تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838127945
مراقب ایمنی کودکانمان باشیم
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: در کشور ما و بهتر است بگوییم در اکثر جوامع، کودکان از آسیب پذیر ترین افراد در برابر حوادث ترافیکی هستند. حادثه یک اتفاق است، اما ایمنی نیازمند برنامه ریزی است. کودکان یا در مسیر خانه به مدرسه در رفت وآمدند و یا در کوچه و خیابان های محل زندگی مشغول بازی هستند. تا زمانی که آنها به اندازه کافی برای تأمین، حفظ و ارتقای سلامت و ایمنی خود توانمند نشوند، والدین و مربیان کودک نقش مهمی در ایمنی و سلامت آنها باید داشته باشند. والدین و مربیان کودک برای ایفای چنین نقش مهمی باید از دانش و مهارت کافی برخوردار شوند. علاوه بر این، بزرگسالان می توانند با فراگیری و اجرای اصول ایمنی فردی در زندگی روزمره خویش، به الگوی مثبتی برای کودکان و دانش آموزان تبدیل شوند. ● چرا کودکان بیشتر دچار حادثه می شوند؟ از عمده دلایل آسیب پذیری کودکان: - عدم آشنایی به اصول و دانش ایمنی - خطر در مسیر خانه تا مدرسه و محیط بازی - فقدان نظارت و مراقبت های ایمنی - عدم استفاده از تجهیزات ایمنی به علت عدم آگاهی و در دسترس نبودن تجهیزات حوادث ناشی از برخورد کودکان با وسایل نقلیه، علت بسیاری از مرگ ومیر ها و معلولیت های کودکان است. آسیب های کودکان، ناشی از وسایل نقلیه، زمانی ایجاد می شود که آنها درون خودرو هستند و خودرو ناگهان ترمز کرده یا با سایر وسایل نقلیه تصادف می کند. گاهی نیز این آسیب ها بر اثر تصادف خودرو ها با کودکان عابر پیاده یا کودکان دوچرخه سوار و یا اسکیت سوار ایجاد می شود. کودکان در هر سنی ممکن است قربانی تصادف با خودرو ها شوند، اما کودکان ۲ تا ۶ ساله به دلیل کنجکاوی بیش از اندازه و فعالیت فراوان، بیشتر درمعرض خطر قرار دارند. در همه این موارد می توان به کودکان آموزش داد تا از خود بیشتر مراقبت کنند. بچه های کوچکی که در اطراف مهد کودک ها و مدارس در حال بازی و رفت وآمد هستند، بیشتر در معرض خطر تصادف با وسایل نقلیه قرار دارند. بسیاری از کودکان هنگامی که راننده خودرو به عقب حرکت می کند، به علت حضور در پشت خودرو دچار مصدومیت و حتی فوت می شوند. در مجموع، بسیاری از کودکان که توسط بزرگسالان بی توجه شان رها می شوند، جان خود را از دست می دهند. هنگام تردد در نزدیکی محیط های آموزشی کودکان، مطمئن شویم که هیچ کودکی در پشت ماشین ما نیست تا شاهد یک تراژدی غم انگیز نشویم. ● نقش مربیان و خانواده ها در کاهش خطرات ناشی از حوادث ترافیکی - وقتی کودکان برای خروج از خانه آماده می شوند، باید قوانین تردد در خیابان را یاد بگیرند. سنین پیش از دبستان برای یادگیری قوانین ترافیکی و رفتار های ایمنی زمان مناسبی است. آموزش اصول ایمنی عبور و مرور کمک می کند تا کودکان در آینده این رفتار ها را به کار ببندند. - والدین باید اصول بستن صحیح کمربند ایمنی، استفاده از کلاه ایمنی دوچرخه و اسکیت، خطرات بازی کودکان در نزدیکی محل تردد خودرو ها و عبور از خیابان به تنهایی یا همراه بزرگ تر ها را بیاموزند. مربیان باید به والدین بیاموزند که هنگام گم شدن کودکان، ابتدا خودروی خود را بگردند و هیچ وقت حتی زمانی که شیشه پنجره ماشین پایین است، کودکان را در خودرو تنها نگذارند. کودکان می توانند خودرو را به حرکت در بیاورند و جانشان را به خطر بیندازند. ● نگاه نکردن به خیابان برخی از کودکان هنگام عبور از خیابان اصلاً به این طرف و آن طرف خیابان نگاه نمی کنند. در این مورد هرچه سن آنان بیشتر می شود، بی توجهی به خیابان کمتر می شود به طوری که کودکان زیر ۴سال ۸۲درصد، کودکان ۵ تا ۹ سال، ۶۲درصد و کودکان ۱۰ تا ۱۴ سال، ۳۷درصد اصلاً به خیابان توجه نمی کنند. این حالت در پسران ۶۲درصد و در دختران ۵۰درصد اتفاق می افتد. ● دویدن در عرض خیابان این عامل نیز یکی از عوامل بسیار رایج در تصادفات کودکان به شمار می رود. درصد تصادفات کودکان به علت دویدن شان در عرض خیابان بالاست و با افزایش سن