قسمت اول

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: پيامبر اعظم(صلي الله عليه و آله وسلّم) در بيان غير مسلمانان//قسمت اول
خبرگزاري فارس: متن حاضر مقاله‏اى از يكى از متخصصان غيرمسلمان فلسفه است كه پس از آشنايى‏اش با برخى از خصوصيات رسول اكرم(صلي الله عليه و آله وسلّم) به رشته تحريردر آورده است.

پيامبر گرامى اسلام(صلي الله عليه و آله وسلّم) داراى مكارم اخلاقى و خصوصيات بزرگوارانه‏اى است كه از سوى همگان حتى غيرمسلمانان نيز مورد ستايش قرار گرفته‏است. متن حاضر مقاله‏اى از يكى از متخصصان غيرمسلمان فلسفه است كه پس از آشنايى‏اش با برخى از خصوصيات رسول اكرم(صلي الله عليه و آله وسلّم) به رشته تحريردر آورده است.طبق گفته‏هاى مورخين مسلمان، محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم) در تاريخ 20 آوريل 571 ميلادى در منطقه بيابانى عربستان متولد شد. نام او به معنى «بسيار ستايش شده»است.روحيه و پيام والاى محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم) باعث شد، صحراى عربستان از هيچ به دنيايى جديد با زندگى، فرهنگ، تمدن و حكومتى جديد تبديل شود كه از مراكش‏تا جزاير هند شرقى امتداد يافت و بر زندگى مردم در سه قاره آسيا، اروپا و آفريقا تأثير گذاشت.هنگامى كه قصد داشتم در مورد محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم)، پيامبر خدا، چيزى بنويسم، در ابتدا ترديد داشتم، چون من مسلمان نيستم و نوشتن در مورد چنين دينى كاربسيار دقيقى است، آن هم با توجه به اين كه افراد زيادى وجود دارند كه به اديان مختلف مؤمن هستند ولى حتى در ميان پيروان يك دين هم اختلافاتى‏وجود دارد. با اين كه ممكن است ادعا شود، مذهب امرى فردى است ولى نمى‏توان انكار كرد كه دامنه آن تمام جهان ديده و ناديده را در برمى‏گيرد. دين‏قلب‏ها، جان‏ها و ذهن‏هاى ما را، هم در سطح خودآگاه و هم در سطح ناخودآگاه، تحت تأثير قرار مى‏دهد. اين موضوع زمانى اهميت بيشترى پيدا مى‏كندكه ما اعتقاد محكمى به اين موضوع داشته باشيم كه گذشته، حال و آينده توسط ريسمانى ظريف و ابريشمى به يكديگر متصل شده‏اند. در اين حالت،مركز ثقل ريسمان دائماً تحت فشار شديد است و از اين نقطه نظر، هر چه كمتر در مورد ساير مذاهب گفته شود، بهتر است.با اين حال، اين موضوع جنبه ديگرى هم دارد. زندگى ما خواه ناخواه با زندگى ساير افراد عجين شده است. ما از يك غذا مى‏خوريم، از يك چشمه‏مى‏نوشيم و از يك هوا تنفس مى‏كنيم. از اين نقطه نظر، هر فرد بايد سعى كند، تمام مذاهب دنيا را شناخته و زمينه را براى درك متقابل فراهم نمايد.در عين حال، افكار ما آن گونه كه در ظاهر به نظر مى‏رسد، از هم گسيخته نيست بلكه به شكل اديان بزرگ جهان تبلور يافته‏اند. در اين صورت، اگر قراراست شهروند خوبى براى دنياى خود باشيم، وظيفه داريم حداقل تلاش لازم براى شناخت اديان بزرگ و نظام‏هاى فلسفى نوع بشر را به عمل آوريم.

