دوست دارم دوباره با مورينيو كار كنم دروگبا؛ سلاح مخفى آبى ها

واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: دوست دارم دوباره با مورينيو كار كنم دروگبا؛ سلاح مخفى آبى ها
ياسر احمدى
Yaser Ahmadi

با مورينيو به چلسى پيوست و با وجود همه انتقاداتى كه از اين مربى پرتغالى براى خريد اين مهره به عمل آمد آنچنان در استمفوردبريج خوش درخشيد كه همه منتقدان را پشيمان كرد. با قهرمانى آبى هاى لندن در ليگ برتر و جام اتحاديه او روز به روز به قله افتخارات و آرزوهايش نزديكتر شد و برخلاف آنچه در ابتدا تصور مى كرد ترك مارسى به مقصد انگليس رضايتمندى اش را در پى داشت. روزگار بر وفق مرادش پيش مى رفت اما ناگاه دنياى اين مهاجم ساحل عاجى زير و رو شد و تا چشم باز كرد مربى محبوبش را اخراج شده ديد. نوبت ناكامى ها فرار رسيد تا اين بازيكن اعتبارى كه ۲ سال به همراه مورينيو كسب كرد را از دست بدهد. نيمكت نشينى هاى گاه و بيگاه، منفور شدن در نزد هواداران، اخراج در فينال ليگ قهرمانان اروپا و شكست چلسى در آن ديدار همه و همه خاطرات بدى بود كه پس از وداع مورينيو با استمفوردبريج در ذهن ديديه دروگبا نقش بست. خيلى تلاش كرد بعد از اخراج مربى محبوبش، دوباره به دوران اوج بازگردد اما اتفاقى كه براى او در فينال ليگ قهرمانان افتاد اميدهايش براى بازگشت به تركيب اصلى تيم را كمرنگ كرد اما اين پايان ناكامى ها نبود. مصدوميت زانو و پس از ورود رقيبى به نام نيكلا آنلكا و تكيه اسكولارى مربى سابق چلسى به وى، دروگبا را به كلى از رسيدن به هدفش نااميدكرد تا او چندين بار سخن از ترك چلسى به زبان آورد. هر چند به نظر مى رسد اخراج اسكولارى و ورود گاس هيدينك افق هاى روشنى را پيش روى اين بازيكن احساسى باز كرده است. لبخند رضايتى كه پس از اخراج اسكولارى بر لبان دروگبا نقش بست شايعاتى را به وجود آورد كه اين مهاجم ساحل عاجى و هم تيمى هايش را در بركنار شدن مربى برزيلى آبى ها موثر مى دانستند اما خود دروگبا نظرى خلاف اين دارد. «اين موضوع حقيقت ندارد زيرا خود آبراموويچ به كلى در جريان امور بود و احتياجى به برگزارى جلسات خصوصى براى شرح دادن مشكلات تيم نبود. اخراج اسكولارى تصميم بازيكنان نبود بلكه نظر هيات مديره باشگاه بود.» به علاوه اگر نگاهى به نتايج چلسى در آن زمان بيندازيد متوجه مى شويد كه كار تيم در برخى موارد ايراد داشت. اسكولارى معتقد بود كاهش اعتماد به نفس باعث شده دروگبا ديگر مانند سابق نتواند در قدرت تمام كنندگى اش در منطقه جريمه حريفان را به اثبات برساند در حالى كه اين مهاجم افت عملكردش را به هيچ وجه با از دست رفتن اعتماد به نفس خود مرتبط نمى داند. به نظر مى رسد ورود هيدينك، دروگبا را به بازگشت به دوران اوجش در چلسى اميدوار كرده است و اعتماد او به شاگردانش رضايت خاطر اين بازيكن ۳۱ ساله را نيز به همراه داشته است: «هيدينك با حرف هايش به ما اميدوارى مى دهد. او از ما مى خواهد باور كنيم توانايى پيروز شدن داريم و اين دقيقا همان چيزى است كه ما اكنون روى آن تمركز داريم. اميدوارم او اين مسأله را درك كند. من هنوز صددرصد آماده نيستم و براى رسيدن به اين ميزان از آمادگى بايد در چند بازى به طور ثابت بازى كنم.»
