يادي از شهداي دانشجو 16 ديماه 1359 (شهداي هويزه) و شهيد سيدمحمود سيدي علوي

واضح آرشیو وب فارسی:جمهوري اسلامي: يادي از شهداي دانشجو 16 ديماه 1359 (شهداي هويزه) و شهيد سيدمحمود سيدي علوي
گذشت ايام حافظه افراد وجامعه را بتدريج به فراموشي مي‌سپارد و مشغلة كاري و گرفتاريهاي مادي و معيشتي و حوادث گوناگون نيز در اين فراموشي دخيل بوده و هست. در اين راستا يادآوري روزهاي سخت مبارزه با دشمنان اسلام و انقلاب و كساني كه جان بركف نهاده و از همة هستي خود، يعني جواني و جان عزيز خويش مايه گذاشته و سينة خود را آماج تركش‌ها و گلوله‌هاي دشمن نموده تا ما امروز آسود‌ه‌خاطر زندگي كنيم، حداقل بجاي تشكر و قدرداني و تلاش و مجاهده در پيمودن راه‌ آنان و شركت در مبارزة در جبهة جديد دشمنان، كه همة سرمايه‌هاي ملي و اسلامي، فرهنگ و اعتقادات و انقلاب اسلامي ما را هدف قرار داده‌اند، ياد و خاطرة آن عزيزان شهيد را نگذاريم فراموش شود و از حافظه جامعه و تاريخ محو گردد.
همين چند روز قبل چگونه و به راحتي از شهداي نهم و دهم ديماه خونين مشهد را به فراموشي سپرده و بجز يكي دو تا روزنامه محلي كه يكي به اختصار و يكي هم نسبتاً به تفصيل با بيان خاطره نوشتند از رسانة ملي و صدا و سيما و ساير دستگاههاي فرهنگي و نهادهاي مسئول خبري نشد. اكنون مائيم و واقعة دردناك شهداي مظلوم دانشجو در هويزه و منطقه جنگ در اهواز. شانزدهم ديماه ياد‌آور خاطره شهيد علم‌الهدي و يارانش و شهيد ما سيدمحمود سيدي علوي، دانشجوي خارج از كشور و ساير دانشجويان است. جا دارد از اين شهيد دانشجوي گمنام نام برد كه گمنام شهيد شد. وجدان بيدار انساني اجازه نمي‌دهد كه از شهيد علوي ياد نكرد.
او كه در عنفوان جواني براي گسترش مبارزة اسلامي با افكار التقاطي و الحادي ماركسيستي قبل از انقلاب و براي تحصيل به خارج از كشور سفر كرد، در اوكلاهما و كانادا با دوستان همفكرش انجمن اسلامي دانشجويان را راه‌اندازي كرد و از طريق نشريات فرهنگي و اعلاميه‌ها و جلسات تفسير قرآن و نهج‌البلاغه و سخنرانيهاي افشاگرانه بر عليه رژيم ستم‌شاهي و رساندن مظلوميت مردم كه زير چكمه مزدوران شاه و آماج گلوله‌ها در شهرهاي مختلف ايران به شهادت مي‌رسدند فعالانه شركت داشت. ولي دلش آرام نگرفت و تمام موقعيتهاي شغلي، درسي و آيندة دنيوي خود را رها كرد و به پاريس به ديدار امام، مقتداي حضرت امام خميني(ره) رفت.
سپس براي گذران دورة كوتاه چريكي و آموزش رزم بهمراه دوست ديرينه‌اش شهيد يوسف نصوحي‌پور به لبنان و فلسطين سفر كرد. قبل از ورود حضرت امام(ره) به ميهن، به ايران آمدند و در مبارزة روياروي بادشمن ستم‌شاهي تا سرنگوني رژيم فعالانه حضور داشت. پس از پيروزي انقلاب اسلامي فعاليتهاي فرهنگي و اعتقادي خود را در تهران شروع كرد. مدتي نيز پس از اشغال لانه جاسوسي آمريكا به كار ترجمة مدارك آنجا مشغول شد. در شروع جنگ تحميلي، آرام و قرار نداشت تا اينكه مسئوليت اخبار جبهه‌ها را در مؤسسه كيهان و روزنامه كيهان بعهده گرفت. و نهايتاً خودش را به جبهه رسانده و سلاح بدست مستقيمابادشمن متجاوز بعثي به نبرد پرداخت. چهل روز پس از شهيد شدن دوست و يار ديرينه‌اش شهيد يوسف نصوحي‌پور، خود نيز در روز شانزدهم ديماه سال 1359 در منطقه اهواز در نزديكي هويزه با ساير شهداي دانشجو،به درجة رفيع شهادت نائل آمد.
از شهيد سيدمحمود سيدي علوي فراوان ميتوان گفت و نوشت، شهيدي كه 23 سال عمر نكرد با بينش عميق اعتقادي به اسلام ناب و پيروي حضرت امام(ره) و تلاش و مبارزه بادشمنان اسلام لحظه‌اي كوتاه? نكرد. در آخرين دست‌نوشته‌اش كه در آبان ماه 59 بعنوان وصيت‌نامه از او باقي مانده است چنين مي‌خوانيم:
"اوج‌الوهيت خدايي را به وسيله شهادت از طريق جهاد با اموال و انفس و زبان مي‌توان يافت. كمالي كه هر انسان پوينده در راه رسيدن به آن، زندگي سراسر وكبد خودرا بايد از توشه‌اي شسته و نوشكفته پركند و نگراني از گذشته‌هاي خطاگونه خود را با اميدهاي شفابخش آينده‌اش هموار سازد."
در فراز ديگري مي‌نويسد:
"شهادت خود يك طريق است، طريقي فراتر از خيال آدمي، طريق? فراتر از بافت و پندار هر انسان كه بر كنج معبد خزيدن آغازيده است، طريقي درست بر اساس صحيح، فكري بلند، انديشه‌اي فرا، و آن چه كه از پايگه عرفان، نفس سركش را به خواهش و آرامش وامي‌دارد."
باز مي‌گويد:
"چه بسا نقطه نظر ما با نكته سنجي به آخرين مرحله هدف هم برسد، هدفي كه فقط سبيل‌الله را ستايش باشد و چقدر دوست داشتيم كه چنين مي‌شديم و بر اين كوره راه نمي‌مانديم كه بطور قطع انتهاي (اين راه) شهادت و فلاح بعد از كسب صلاح خواهد بود. نشستن و با چشمان كم سو و گوشهاي ناشنوا به انتظار ايستادن به تجربه ثابت شده است كه همچنان ماندن است. خور و بصيرت در اين مهلكه كارساز است. رفتن براي رهانيدن، اما چگونه رفتن؟ رفتني در فرياد نشسته و ايستاده، شهيد و شاهد . در خون و در كلام، فارغ از هرگونه دستبند و پا گير به عنوان مال."
ياد و خاطره همه شهيدان بويژه شهيد سيدمحمود سيدي علوي گرامي باد.
دكتر قدسيه سيدعلوي (خواهر شهيد و استاد دانشگاه علوم پزشكي مشهد)

چهارشنبه|ا|14|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جمهوري اسلامي]

[مشاهده در: www.jomhourieslami.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 156]