با اين حال، اين كار بايد با دقت تمام انجام شود. موضوع نوشته من عقايد مذهبى است كه داراى وجهه تاريخى است و پيامبر آن هم شخصيتى تاريخى‏دارد. حتى شخصى مانند ويليان ميور، هنگامى كه در مورد قرآن مى‏نويسد، مى‏گويد: «احتمالاً نمى‏توان كتاب ديگرى پيدا كرد كه طى 12 قرن چنين‏خالص و دست‏نخورده باقى مانده باشد». محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم) نيز شخصيتى تاريخى است كه تمام اعمال او به دقت ثبت و براى نسل‏هاى بعد نگهدارى شده‏است.اكنون در زمانى زندگى مى‏كنيم كه تصوير نادرستى كه قبلاً به دلايل سياسى يا غيره از اسلام ارائه مى‏شد، رنگ باخته است. پروفسور بوان در تاريخ‏قرون وسطاى كمبريج مى‏نويسد: «شرح اسلام و محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم) به گونه‏اى كه در اروپاى قبل از قرن 19 به رشته تحرير در آمده است، اكنون تنها حكم‏كنجكاوى‏هاى ادبى را دارد».به عنوان مثال، نظريه اسلام و شمشير ديگر چندان در دنياى امروز خريدار ندارد. اين اصل اسلام كه اجبارى براى پذيرش دين وجود ندارد، كاملاًشناخته شده است. گيبون، تاريخدانى كه شهرت جهانى دارد، مى‏گويد: «اعتقاد خطرناكى كه به پيروان محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم) نسبت داده شده است، اين است كه‏آنها وظيفه دارند تمام اديان را با شمشير از ميان بردارند.» به گفته اين مورخ، اين اتهام مبنايى جز جهل و تعصب ندارد و توسط قرآن رد شده است؛ وتاريخ فاتحين مسلمان و مدارايى كه آنها با مسيحيان مى‏كردند، اين موضوع را رد مى‏كند. محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم) تنها از طريق قدرت اخلاقى خود به موفقيت دست‏يافت.ولى بعدها، آن هم تنها در دفاع از خود، بعد از اين كه تلاش‏هاى مكرر وى براى صلح با مشركين با شكست مواجه شد، شرايط موجود پاى او را به ميدان‏جنگ باز كرد و ولى پيامبر استراتژى رايج ميادين جنگ را كاملاً تغيير داد. تعداد كل كشته‏ها طى جنگ‏هايى كه در شبه جزيره عربستان و تحت لواى او رخ‏داد، از چند صد نفر تجاوز نكرد. او حتى در ميدان جنگ هم به اعراب بدوى ياد داد كه در حال جنگ هم نماز جماعت به پا دارند. هنگامى كه در كشاكش‏جنگ، وقت نماز فرا مى‏رسيد، آنها نماز جماعت را حتى در ميدان جنگ هم ترك نمى‏كردند. در حالى كه يك گروه نماز مى‏خواند، گروه ديگر مى‏جنگيدند وسپس جاى خود را عوض مى‏كردند. در تاريخ اعراب، هنگامى كه شتر مهمان قبيله‏اى وارد چراگاه قبيله ديگر شد، باعث جنگى 40 ساله گرديد كه روى‏هم رفته به مرگ 70/000 انسان انجاميد. پيامبر اسلام به آن عرب‏هاى خشن، مدارا و خويشتن‏دارى آموخت. پيامبر فضاى ميدان جنگ را تلطيف كرد وبه عرب‏ها آموخت، يكديگر را فريب ندهند؛ به عهد و پيمان وفادار باشند؛ از كشتن زنان، كودكان و پيرمردان خوددارى كنند؛ از قطع و سوزاندن درختان‏بپرهيزند؛ و مزاحم كسى كه مشغول عبادت است نشوند. هنگام فتح مكه او در اوج قدرت خود بود. شهرى كه دعوت او را رد كرده بود؛ او و پيروانش راشكنجه كرد و او را تبعيد كرده بود، اكنون در اختيار او بود. براساس قوانين جنگى، او مى‏توانست از آنها انتقام بگيرد، ولى محمد گفت: «امروز از شماانتقام گرفته نمى‏شود و همگى آزاد هستيد». او همچنين گفت: «من هر نوع تمايز و نفرت بين انسان‏ها را زير پا مى‏گذارم».او به منظور اتحاد انسان‏ها اجازه جنگ دفاعى را صادر كرد. وقتى به هدف خود رسيد، حتى بدترين دشمنان خود را عفو كرد؛ حتى كسى را كه عموى عزيزاو حمزه را كشت، مثله كرد و حتى بخشى از جگرش را به دندان گرفت.اصول برادرى جهانى و مساوات انسان‏ها يكى از مهم‏ترين موارد كمك محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم) به ارتقاى اجتماعى بشريت بود. خانم سارو جينى نايدو، در اين موردمى‏گويد: «اسلام اولين دينى بود كه اصول دمكراسى را رعايت كرد. هنگامى كه مؤمنين روزى پنج بار با صداى مؤذن به مسجد مى‏روند، دمكراسى اسلام‏بروز مى‏كند. دمكراسى اسلام آنجا مشخص مى‏شود كه روزى پنج بار روستايى و سلطان در كنار يكديگر زانو زده و مى‏گويند، خدا از همه بزرگ‏تراست.»

مهاتما گاندى مى‏گويد: «كسى گفته است كه اروپايى‏ها در آفريقاى جنوبى از ظهور اسلام در هراسند؛ همان اسلامى كه اسپانيا را متمدن كرد؛ روشنايى رابه مراكش برد؛ و جهانيان را به سوى برادرى خواند. اروپايى‏هاى آفريقاى جنوبى از اسلام در هراسند. البته اگر در سرزمين آنها برادرى گناه و اسلام به‏معنى برابرى با رنگين پوست است، ترس آنها كاملاً بجاست».هر ساله، طى مراسم حج، جهان شاهد نمايش جهانى اسلام در از بين بردن تفاوت‏هاى نژاد، رنگ و رتبه است. مردم اروپا، آفريقا، عربستان، ايران،هند و چين، در مدينه به عنوان اعضاى يك خانواده به هم مى‏پيوندند. طى مراسم حج، تنها لباسى كه آنها به تن مى‏كنند، دو تكه پارچه سفيد است و درحالى كه سرهاى خود را تراشيده‏اند و اثرى از غرور در كسى ديده نمى‏شود، مى‏گويند: «خدايا! من به فرمان تو آمدم؛ هيچ شريكى براى تو نيست و من‏به سوى تو آمدم».

