نامجو، نامي هميشه ماندگار در ورزش وزنه برداري ايران ، آسيا و جهان

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: نامجو، نامي هميشه ماندگار در ورزش وزنه برداري ايران ، آسيا و جهان
رشت - بيست و دومين سالگرد در گذشت "محمود نامجو" يكي ديگر از پهلوانان نامدار ايران زمين فرا رسيد و امروزه نام اين وزنه بردار گيلاني ، براي هميشه در تاريخ ورزش ايران و جهان ماندگار شده است .

به گزارش روز شنبه خبرنگار ايرنا، "محمود نامجو" نامدارترين قهرمان گيلان ، اولين ورزشكار از آسيا بود كه موفق به كسب مدال طلاي جهاني شد و همين عنوان نام اين پهلوان را در ورزش آسيا جاودانه كرد .

اولين حضور او در مسابقات جهاني مربوط به مسابقات لاهه هلند بود كه در سال 1949 برگزار شد. در اين مسابقات مرحوم نامجو موفق شد در دسته خروس وزن به مقام اول دست يابد و مدال طلاي جهان را نصيب كشورش كند و اين اولين مدال طلاي يك ورزشكار آسيايي در رقابت هاي جهاني محسوب مي شد .

مرحوم "محمود نامجو" سال 1297 شمسي در كوي استادسراي شهرستان رشت از پدر و مادري گيلاني متولد شد .

وي از همان دوران كودكي به ورزش علاقه وافري داشت و در سنين نوجواني و جواني با ورزشكاران همشهري خود همانند ؛ محمد علي خورشيدي و هاشم پاداش ستوده در اجراي نمايش هاي شگفت آور نظير پاره كردن كتاب هاي قطور و دريدن سيني هاي مسي و غيره شركت مي كرد و سنگ ها و وزنه هاي سنگين را كه بلند كردن آنها از قدرت و توانايي مردم عادي خارج بود ، بر روي دست بالا مي برد .

علاوه بر اين ، وي در ورزش هايي همچون ؛ ژيمناستيك و آكروبات نيز شركت مي كرد و توانايي و مهارت شگفت انگيز خود را به معرض نمايش مي گذاشت .

"محمود نامجو" همزمان باستاني كار هم بود و از اين رو براي تمرين و انجام ورزش هاي قديمي به زورخانه هاي سلامت بخش، ميان راه و زورخانه بازارچه سبزه ميدان رشت مي رفت .

وي در اين ورزش نيز صاحب نام شد به طوري كه ورود او را به زورخانه، مرشدها با آهنگ ضرب و صداي زنگ خوش آمد مي گفتند و هرگاه در سكوي قهرماني مي ايستاد ، مرشدان زورخانه هاي رشت به افتخارش صلوات فرستاده و زنگ مي زدند .

نامجو وقتي به تهران مهاجرت كرد ، دست تقدير او را براي آموختن فنون وزنه برداري و تمرين صحيح با اسباب و ادوات ورزشي به مدرسه ورزنده كشانيد و در آنجا بسياري از رموز ورزش وزنه برداري را آموخت .

"محمود نامجو" در سال 1318 در مسابقات قهرماني كشور كه براي اولين بار در تهران برگزار شد ، در رشته وزنه برداري دسته 60 كيلوگرم به مقام نخست دست يافت و از آن پس قهرمان گيلاني نزديك به نيم قرن با پولاد سرد در ميادين ملي و جهاني دست و پنجه نرم كرد و ثمره تلاش دراز مدت وي در هم شكستن 20 ركورد جهاني ، كسب 11 مدال از مسابقات جهاني ، المپيك و آسيايي براي ايران بود .

مرحوم نامجو ، در اولين حضور خود در مسابقات المپيك موفق شد در دسته خروس وزن به مقام پنجم دست يابد و در سال 1948 ميلادي در چهاردهمين دوره بازي هاي المپيك (اولين المپياد بعد از جنگ جهاني دوم) كه در لندن برگزار شد ، در سي و سومين سال عمر خود با بلند كردن 122.5 كيلوگرم در دسته وزني خود ركورد جديدي به ثبت رساند و در مجموع به مقام پنجم دست يافت .

