گزارش فارس از گاهشمار انقلاب تاريخي مصر

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از گاهشمار انقلاب تاريخي مصر
خبرگزاري فارس: بي‌ترديد مهمترين رخداد مصر در سال 2011 را بايد پيروزي انقلاب 25 ژانويه اين كشور و سرنگوني رژيم حسني مبارك برشمرد تا با به قدرت رسيدن اسلام‌گرايان در آن دومين ثمره بيداري اسلامي به بار بنشيند.

به گزارش فارس، سال 2011 را بايد براي مصري‌ها سال سرنوشت‌ساز و تعيين‌كننده برشمرد،‌ چرا كه دوره‌اي مهم را در تاريخ اين كشور رقم زد؛ اگر بخواهيم اين انقلاب را در چند جمله خلاصه كنيم، بايد آن را "انقلاب جوانان مصري كه منجر به سقوط ديكتاتوري حسني مبارك و پس از آن برگزاري انتخابات پارلماني و پيروزي اسلام‌گرايان در اين كشور شد" توصيف كرد.

مردم مصر با الهام گرفتن از موفقيت انقلاب تونس، انقلاب عليه رژيم حاكم را آغاز كرده و خواهان سرنگوني رژيم حسني مبارك، لغو قانون حالت فوق العاده، افزايش حداقل دستمزدها، پايان دادن به خشونت‌ها و روي كار آمدن دولتي مردمي شدند.

در ابتدا هيچ‌كس باور نداشت، اين مردم بي‌بضاعت بتوانند ديكتاتوري پر از نخوت حسني مبارك را كه بيش از سه دهه بر سرنوشت آنها حاكم بود را اين‌گونه با خفت و خاري به زير بكشند و انقلاب بزرگ را رقم بزنند.

در طول اعتراض‌هاي مردمي مصر "حسني مبارك" سه بار براي مردم صحبت كرد و در سخنراني‌هاي خود گفت كه حاضر نيست از مقام خود استعفاء دهد، اما در انتخابات سپتامبر ۲۰۱۱ شركت نخواهد كرد، او همچنين قول داد كه بندهايي از قانون اساسي كشور را نيز تغيير ‌دهد.

انقلاب مصر در 25 ژانويه 2011 آغاز و در 11 فوريه با كناره‌گيري حسني مبارك از قدرت و سپردن اختياراتش به "شوراي عالي نيروهاي مسلح" اين كشور متشكل از فرماندهان ارشد ارتش به رياست "ارتشبد محمد حسين طنطاوي" به پيروزي رسيد.
در ادامه نگاهي به مهمترين وقايع و حوادث اين انقلاب شكوهمند خواهيم داشت:

- 15 ژانويه
اولين جرقه اعتراض‌هاي مردمي در ۱۵ ژانويه با تظاهرات مردم مصر مقابل سفارت تونس آغاز شد كه براي حمايت از انقلاب اين كشور برگزار شده بود، بسياري از تحليلگران تظاهرات فوق را اولين جرقه انقلاب مصر قلمداد مي‌كنند.

- ۱۷ ژانويه
دو روز پس از اين تظاهرات يك جوان مصري با نام "عبده عبدالمنعم حماده جعفر خليفه" در اعتراض به عدم توجه مسئولان به شكوائيه‌اش مقابل ساختمان مجلس ملت در قاهره اقدام به خودسوزي كرد.

- 25 ژانويه
اولين فراخوان انجام تظاهرات توسط گروهي از جوانان انقلابي مصر به نام "جنبش ۶ آوريل" داده شد و روز ۲۵ ژانويه از اينرو پيشنهاد شد كه "روز ملي پليس" در مصر است. ده‌ها هزار نفر كه در ميان آنها شخصيت‌هاي برجسته مصري مشاهده مي‌شدند، در صفحه فيس‌بوك اعلام كردند كه در تظاهرات شركت خواهند كرد. نيروهاي امنيتي و نظامي و پليس معترضان مصري را سركوب ‌كردند و دولت اسلام‌گرايان را مسئول اين اعتراض‌ها اعلام كرد.