به عقيده پروفسور هورگرونج، «ائتلافى كه توسط رسول خدا(صلي الله عليه و آله وسلّم) بين ملل مختلف بنيان‏گذارى شد، اتحاد بين‏المللى برادرى انسانى را بر چنان‏پايه‏هايى استوار ساخت كه توانست راهنماى كشورهاى جهان باشد... حقيقت اين است كه هيچ كشورى در دنيا نمى‏تواند نظيرى براى كارى كه اسلام‏انجام داده است و عبارت است از تحقق عينى اتحاديه ملل، ارائه دهد».پيامبر اسلام بهترين شكل حكومت دمكراسى را ارائه داد. خلفايى مانند على كه داماد پيامبر بود، همانند افرادى عادى در مقابل قاضى حاضر مى‏شدند. مااز رفتارى كه امروز توسط سفيدهاى متمدن با سياهان مى‏شود، اطلاع داريم. وضعيت بلال را در نظر بگيريد كه 14 قرن پيش و در زمان پيامبر، برده‏اى‏سياه‏پوست بود. وظيفه اذان گفتن، كه در هنگام ظهور اسلام بسيار اهميت داشت، به اين برده سياه واگذار شد. هنگام فتح مكه، هنگامى كه بلال براى‏گفتن اذان بر بام كعبه، كه مقدس‏ترين مسجد مسلمان است، ايستاده بود، عده‏اى فرياد زدند: «واى بر او كه بر بام كعبه ايستاده است.» در آن هنگام بودكه پيامبر اين آيه را براى اولين بار قرائت كرد: «اى مردم! ما شما از يك مرد و زن آفريديم و گرامى‏ترين شما نزد خدا پرهيزكارترين شماست».اين آيه باعث چنان استحاله‏اى در آنها شد كه خليفه اسلام دختر خود را به همسرى آن غلام سياه در آورد و خليفه دوم، عمر، هرگاه او را مى‏ديد، به‏احترام او از جاى خود برمى‏خاست. به اين دليل است كه گوته، بزرگ‏ترين شاعر آلمانى، در مورد قرآن مى‏گويد: «نفوذ عظيم اين كتاب در تمام دوران‏هاباقى خواهد ماند».

جورج برنارد شاو نيز مى‏گويد: «تنها دينى كه شانس حكمروايى بر انگلستان و كل اروپا را طى 100 سال آينده دارد، اسلام است».سر چارلز ادوارد آرچيبالد هاميلتون مى‏گويد: «اسلام به ما مى‏گويد كه انسان در ذات خود بى‏گناه است. اسلام به ما مى‏گويد كه زن و مرد منشاء مشتركى‏دارند و داراى استعدادهاى هوشى، معنوى و اخلاقى مشابهى مى‏باشند».عرب‏ها اعتقاد داشتند كه هركس قدرت استفاده از نيزه و شمشير را داشته باشد، وارث خواهد بود، ولى اسلام به دفاع از جنس ضعيف‏تر پرداخت و براى‏زنان حقى از ارث در نظر گرفت. اين دين قرن‏ها پيش حق مالكيت زنان را به رسميت شناخت در حالى كه 12 قرن بعد، در انگلستان سال 1881 بود كه‏اين اصل مترقى اسلام به مورد اجرا در آمد و زن‏ها، براساس قانون زنان متأهل، حق مالكيت پيدا كردند. پيامبر اسلام قرن‏ها قبل اعلام كرده بود كه«زن‏ها نيمه دوم مردها هستند. حقوق زن‏ها مقدس است. مراقب احقاق حق زن‏ها باشيد».اسلام تا آنجا كه سياست و اقتصاد بر رفتار انسان‏ها تأثير مى‏گذارد، اصول بسيار مهمى را براى زندگى اقتصادى انسان‏ها ارائه كرده است. براساس نظرپروفسور ماسينيون، اسلام همواره به شخصيت‏سازى كه اساس بناى تمدن‏هاست، توجه داشته است. اين موضوع توسط قانون ارث، نهاد خيريه‏اى به‏نام زكات، و نيز از طريق غيرقانونى دانستن برخى اعمال اقتصادى مانند انحصار، ربا و احتكار در اسلام دنبال شده است. قمار حرام است. از نظراسلام، كمك به ايجاد مدارس، مكان‏هاى عبادى، بيمارستان‏ها، حفر چاه‏ها و تأسيس دارالايتام از مهم‏ترين و با ارزش‏ترين اعمال است. گفته مى‏شود،اولين بار در اثر تعاليم پيامبر اسلام بود كه دارالايتام افتتاح شد. كارلايل در مورد محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم) مى‏گويد: «صداى انسانيت، ترحم و برابرى از درون او به‏گوش مى‏رسد».
..............................................................................................................
ادامه دارد ...

سه|ا|شنبه|ا|6|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]