وي در دومين حضور المپيكي خود در سال 1952 ميلادي (پانزدهمين دوره بازيهاي المپيك) به پايتخت فنلاند يعني هلسينكي رفت و در مقام دوم المپيك جاي گرفت و مدال نقره وزنه برداري خروس وزن را براي ايران به ارمغان آورد .

همچنين در سال 1956 ميلادي مشعل شانزدهمين دوره بازي هاي المپيك در ملبورن استراليا بر افروخته شد كه نامجو در اين المپيك مدال برنز خروس وزن را بدست آورد و لقب مقاومترين وزنه بردار جهان نيز به القاب پيشين وي اضافه شد .

اما گذشته از عناويني كه نامجو در مسابقات المپيك كسب كرد ، در بسياري از ميادين معتبر جهاني نيز شركت كرد و حاصل اين حضور گسترده او ، كسب 3 مدال طلا ، يك نقره و 2 برنز از رقابت هاي مختلف بود كه آخرين مدال يعني مدال برنز مسابقات جهاني تهران در چهل و يك سالگي اين مرد تمام نشدني وزنه برداري بدست آمد .

او در سال 1950 در هشتمين دوره مسابقات جهاني كه در پاريس برگزار شد ، يك بار ديگر به مقام اول وزنه برداري دست يافت و دومين مدال طلاي جهان را به گردن آويخت .

نهمين دوره مسابقات جهاني در سال 1951 ميلادي در ايتاليا انجام گرفت و مرد پولادين ايران براي سومين بار پي در پي در سكوي نخست وزنه برداري جاي گرفت و مدال طلاي مسابقات جهاني را به گردن آويخت .

سه سال بعد نامجو در آستانه 38 سالگي به اتريش رفت تا در يازدهمين دوره مسابقات جهاني كه در سال 1954در وين برگزار مي شد ، شركت كند كه در اين دوره از مسابقات اين قهرمان نامدار ايراني موفق شد بر فراز سكوي دوم جهان بايستد و مدال نقره وزنه برداري را نصيب ايران كند .

پس از آن مونيخ آلمان محل برگزاري دوازدهمين دوره مسابقات جهاني بود كه مرحوم "محمود نامجو" مدال برنزاين دوره از رقابت ها را به ارمغان آورد .

اما مرحوم نامجو در آخرين رقابت جهاني در سال 1957 (در چهل و يك سالگي) براي سيزدهمين دوره رقابت هاي جهاني كه در تهران برگزار شد ، به عنوان مسن ترين وزنه بردار آن دوره ، مدال برنز رقابت ها را به گردن آويخت .

وي همچنين در اولين دوره بازي هاي آسيايي كه در دهلي نو پايتخت هندوستان برگزار شد، موفق به كسب مدال طلاي آن مسابقات شد .

نامجو در بازي هاي آسيايي توكيو هم به دليل درخواست مقامات ورزش كشور در سومين دوره اين مسابقات حاضر و موفق به كسب مدال نقره در اين رقابت ها گرديد .

اما يكي از آخرين مسابقات مرحوم نامجو مربوط به مسابقات قهرماني آسيايي تهران است كه در سن 41 سالگي مدال نقره اين وزن را به چنگ آورد .

در سال هاي آخر عمر وي، بيماري مهلك سرطان به جسم ستبرش رسوخ و او را به شدت نحيف و رنجور كرد و سه سال قبل از مرگش براي درمان به شهر مونيخ آلمان اعزام شد .

گزارش پزشكي نامجو حاكي بود؛ قهرمان بلند آوازه جهان بيش از يك سال بيشتر دوام نخواهد آورد اما وي سه سال روي صندلي چرخ دار با سرطان لوزالمعده مبارزه كرد و سرانجام صبح روز شنبه 30 دي ماه 1368 شمسي تمام افتخاراتش را براي ميهن خويش باقي گذاشت و به سراي ابدي شتافت و در بهشت زهرا به خاك سپرده شد .

مرحوم "محمود نامجو" هنگام مرگ 73 سال داشت و از خود يك پسر و چهار دختر به يادگار گذاشت. وي از لحاظ سجاياي اخلاقي نيز يكي از چهره هاي ماندگار ورزشي كشور محسوب مي شود . ك/4

7285/ 603/604/506

انتهاي خبر / خبرگزاري جمهوري اسلامي (ايرنا) / كد خبر 30775855

شنبه|ا|1|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 500]