- ۲۷ ژانويه
درپي گسترش ناآرامي‌ها مردم مصر خواستار برگزاري تظاهراتي ميليوني در "ميدان التحرير" قاهره شدند. فعالان سياسي مصر با انتشار بيانيه‌هايي در فيس‌بوك از ملت مصر خواستند، پس از اداي فريضه نماز جمعه در اعتراض به شرايط بد معيشتي و تداوم "انقلاب خشم" در تظاهرات سراسري اين روز مشاركت كنند كه با استقبال اقشار مختلف مردم، به ويژه جوانان مصري مواجه شد.
جوانان مصري با در دست داشتن دست‌نوشته‌ها و سردادن شعارهايي عليه حكومت حسني مبارك در اين روز خواهان كناره‌گيري رئيس جمهور مادام العمر مصر از قدرت و برقراري آزادي و دموكراسي در كشور شدند كه توسط نيروهاي ضد شورش با شليك گلوله و گاز اشك‌آور سركوب شدند. در اين تظاهرات "جماعت اخوان المسلمون" مشاركت داشتند و ناظران سياسي تظاهرات "روز خشم" را تظاهراتي سرنوشت‌ساز براي مبارك خواندند.

- ۲۸ ژانويه
تظاهرات سراسري ۲۸ ژانويه به "جمعه خشم" معروف و به شدت توسط نظاميان مصري سركوب شد، الجزيره تعداد كشته‌ها را ۲۷ نفر در سوئز، ۲۳ نفر در اسكندريه و ۲۲ نفر در قاهره اعلام كرد. بيش از هزار نفر نيز مجروح شدند.
در اين روز معترضان مقر حزب دمكراتيك ملي، حزب حاكم مصر در قاهره را به آتش كشيدند و رژيم مبارك در كشور "حكومت نظامي" اعلام كرد.

- ۲۹ ژانويه
انقلابيون كه به انحلال كابينه راضي نبودند، عليرغم اعلام حكومت نظامي، دوباره به خيابان‌ها آمدند. مقر حزب حاكم در شهر "الاقصر" به آتش كشيده شد. در سوئز ارتش مانع تجمع هزاران نفري مردم نشد، اما در قاهره پليس مسير ميدان التحرير به سمت پارلمان و ساختمان‌هاي دولت را مسدود كرد و ارتش تانك‌ها را در قاهره مستقر كرد. در تظاهرات اين روز 3 نفر از انقلابيون به ضرب گلوله نظاميان مبارك به شهادت رسيدند و اينترنت براي دومين روز متوالي در مصر قطع بود.

- 30 ژانويه
شهر قاهره از كنترل پليس خارج و به دست انقلابيون افتاد، گروهي از انقلابيون اعلام كردند، به اعتصاب خود در ميدان التحرير تا سقوط مبارك ادامه مي‌دهند. در اسكندريه و سوئز نيز وضعيت مشابهي حكمفرما بود.

- ۳۱ ژانويه
اعتراض‌ها همچنان ادامه يافت و انقلابيون به تحصن خود در ميدان التحرير ادامه دادند و با دادن فراخواني از مردم مصر دعوت كردند، در راهپيمايي بزرگ روز سه‌شنبه اول فوريه مشاركت كنند.
در اين زمان مبارك از نخست‌وزير خود "احمد شفيق" خواست با انقلابيون مذاكره كند. اين درحالي است كه مبارك كابينه جديد خود را نيز معرفي كرد.

- ۱ فوريه
ارتش مصر در بيانيه‌اي بر حق قانوني ملت مصر تاكيد و اعلام كرد، خواسته‌هاي مردم را قانوني مي‌داند. در اين روز رهبران انقلابيون از مردم اين كشور خواستند، در تظاهرات ۱ فوريه كه "تظاهرات يك ميليوني" ناميده شد، از ميدان التحرير تا كاخ رياست جمهوري شركت كنند و "عمر سليمان"، رئيس دستگاه اطلاعاتي مبارك و معاون وي خواهان گفت‌وگو با گروه‌هاي انقلابي شد.
اين اقدام رژيم مبارك هم تاثيري در روند اعتراضات مردمي نداشت. مردم مصر ۱ فوريه ۲۰۱۱ را "روز كناره گيري" ناميدند و خواهان بركناري همه اعضاي دولت مصر شدند.

