نتايج يك تحقيق نشان داد: تمرين قلب ورزشكار را بزرگ مي‌كند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: نتايج يك تحقيق نشان داد: تمرين قلب ورزشكار را بزرگ مي‌كند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: قهرماني - همگاني

يافته‌هاي يك پژوهش نشان داد: قلب ورزشكاران و به ويژه بطن چپ در نتيجه فعاليت بزرگ مي‌شود. اين نوع (بزرگ شدن) هايپرتروفي هيچ‌گونه نارسايي در عملكرد كلي قلب ايجاد نمي‌كند و موجب بهبود عملكرد قلب مي‌شود.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عملكرد قلب نقش بسزايي در شكستن ركوردهاي ورزشي دارد. نوع، شدت، مدت و زمان استراحت بين برنامه تمرينات مولفه‌هاي تعيين كننده در پيدايش سازگاري‌هاي ساختاري و عملكردي قلب (بطن چپ) است. به نظر مي‌رسد فعاليت‌هاي ورزشي در يكي از دو انتهاي يك پيوستار قرار گرفته‌اند كه در يك سوي آن فعاليت استقامتي و در انتهاي ديگر فعاليت‌هاي قدرتي قرار دارد. در فاصله بين دو انتهاي پيوستار معمولا ورزش‌هايي قرار مي‌گيرند كه ورزشكار براساس ماهيت اينگونه ورزش‌ها ناچار است از تمرينات تركيبي استقامتي و قدرتي استفاده كند. با استفاده از اينگونه تمرينات، سازگاري‌هاي قلبي متفاوتي گزارش شده است. بيشتر شواهد پژوهشي در خصوص سازگاري‌هاي قلبي به تاثير فعاليت‌هاي استقامتي يا قدرتي است و مطالعات كمتري آثار تمرين تركيبي را بر ساختار قلب بررسي كرده‌اند. به هر حال يافته‌ها نشان مي‌دهد كه تمرينات استقامتي به طور ويژه باعث افزايش حفره بطن چپ و ضخامت ديواره قطر بطن چپ مي‌گردد و باعث سازگاري قلب به هر دو مقدار بارهاي حجمي و فشاري مي‌شود. از طرفي تمرينات قدرتي با افزايش ضخامت ديواره بطن و توده بطن چپ و با تغييرات حداقل در اندازه حفره بطن چپ توام است كه اين سازگاري‌ها مربوط به مقاومت محيطي و فشار به ديواره‌ها است كه تحريك مهمي براي افزايش ضخامت ديواره‌هاي بطن به ويژه در سمت چپ خواهد بود.

به طور كلي تمرينات بدني قدرتي باعث افزايش ضخامت ديواره بطن چپ و بي‌تغيير ماندن اندازه حفره بطن چپ مي‌شود كه همراه با فشار خون شرياني بالا است ولي تمرينات استقامتي يك هيپرتروفي (بزرگ شدن) بطن چپ را نشان مي‌دهند كه باعث افزايش حفره بطن چپ مي‌گردد.

جامعه آماري پژوهش را 120 نفر از دختران 19 تا 25 ساله‌ي رشته‌ تربيت بدني دانشگاه الزهرا كه فقط يك نيمسال تحصيلي را گذرانده بودند، تشكيل مي‌دادند. از بين جامعه آماري، 36 دانشجوي فعال كه در سه ماه قبل از آغاز پژوهش هيچ گونه تمرين ورزشي منظمي در هيچ رشته‌ي ورزشي نداشتند و علاقه‌مند به شركت در اين پژوهش بودند، به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي به سه گروه استقامتي (12 نفر)، قدرتي (12 نفر) و تركيبي (12 نفر) تقسيم شدند. ابتدا پرسشنامه‌اي جهت تعيين وضعيت سلامت عمومي دانشجويان، بين داوطلبان شركت كننده توضيع شد.

نتايج تحقيق نشان داد: ضخامت ديواره بطن چپ در دو گروه قدرتي و تركيبي پس از فعاليت افزايش يافت كه تفاوت معني‌داري با مقادير پيش از فعاليت داشت، بيشترين افزايش مربوط به گروه قدرتي بود. تمرينات استقامتي و قدرتي باعث افزايش در ضخامت ديواره بين دو بطن مي‌شوند كه بيشترين افزايش مربوط به گروه استقامتي بود. تنها تمرينات استقامتي باعث افزايش معني دار در حجم پايان سيستول مي‌شود و تمرينات استقامتي و تركيب باعث كاهش در ضربان قلب استراحتي مي‌شوند، فقط تمرينات استقامتي باعث افزايش معني‌دار در حجم ضربه‌اي مي‌شود.

در مقايسه تغييرات بين گروهي تغييرات ضخامت ديواره خلفي بطن چپ در گروه قدرتي و تركيبي بالاتر از گروه استقامتي بود. تغييرات حجم پايان سيستول فقط در گروه استقامتي معني‌دار بود. تغييرات ضربان قلب استراحتي بين گروه‌هاي استقامتي و قدرتي، استقامتي و تركيبي و قدرتي و تركيبي معني‌دار بود و تغييرات حجم ضربه‌اي فقط بين گروه‌هاي استقامتي و قدرتي معني‌دار بود.

از يافته‌هاي پژوهش بدست مي‌آيد كه قلب ورزشكاران و به ويژه بطن چپ در نتيجه فعاليت بزرگ مي‌شود. به نظر مي‌رسد اين نوع هايپرتروفي هيچ‌گونه نارسايي در عملكرد كلي قلب ايجاد نمي‌كند و موجب بهبود عملكرد قلب مي‌شود. انجام تمرينات تركيبي (تمرين استقامتي همراه با تمرين قدرتي) احتمالا موجب كاهش آثار ناخواسته و احتمالي تمرين قدرتي از جمله افزايش فشار خون، افزايش پس بار، كاهش شعاع حفره بطن نسبت به ضخامت آن مي‌شود. در مجموع 10 هفته تمرينات بدني استقامتي، باعث عدم تغيير در ضخامت ديواره خلفي بطن چپ، حجم پايين دياستول، افزايش ضخامت ديواره بين بطني و افزايش حجم ضربه‌اي، كاهش ضربان قلب و حجم پايين سيستول گرديد. در تمرينات قدرتي افزايش ضخامت ديواره خلفي و بين دو بطن، عدم تغيير معني‌دار در ضربان قلب، حجم پايان دياستول، سيستول و حجم ضربه‌اي ديده شد. همچنين تمرينات تركيبي باعث تغييرات معني‌داري در ضخامت ديواره خلفي بطن چپ و ضربان قلب استراحتي و عدم تغيير معني‌دار در ديگر متغيرها مي‌گردد.

بنابراين به نظر مي‌رسد افزايش ضخامت ديواره خلفي بر اثر اضافه بار فشار، تمرين قدرتي و تركيبي ايجاد مي‌شود. اما، تغييرات مستمر مانند كاهش حجم پايان سيستول بر اثر تمرينات استقامتي ايجاد مي‌گردد. به هر حال كاهش ضربان قلب استراحتي و همچنين حجم ضربه‌اي كه از شاخص‌هاي كارايي قلبي محسوب مي‌شوند بر اثر تمرين استقامتي و تركيبي ايجاد مي‌شود.

انتهاي پيام

يکشنبه|ا|11|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 177]