تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820008904
گویا کتابها تنها برای کلکسیونها منتشر میشود
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: کتاب - جمشید حقیقتشناس در حوزه کتاب و در حال حاضر شاهد چاپ آثار خوبی هستیم اما بزرگترین مشکل پیش روی صنعت نشر کشور عدم رسیدن یک اثر به چاپ‌های بعدی و به نوعی ورشکستگی این صنعت است. گویا کتاب ها تنها برای کلکسیون ها منتشر می شوند؛ برای مثال زمانی که به کتاب های کنکور مراجعه می کنیم می بینیم که این آثار به چاپ چند صدم رسیده اند چون ارتباط نزدیکی بین این کتاب ها و ورود مخاطب به دانشگاه است اما در سایر حوزه های نشر خصوصا در حوزه هنرهای تجسمی این اتفاق کمتر افتاده است یعنی کتاب هایی که به درک بهتر هنرهای تجسمی کمک کند یا کتاب هایی که در سایر رشته ها برای رسیدن به درک درست تر از آن موضوع به مخاطب یاری رساند، کمتر یافت می شود. اکثر آثار در خصوص کلیات است و این کلیات تا آن حد که باید نمی تواند سبب ارتباط مخاطب با آن اثر و تامین نیازهای وی شود. به عبارتی میتوان گفت هنوز مسائل و موضوعات روز وارد حوزه نشر نشده است. نکته جالب اینجاست که هیچ کس نمی پرسد چرا نشر ما تا این حد کم رمق و چرا آمار مطالعه پایین است؟ این مسائل در حوزه هنرهای تجسمی به علت هزینه های بالا و اهمیت کیفیت در نشر به علت چاپ تصاویر، بسیار پیچیده تر است اما به هر حال این سوال نشده است و از سوی دیگر مسئله ممیزی نیز آن را سخت تر می کند در کنار این مسئله که هنوز سرمایه گذاری مناسب در نشر صورت نگرفته است. به عنوان مثال در حوزه هنرهای تجسمی، سرمایه گذاری در حال شکل گیری است و افراد زیادی در این زمینه دست به اقدام زده اند که قطعا در این سرمایه گذاری سود نیز خواهند داشت اما در نشر هنوز به این جایگاه دست پیدا نکرده ایم. به نظر می رسد این مسئله فراموش شده است که کتاب برای خریدن و استفاده کردن است. سرمایه گذاری در صنعت نشر به معنای داشتن یک ایده برای مخاطب است. یک ناشر ممکن است ایده خاصی داشته باشد و جذابیت آن ایده سبب شود که همه کتاب های تولیدی وی به خوبی به فروش رفته و مورد استقبال مخاطب قرار گیرد. برخی از آثار پاسخی به سوالات و مسائلی است که مردم با آنها درگیر هستند. بعضی دیگر هیچ وجه تشابهی با مضوعات فکری ایشان ندارد. این آثار در برخورد با مخاطب شکست می خورند. باید گفت هنر ناشر در انتخاب آثاری است که می تواند به شکل مناسبی با مخاطب ارتباط برقرار کند. از آن گذشته طرز تفکر هنرمندان و متخصصین در کشور ما به این شکل است که عموما هر رشته ای تنها به صورت درون گروهی حمایت می شود. به این معنا که شاعران برای شاعران کتاب منتشر می کنند، نقاشان برای طیف خودشان و به همین ترتیب در اکثر قریب به اتفاق رشته ها شاهد این مشکل هستیم. در حالیکه حتی یک پزشک هم باید از نقاشی و یا ادبیات چیزی بداند و در این مورد مطالعه داشته باشد؛ این حداقل استاندارد در فرهنگ سازی است. اما متاسفانه به همین شکل در سایر رشته ها نیز شاهد این اتفاق و استقبال درون گروهی از آثار منتشر شده هستیم. نکته دیگری که در حوزه نشر مهم و ضروری است موضوع گردش سرمایه در صنعت نشر است. من فکر می کنم اگر یک کتاب به چاپ چندم برسد می تواند ادعای موفق بودن داشته باشد. در حالیکه امروزه دغدغه نویسندگان ما، تنها همان چاپ ابتدایی کتاب است و این بدترین شکل ممکن است. یعنی چاپ یک کتاب باید بدیهی ترین اتفاق نشر یک کشور باشد اما با برخی بدسلیقگی‌ها و این ترتیب اداری طاقت فرسا برای چاپ یک کتاب، نمی توان انتظاری زیادی از جریان نشر کشور داشت. نکته مورد توجه دیگر در حوزه نشر و کتاب در کشور این است که باید میان ایده یک اثر چاپ شده با مخاطب ارتباط برقرار شود. وقتی نویسنده مخاطب خود را نمی شناسد چگونه می تواند با آنها ارتباط برقرار کند. به عنوان مثال وقتی در امریکا قرار بر این شد که صنعت سینما از نظر مالی رشد کند؛ بر روی کودکان تمرکز کردند تا از طریق آثار تولید شده برای ایشان، پدر و مادرها را نیز به سینما بکشانند و از این راه سرمایه بیشتری تولید شود. به همین دلیل تولید انیمیشن در سینمای این کشور بسیار رشد کرد. اما کدام نویسنده، هنرمند و یا فرد فرهیخته ای در کشور ما به این موضوع فکر می کند. ما فقط به تولید اثر فکر می کنیم و به همین دلیل روز به روز شکاف میان هنرمند و نویسنده با مخاطب بیشتر می شود. وقتی این ارتباط ایجاد شود همه از اثر استفاده می کنند و بهره برداری مادی و معنوی برای نویسنده و ناشر صورت می گیرد. پله اول ارتباط با مخاطب این است که باور کنیم جز خودمان هیچ کس مسئول عدم ارتباط اثر ما با مخاطب نیست. اگر اثر ما این ارتباط را برقرار کرد سرمایه گذاری روی آن نیز به حتم انجام می پذیرد. با وجود تمامی مشکلات صنعت نشر باز هم می گویم اگر نویسنده به دنبال ارتباط برقرار کردن با مخاطب باشد به آن دست می یابد و در این مسیر آن همه موانع را نیز پشت سر خواهد گذاشت. ما باید در همه موضوعات به یک بازبینی برسیم و در این راه فرهنگ سنتی مبنی بر عدم توانایی را کنار بگذاریم. مخاطب یکی از مهمترین عناصر تولید یک اثر است و باید بر آن تاکید فراوان کرد. بهترین راهکار به عقیده من این است که فاصله میان ناشر، نویسنده و مخاطب حذف شود. تا زمانی که شکافی در این میان وجود دارد هر اتفاقی محکوم به شکست است. اگر این فاصله به صفر برسد یعنی آنچه را که نویسنده فکر می کند مردم به راحتی دریافت کنند، همه موضوعات مربوط به نشر دگرگون خواهد شد. * رئیس انجمن نقاشان 191/60
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 516]
-
گوناگون
پربازدیدترینها