نشست علمي «عرفان و نوآوري» در قم برگزار شد

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: نشست علمي «عرفان و نوآوري» در قم برگزار شد
گروه خبرنگاران افتخاري / فخرالدين يوسف‌پور: به‌همت دفتر جنبش نرم‌افزاري معاونت پژوهشي دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم نشست علمي «عرفان و نوآوري» روز گذشته 24 بهمن‌ماه برگزار شد.
به گزارش خبرنگار افتخاري خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا) در قم، نشست علمي «عرفان و نوآوري» با رويكرد ظرفيت‌شناسي عرفان اسلامي در حوزه سياست با حضور حجج اسلام «حسن رمضاني»، «حميد پارسانيا» و «سيديدالله يزدان‌پناه» برگزار شد.

در اين نشست علمي حجت‌الاسلام رمضاني، پژوهشگر حوزه علميه با اشاره به اين‌كه ابتكار در حوزه علم خاص و بازسازي و بازآفريني و استفاده از ظرفيت‌هاي يك علم دو معناي نوآوري است، افزود: نوآوري در مباحث عرفاني در فلسفه عرفان، عرفان تطبيقي، تربيت عرفاني، عرفان عمومي، بازنگري در مباحث طبيعي عرفان، عرفان و سياست، به‌روز كردن متون درسي عرفاني، پاسخ‌گويي به شبهات روز و تسهيل معارف عرفاني قابل پيگيري است.

وي ادامه داد: نوآوري در سياست به اين معناست كه عرفان اسلامي ظرفيت‌هايي دارد كه بر اساس آن ورود عارف به عرصه سياست را نه تنها مجاز، بلكه ضروري مي‌كند.

در ادامه اين نشسست حجت‌الاسلام يزدان‌پناه اظهار كرد: مباحث مطرح شده در عرفان‌هاي غربي با سنت‌هاي موجود در عرفان اسلامي سازگار نيست، از اين‌رو ضروري است تا به مسأله عرفان اسلامي توجه بيشتري شود.

وي به مسئله عرفان و تمدن‌سازي اشاره كرد و گفت: از آن‌جا كه تقابل انقلاب اسلامي با انديشه‌هاي غربي، تقابل تمدن‌هاست بايد براي تأمين معنويت تمدن اسلامي از سوي عرفان با توجه به سه شاخص دنيا، آخرت و توحيد برنامه‌ريزي كرد.

اين استاد حوزه علميه به چهار تفكر «سكر، سهو، فنا و بقاي بعد از فنا»، «اسفار چهارگانه عرفاني»، «خلافت بالسيف» و «شريعت، طريقت و حقيقت» اشاره و اظهار كرد: براساس اين ظرفيت‌ها عارف بايد به حوزه اجتماع و سياست وارد شود.

در ادامه حجت‌الاسلام پارسانيا با اشاره به اين‌كه هم‌اكنون انديشه سكولاريسم و نفي مرجعيت معرفت شهودي و وحياني از لحاظ نظري دچار فروپاشي و از نظر عملي با بحران شديد رو‌به‌رو شده است، گفت: وقوع انقلاب اسلامي در قرن بيستم با رويكرد توحيدي نقطه عطفي در عرصه سياست و آغاز بازگشت بشر به معنويت بود.

وي ادامه داد: ما هم‌اكنون نيازمند نوعي خودآگاهي نسبت به عرفان هستيم، چرا كه آمدن مباني عرفاني در بسياري از علوم پيامدهاي فراواني به دنبال دارد، به گونه‌اي كه همه علوم تعريف جديد پيدا مي‌كنند و طبيعت‌شناسي تبديل به خلقت‌شناسي مي‌شود.

اين انديشمند حوزوي درباره ديدگاه‌هاي موجود درباره رابطه عرفان و سياست گفت: برخي وجود هرگونه رابطه بين اين دو عرصه را به طور كلي نفي مي‌كنند، برخي معتقد به وجود رابطه منفي و زمين‌گير شدن سياست در صورت ارتباط آن با عرفان هستند و گروه ديگر رابطه اين دو عرصه را مثبت قلمداد مي‌كنند.

وي ادامه داد: انديشه‌هاي عرفاني، انديشه‌هاي سياسي متناسب با خود را به وجود مي‌آورد، هر چند اين انديشه عرفاني نادرست باشد.

اين پژوهشگر حوزه علميه بازگشت هنجارها و بايدها و نبايدها را به عرصه فقه عنوان كرد و در پايان گفت: اين‌كه برخي مي‌گويند رويكرد فقهي، خشك و غيرقابل انعطاف، ولي رويكرد عرفاني نرم و منعطف است، مغالطه‌اي بيش نيست، چرا كه عرفان نظري به عرصه بايدها و نبايدها نمي‌پردازد.

جمعه|ا|25|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]