آنان این درصد کاهش می یابد. کودکان زیر ۴سال ۸۷درصد، کودکان ۹-۵ سال، ۸۵درصد و کودکان ۱۴-۱۰سال، ۷۱درصد به این دلیل دچار سانحه می شوند. از بین پسران ۸۶درصد و از بین دختران ۷۵درصد آنان به دلیل دویدن هنگام عبور از عرض خیابان تصادف کرده اند. ● آگاهی از مفاهیم و قوانین مربوط به ترافیک کودکان ۶-۴ سال دانش اندکی از مفاهیم مربوط به ترافیک دارند. مفهوم «خیابان» برای آنان سواره رو است و گاه پیاده رو. آنان هنوز در این سن مفهوم چپ و راست را به خوبی تشخیص نمی دهند. اغلب، فرایند کسب آگاهی در آنان، با کاستی هایی روبه رو است. گاه، فکر می کنند دویدن روش مناسبی برای عبور از عرض خیابان است. آگاهی بخشی تدریجی و اینکه به آنان آموزش داده شود چه کاری را چه موقع باید انجام دهند، در مورد کودکان زیر ۷سال به مراتب مشکل تر از آموزش رسمی قوانین است چرا که کودکان در این سن کمتر می توانند با این نوع آموزش رسمی ارتباط برقرار کنند. به طور تدریجی، می توان به کودکان در این رده سنی برخی از امکاناتی که برای عبور عابر پیاده لحاظ شده اند، مثل خط کشی عابر پیاده که در آن عابر بهتر توسط راننده دیده می شود و مسیر های ایمن که برای رفتن به مدرسه مشخص شده اند را نشان داد و کاربرد آنها را توضیح داد. ● تشخیص فواصل خالی میان خودروها تصمیم گیری برای گذر از میان جریان خودروهایی که در خیابان حرکت می کنند و تشخیص فاصله هایی که گه گاه در زنجیره آنها دیده می شود برای کودکان زیر ۸سال همواره امری دشوار است. تخمین اینکه چه موقع یک خودرو در حال حرکت به نزدیکی شما می رسد بیش از آنکه به توانایی تشخیص سرعت مربوط باشد، به توانایی تشخیص فاصله مربوط است که البته در شرایطی که خودرویی به طور غیرعادی تند حرکت می کند این تخمین امری خطرناک هم می تواند باشد. کودکان کم سن و سال تر، معمولاً منتظر فواصل خالی طولانی تر در میان جریان خودرو های در حال حرکت می شوند اما بزرگ تر ها از فواصل ایجاد شده کوچک تر هم استفاده می کنند و از عرض خیابان گذر می کنند؛ گویا این امر به میزان مهارت های افراد در این کار بستگی دارد. ● توانایی ایجاد تحرک توقف یا حرکت سریع تر هنگام راه رفتن یا دویدن از مهم ترین توانایی های افراد است. این توانایی در کودکان زیر ۶سال به اندازه کافی وجود ندارد (درصد کودکانی که می توانند چنین اقداماتی را انجام دهند کمتر از ۸۵درصد است) و در مورد کودکان زیر ۴سال می توان گفت که این مسئله تقریباً دیده نمی شود. چند قاعده اصلی در مورد کودکان به عنوان عابران پیاده وجود دارد: ۱) در جاهایی که احتمال مواجهه کودکان با خودرو، وجود دارد، باید از ایجاد موانع دید جلوگیری کرد. در مکان هایی که این امکان وجود ندارد، خودرو ها باید از سرعت خود بکاهند و رانندگان باید آموزش ببینند که در این محل ها بیشتر به کودکان توجه داشته باشند. ۲) محل عبور کودکان نزدیک به خروجی مدارس یا محل های بازی نباید به گونه ای باشد که خودروی پارک شده یا سایر موارد دیگر مانع دید شوند. وجود نرده و میله های محافظ کنار جدول باید پیش از عبور کودکان از خیابان مانعی برای آنان ایجاد کند. ۳) پارک کردن در کنار محل گذر عابر پیاده یا نزدیک تقاطع ها و چهارراه ها باید ممنوع شود و این ممنوعیت در این محل ها اعمال شود. ۴) در خیابان هایی که کودکان زیاد در آنها رفت وآمد دارند، خودروها باید سرعت ترددشان با این محل ها و محل هایی که احتمال بازی کردن کودکان در آنها وجود دارد، متناسب باشد. ۵) آرام کردن تردد خودرو ها نیز در مسیرهای مربوط به مدارس می تواند بسیار مؤثر باشد (سرعت گیرها یا سایر تجهیزات مهندسی). ۶) در خیابانی که کودکان زیادی در آنجا زندگی می کنند باید تردد خودرو های سنگین محدود شود. ۷) زمین های بازی باید هرچه نزدیک تر به محل زندگی کودکان در نظر گرفته شود. آمارها نشان داده اند که نزدیک بودن زمین های بازی به محل زندگی کودکان از میزان تصادفات می کاهد. iranpardis.com پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]
-
گوناگون
پربازدیدترینها