به عنوان يك مهاجم، دروگبا هرگز نتوانست اعتبارى در حد توانايى هايش بخصوص سرعت بالا، چالاكى، چرخش هاى ناگهانى و در آن واحد ضربه زدن به توپ، به دست آورد. او در چلسى بيشتر به يك اسلحه مخفى براى نجات تيم در لحظات بحرانى تبديل شده تا يك مهره ثابت كه بتواند نقش يك ماشين گلزنى را ايفا كند. واقعيت آن است كه نتوانسته به عنوان بازيكنى كه ۵ سال سابقه بازى در چلسى را دارد خود را به تركيب اصلى اين تيم تحميل كند. البته از حق نبايد گذشت كه بيش از همه خود وى و حاشيه سازى هايش در كمرنگ كردن نقش اش در چلسى مقصر بوده است. مورينيو تنها كسى بود كه راه و روش استفاده از اين مهاجم ساحل عاجى را به خوبى مى دانست. در شرايط كه همه هواداران چلسى از حركات عجيب و غريب دروگبا دلزده شده بودند و حوصله شان از حاشيه سازى هاى او سر رفته بود اين مورينيو بود كه با شيوه خاص خودش انگيزه اين بازيكن براى ارائه بهترين بازى هايش را بالا مى برد و شايد به همين دليل بود كه دروگبا اندكى بعد از اخراج مورينيو در سپتامبر ۲۰۰۷به فرانس فوتبال گفت: «من هم چلسى را ترك خواهم كرد چون احساس مى كنم يتيم شده ام.» دروگبا دليل تمايل مورينيو به استفاده از او در تركيب ثابت چلسى را نيز اينگونه توصيف كرد: «مورينيو از اين جهت مى خواست به طور ثابت برايش بازى كنم كه هر وقت هر آنچه از من خواسته بود را برايش انجام مى دادم. اين مسأله ربطى به رفاقت ما نداشت.»
او دليل عملى كردن خواسته هاى مورينيو را نيز اينگونه بيان كرد: «مورينيو با وجود در اختيار داشتن بازيكنان بزرگى همچون فرانك لمپارد و جان ترى طورى با من برخورد مى كرد كه هميشه احساس مى كردم به او بدهكارم. از اين رو در هر بازى مى كوشيدم بهتر از بازى گذشته ظاهر شوم و دينم را به او ادا كنم.»
شايد تعجب آور باشد اما على رغم تمام بى مهرى هايى كه هواداران چلسى نسبت به دروگبا داشتند او اكنون از آنها تعريف و تمجيد كند: «از طرز برخورد هواداران و تشويق هايى كه آنان به هنگام ورودم به زمين انجام مى دهند بسيار خوشحالم. حمايت آنها برايم بسيار اهميت دارد. هر كسى مى داند زمانى كه وارد چلسى شدم چندان محبوب نبودم البته اين به آن خاطر بود كه آنها مرا نمى شناختند و من هم نمى دانستم خواسته آنها از من چيست اما از آن زمانى كه ما همديگر را شناختيم روابطمان عالى شد. آنها حق داشتند از من به خاطر مصاحبه اى كه با فرانس فوتبال در ماه ژوئن انجام دادم ناراحت شوند اما بايد اعتراف كنم آن زمان تحت فشار روانى شديدى قرار داشتم بخصوص آنكه سال گذشته سالى توام با ناكامى بود. حذف از جام ملت هاى آفريقا به همراه تيم ملى ساح عاج، شكست مقابل منچستر يونايتد در فينال ليگ قهرمانان و همچنين مرگ مادربزرگم كه به او خيلى علاقه داشتم مرا خيلى عصبى كرده بودند و فكر مى كردم با رفتن از چلسى مشكلاتم حل مى شود. درست است كه زمانى كه خيلى به ترك چلسى فكر مى كردم اما هنگامى كه به ياد لطف هايى كه اين باشگاه و رومن آبراموويچ در حقم داشتند مى افتم از تصميم پشيمان مى شوم.»
منبع: Guardian

سه|ا|شنبه|ا|13|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران ورزشی]

[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 173]