه ايران در سه دهه گذشته نيازمند است تا بتواند بيان رسا و شايسته تري براي نقل بسياري از سرگذشت ها و روايت هاي تلخ و شيرين باشد. قطعا سينماي ايران در آغاز دهه چهارم انقلاب محتاج آن است كه رويكرد و راهبرد تازه اي را براي نفوذ در قلوب مخاطبان و توده هاي مردم در اقصي نقاط جهان اتخاذ كند و قبل از آن با تحكيم و تقويت زيرساخت هاي فني و صنعتي، زمينه خلق آثار با ساختاري هوشمندانه و خلاقه را پديد آورد.
البته در كارنامه سينماي ايران خوشبختانه آثار قابل توجهي يافته مي شوند كه به مدد ذوق سليم، درك درست و عمق انديشه هاي فيلم ساز ايراني در ذهن و ضمير مخاطب ماندگار شده اند و ياد و نام آنها از حافظه ملت هيچ گاه پاك نخواهد شد.
اما بلنداي اهداف كه همانا منبعث از آموزه هاي قرآني و وصاياي اولياي الهي و ائمه هدي (ع) هستند، عزم و اراده هايي به مراتب قوي تر و با پشتوانه اي را براي اعتلاي كاركرد فرهنگي، اجتماعي و سياسي سينماي ايران گوشزد مي كند. اميد آن كه جشنواره بين المللي فيلم فجر كه اينك بيست و هفتمين دوره خود را با افقي روشن در پيش روي دارد، نزد ملت ها و همه علاقمندان در سراسر عالم به درجه اي از اعتبار برسد كه انتخاب و جهت گيري هاي آن دريچه هاي تازه تري را به روي سينما بگشايد و گفتمان غالب در بسياري از مجامع و جشنواره هاي سينمايي خارجي را كه متأثر از يك جانبه گرايي نظام سلطه است، به چالش جدي كشد و آشكاركننده حقايق انكار شده توسط آنان در پيشگاه وجدان بيدار ملت هاي جهان باشد.
(پيام به بيست و هفتمين جشنواره فيلم فجر)
سه|ا|شنبه|ا|15|ا|بهمن|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کيهان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 271]