شامگاه ۱ فوريه ۲۰۱۱ حسني مبارك در سخنراني كه از شبكه دولتي اين كشور پخش شد، اعلام كرد كه مردم حق اعتراض عليه حكومت را دارند و من به نظر آنها احترام مي‌گذارم. او گفت با وجود اينكه علاقه‌اي به قدرت ندارد، اما در حال حاضر قصد استعفاء يا بركناري را ندارد. مبارك به مردم گفت كه به عمر سليمان دستور داده است، با سران معارض گفتگو كند، اما آنها اين پيشنهاد را رد كردند. وي همچنين گفت، قصد ندارد، در دور بعدي انتخابات در سپتامبر ۲۰۱۱ شركت كند.

- ۲ فوريه
موزه مصر به آتش كشيده شد. در اين روز درگيري بين طرفداران و مخالفان مبارك و تيراندازي هوايي در اسكندريه دومين شهر بزرگ مصر روي داد. انقلابيون از سخنراني مبارك خشمگين بودند و از ارتش مي‌خواستند، او را از قدرت بركنار كند.
از بعد ازظهر اين روز تجمع ده هزار نفري طرفداران مبارك در مركز قاهره آغاز شد. دقايقي بعد درگيري خونين طرفداران مبارك با انقلابيون در ميدان التحرير با يورش طرفداران مبارك به انقلابيون آغاز شد. سپس مردان سواركار با اسب و شتر به سوي معترضين ميدان التحرير هجوم آوردند. عده‌اي نيز با پرتاب سنگ و كوكتل مولوتف از ساختمان‌هاي اطراف به انقلابيون حمله كردند. شاهدان عيني تاكيد كردند، بيش از يك‌هزار و ۵۰۰ نفر در درگيري‌هاي روز چهارشنبه قاهره كه به "حادثه جمل" معروف شد، مجروح شدند.
در اين روز حسني مبارك سخنراني جديدي ايراد كرد. او فعاليت دو مجلس اين كشور را به حالت تعليق درآورد و به مردم مصر وعده داد، در قوانين كشور اصلاحات اساسي ايجاد و در زمان‌بندي دوره‌هاي رياست جمهوري تجديد نظر مي‌كند. اخوان المسلمون سخنان مبارك را رد كرد.

- ۳ فوريه
حملات طرفداران مبارك به انقلابيون تا پيش از ظهر ۳ فوريه ادامه يافت و وزارت بهداشت مصر اعلام كرد كه حادثه جمل در ۲ فوريه سه كشته و بيش از ۱۵۰۰ مجروح به دنبال داشته است.
طرفداران حسني مبارك ۳ فوريه به سوي تظاهرات‌كنندگان ميدان التحرير تيراندازي كردند كه بر اثر آن دو نفر كشته و شماري نيز مجروح شدند. اعلام كناره‌گيري حسني مبارك از انتخابات رياست‌جمهوري رد شد و روزچهارشنبه نيز اعتراضات ادامه يافت.
روز جمعه از جانب مردم مصر "روز بركناري مبارك" نامگذاري شد و آنها خواهان محاكمه حسني مبارك شدند. نيروهاي امنيتي مصر تلاش كردند، مانع پيوستن تظاهرات‌كنندگان به يكديگر شوند.

- ۴ فوريه
تظاهرات مردمي عليه رژيم مبارك، در اين روز به "جمعه وداع" معروف شد. برخلاف دو روز گذشته خشونت چنداني در اعتراضات اين روز ديده نشد. محمد حسين طنطاوي، وزير دفاع مصر براي بازديد از وضعيت و گفت‌وگو با انقلابيون به ميدان التحرير آمد و سعي داشت تا آن‌ها را به پايان اعتراضات متقاعد كند.
در اسكندريه در هنگام برگزاري نماز جمعه، مسيحيان و افراد ديگري كه نماز نمي‌خوانند با تشكيل زنجيره‌اي انساني به دور نمازگزاران از حمله احتمالي به آنها جلوگيري كردند.

- 5 فوريه
در خط لوله انتقال گاز مصر به اردن در شبه‌ جزيره سينا انفجار مهيبي روي داد و منجر به آتش‌سوزي در منطقه "العريش" شد. مردم مصر هفته پيشرو را "هفته مقاومت و ايستادگي" نامگذاري كردند. تمامي اعضاي شوراي مركزي حزب دموكراتيك ملي حزب حاكم مصر، از جمله "جمال مبارك" استعفا كردند.

- ۸ فوريه
مردم مصر براي پانزدهمين روز متوالي با برگزاري تظاهرات گسترده كناره‌گيري حسني مبارك از قدرت را خواستار شدند. همچنين هزاران نفر از مردم مصر خواستار انحلال پارلمان شدند. در همين حال مبارك به منظور مقابله با گسترش اعتراض‌هاي مردمي، تشكيل كميته‌اي براي ايجاد اصلاحات در قانون اساسي اين كشور را تصويب كرد و از افزايش 15 درصدي در حقوق كارمندان و بازنشستگان مصر خبر داد. اما انقلابيون در واكنش به اين تصميم، اين افزايش حقوق را دير و ميزان آن را كم خواندند.

- ۱۰ فوريه
انقلابيون همانند روزهاي پيشين در ميدان التحرير به تظاهرات خود ادامه دادند، آنان در مقابل ساختمان پارلمان نيز تجمعاتي داشتند. حدود هزار نفر از پزشكان مصري با پوشيدن كفن در حمايت از مردم به ميدان التحرير آمدند.
احمد محمد شفيق، نخست‌وزير مصر طي مصاحبه اي با بي‌بي‌سي گفت، احتمال دارد مبارك امشب از قدرت كنار برود و ممكن است، اين كناره‌گيري را امشب در سخنراني خود به عموم مردم اعلام كند.
در سخنراني تلويزيوني حسني مبارك در ساعت 22:45 دقيقه مشخص شد كه وي قصد استعفا ندارد. وي اعلام كرد، در سمت خود باقي خواهد ماند تا شرايط را براي انتقال صلح‌آميز قدرت آماده كند، اما راه‌هايي براي حل بحران از جمله اصلاح ۶ اصل قانون اساسي و ابطال يك اصل آن را اعلام كرد.
انقلابيون التحرير كه تا قبل از سخنراني رئيس‌جمهور غرق در شادي بودند، خشمگين عليه او شعار مي‌دهند. و هزاران معترض بسيار خشمگين به سوي ساختمان تلويزيون دولتي حركت كردند.

- ۱۱ فوريه
حسني مبارك پس از اينكه در شب قبل بخش اعظم قدرتش را به عمر سليمان واگذار كرده بود، به پناهگاهش در سيناء در شرم‌الشيخ پناه برد. عدم صحت خبر كناره‌گيري مبارك خشم مردم را برانگيخت. آنها در التحرير تجمع كرده و با سردادن شعارهايي خواهان بركناري مبارك شدند. ارتش در بيانيه‌اي اعلام كرد، آماده‌ است در صورت بازگشت كشور به آرامش حالت فوق العاده را لغو و در كشور انتخابات آزاد برگزار كند.
سرانجام در يازدهم فوريه (بيست ‌و دوم بهمن) "عمر سليمان" اعلام كرد: حسني مبارك پس از سي سال از مقام رياست جمهوري استعفا داده و هم‌اكنون، قدرت در دست ارتش مصر است.

رخدادهاي پس از سرنگوني مبارك

دو روز پس از سرنگوني مبارك از قدرت در 13 فوريه شوراي عالي نظامي اعلام كرد، تا برگزاري انتخابات پارلماني و رياست جمهوري كه در شش ماه ديگر انتخاب مي شود بر سر قدرت خواهند ماند.

- ۳ مارس
احمد شفيق، نخست‌وزير دولت موقت مصر از سمت خود استعفاء كرد و شوراي عالي نظامي مصر "عصام شرف"، وزير سابق حمل و نقل را به عنوان نخست‌وزير مصر برگزيد.

- ۲۱ مارس
۷۷ درصد از راي‌دهندگان مصري از اصلاحات قانون اساسي اين كشور حمايت كردند. مهم‌ترين اين تغييرات كاهش دوره رياست‌جمهوري از شش سال به چهار سال و محدود كردن آن به دو دوره، ملزم كردن رئيس‌جمهور به انتخاب يك معاون طي ۳۰ روز پس از انتخابات و اعمال شرايط جديد براي نامزدهاي رياست‌جمهوري از جمله داشتن حداقل ۴۰ سال سن و نداشتن همسر غيرمصري را دربرمي‌گرفت.

- ۹ سپتامبر
يورش انقلابيون مصر به ديوار حائل اطراف سفارت اسرائيل و تصرف سفارت‌خانه اين رژيم؛ آنها هنگام اشغال سفارت اسرائيل پرچم اين رژيم را به زير كشيدند. سفير اسرائيل و ديپلمات‌هاي اين رژيم به همراه خانواده‌هاي خود با يك فروند هواپيما از قاهره گريختند.
مردم انقلابي مصر در اعتراض به كشتن سه نظامي مصري توسط رژيم صهيونيستي در منطقه سينا و عدم عذرخواهي رسمي اين رژيم از مردم مصر سفارت اسرائيل در قاهره را به تصرف خود درآورده و خواهان قطع رابطه مصر با اين رژيم شدند.

محاكمه حسني مبارك

پس از پيروزي انقلاب حسني مبارك و پسرانش و دولتمردانش به اتهام كشتار تظاهرات‌كنندگان مصري و سوء استفاده از قدرت و فساد مالي بازداشت و زنداني شدند.
در ۲ اوت ۲۰۱۱ حسني مـبارك، رئيس‌جمهور مخلوع مصر به همراه پسرانش "علاء مبارك" و "جمال مبارك" و "حبيب العادلي"، وزير سابق داخلي به همراه ۶ معاون بلند پايه‌اش در دادگاه جنايي قاهره در آكادمي پليس حاضر شد تا تفهيم اتهام شوند. اگرچه در اين راه تلاش‌هاي داخلي و خارجي بسياري براي فراري دادن مبارك از محاكمه و مجازات صورت گرفت ولي اين محاكمه‌ها همچنان ادامه دارد.

تاكيد بر تحقق اهداف انقلاب

از زمان پيروزي انقلاب مصر تاكنون مردم اين كشور با تجمع در ميدان التحرير و برگزاري تظاهرات بر تحقق اهدافي تاكيد كردند كه به خاطر آن انقلاب كردند كه از آن جمله بايد به تظاهرات‌ جمعه ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۱ با عنوان "جمعه بازپس‌گيري انقلاب" اشاره كرد. مهمترين دليل خشم روزهاي اخير انقلابيون مصر، قانوني است كه شوراي نظامي اين كشور براي انتخابات پارلماني اين كشور تصويب كرد؛ قانوني كه مجلس اين كشور را در اختيار طرفداران حسني مبارك قرار مي‌دهد.

همچنين بايد از راهپيمايي جمعه ۲۵ نوامبر ۲۰۱۱ تحت عنوان "جمعه باز پس گيري انقلاب" اشاره كرد. تظاهرات‌كنندگان مصري خواهان لغو حالت فوق العاده، تعديل قانون انتخاباتي، اجراي قانون جلوگيري از فعاليت سياسي بازماندگان حزب حاكم سابق تا ۱۰ سال آينده و تعيين جدول زمان بندي براي انتقال قدرت از شوراي نظامي به يك حكومت غير نظامي را خواستار شدند.

برگزاري انتخابات پارلماني

سرانجام مرحله اول و دوم انتخابات پارلماني مصر (مجلس ملت) در 28 و 29 نوامبر و 14 و 15 دسامبر برگزار شد تا روند انتقال قدرت از شوراي عالي نظامي مصر به دولت منتخب مدني تسريع شود.
رئيس كميته مستقل انتخابات ميزان مشاركت در اين انتخابات را 62 درصد اعلام و تاكيد كرد از زمان مبارك تاكنون اين بيشترين ميزان مشاركت مردم در انتخابات مصر بوده است.
در اين انتخابات حزب آزادي و عدالت، شاخه سياسي جماعت اخوان المسلمون 36.62 درصد، حزب النور 24.36 درصد و حزب الوسط به 4.27 درصد دست يافتند.

انتهاي پيام/++

چهارشنبه|ا|14|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 213]