واضح آرشیو وب فارسی:سياست روز: به مناسبت هشتم ربيعالاول سالروز شهادت امام حسن عسكري(ع)شهيد زهر جفا
اسدالله افشار:
هشتم ربيعالاول سالروز شهادت امام يازدهم شيعيان حضرت حسنبن علي(ع) است؛ و اين قلم شايسته ميداند در چنين روز پرهيبتي، مروري بر فرازهايي از زندگي آن امام همام داشته باشد تا اداي ديني به ساحت قدسي ايشان و پيروان راستين آن بزرگوار انجام گرديده باشد.
معرفي امام(ع)
ابومحمد، حسن بن عليالعسكري(ع) درماه ربيعالاخر سال 231ـ و به نقلي 232ق ـ در مدينه به دنيا آمد. پدر بزرگوارش امام عليالنقي(ع) و مادرش بانويي صالحه و عارفه به نام سوسن ـ يا حديثه يا سليل يا جده ـ بود. ايشان پادشاه زادهاي بود كه پس از اسارت به مدينه منتقل شد و به همسري امامهادي(ع) مفتخر گرديد.
امام عسكري(ع) تا سال 243هـ.ق. در مدينه ماند زيرا چنين به نظر ميرسد كه پس از اين سال همراه پدر بزرگوار خويش راهي سامرا مركز خلافت عباسيان در شمال غربي عراق شدند و در آن جا با پدر خود در منطقهاي به نام عسكر مسكن گزيدند و بر همين اسال ملقب به عسكري شد.
كنيه او بود و عامه مردم آن حضرت و پدر و جد او را ملقب به ابنالرضا(ع) ميشناختند.
اثبات امامت
امام حسن عسكري(ع) برادري داشت از خودش بزرگتر كه او را محمد ميخواندند. اين محمد مردي بزرگ و والامقام بود. چنانچه چشمان شيعيان به او به عنوان جانشين پدرش دوخته شده بود زيرا وي بزرگترين فرزند امامهادي(ع) بود. حضرتهادي(ع) به ياران خاصي اشاره ميكرد كه امام بعد از وي ابومحمد حسن خواهد بود و محمد ـ برادر امام حسن(ع) ـ نيز عملا در سن جواني از دنيا رفت. با وفات سيد محمد همه دانستند كه يازدهمين امام، ابومحمد حسن خواهد بود. براي توضيح بيشتر امامهادي(ع) در كنار جنازه فرزندش محمد خطاب به امام حسنعسكري(ع) فرمود: از اين نكته نيز نبايد غفلت كرد كه امامهادي(ع) پسري به نام جعفر داشت. جعفر نزد شيعيان به لقب معروف شد، زيرا بعد از آنكه امام عسكري(ع) به امامت رسيد، وي مدعي امامت گرديد و شروع به كارشكني و توطئهگري و فتنهانگيزي بسيار نمود و بعد از رحلت حضرت امام حسن عسكري(ع) هم دعوي امامت كرد و منكر وجود امام غايب(عج) شد.
در هر صورت امام حسن عسكري(ع) پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال 254هـ.ق به امامت شيعيان نائل گشت.
نتيجه فشارهاي خلفاي غاصب بر ائمهاطهار(ع)
اگر با يك حساب ساده رياضي، عمر سه پيشواي اول شيعيان، يعني حضرت رسول اكرم(ص)، امام علي(ع) و امام حسن(ع) را با عمر سه پيشواي آخر، پيش از حضرت مهدي(عج)، يعني امام جواد(ع)، امامهادي(ع) و امام حسن عسكري(ع) را با هم مقايسه كنيد، به نتيجهاي ميرسيد كه تاملبرانگيز است، مجموع عمر سه پيشواي اول شيعيان حدود 172 سال و مجموع عمر سه پيشواي آخر پيش از حضرت مهدي موعود(عج) حدود 92 سال ميشود يعني مجموعا حدود 80 سال بين عمر سه پيشواي نخست و سه پيشواي پيش از حضرت حجت(عج) فاصله است و لذا با تورق تاريخ پيشوايان شيعه از حضرت رسولاكرم(ص) تا امام حسن عسكري(ع)، نشان دهنده شواهديست كه باعث شهادت پيشوايان آخر در سنين جواني شده است و تا حدي پيشرفته كه اسباب غيبت امام مهدي(ع) را فراهم آورده است. امروز ـ هشتم ربيعالاول ـ شهادت آخرين نفر از سلسله پيشواياني است كه همگي پيش از امامت حضرت مهدي(ع) به شهادت رسيدهاند و قطعا در اين 260 سال، فشارهاي وارده بر ائمه اطهار(ع) روز به روز افزايش يافته و دوران امام حسن عسكري(ع) اوج اين فشارها بوده است، چرا كه پس از ايشان، به اراده خداوند متعال آخرين نفر از سلسله هدايت بشري جهت محفوظ ماندن از تعدي ظالماني كه شهواتشان امير سرزمين وجودشان بود از ديدهها پنهان شده و خورشيد فروزان هدايت، پشت ابر رفته است.
تدابير خاص براي تداوم نظام امامت
اهميت تلاش براي تداوم نظام امامت در بستر صحيح خود و بدور از جريانهاي انحرافي و سپردن اين بار به امام بعدي در مقطع زماني امام حسن عسكري(ع) دو چندان شده بود و طبعا تدابير خاص امام(ع) را ميطلبيد كه در ذيل به چند مورد از چارهانديشيهاي مدبرانه امام(ع) دراين خصوص اشاره ميكنيم:
مخفي نگه داشتن راز تولد حضرت مهدي(عج)
عباسيان براي شناسايي جانشين امام عسكري(ع) حساسيت و توجه فوقالعادهاي نشان ميدادند. آنان بنا به روايات و اخبار متواتر شنيده بودند كه مهدي موعود(عج) كه حكومتهاي خودكامه را نابود ميسازد، از نسل امام حسن عسكري(ع) است.
معرفي امام زمان(ع) به قليلي از شيعيان خالص
امام حسن عسكري(ع) ميدانست جايي كه براي اثبات امامت خود ـ با وجود تمهيدات امامهادي(ع) و نيز به رغم حضور فيزيكي خود ـ به اين همه زحمت نياز باشد، امام بعدي كه غيبتي نيز در پيش روي دارد در اين خصوص با چه مشكلي مواجه خواهد شد. مجموعه اين عوامل، معرفي و حتي نشان دادن فرزند خود به قليلي از شيعيان خالص را امري اجتنابناپذير ميساخت. چنانكه ـ يكي از وكلاي امامهادي(ع) ـ ميگويد: ما چهل نفر بوديم كه به اتفاق عثمان بن سعيد ـ يكي از وكلاي بعدي امام زمان (عج) ـ براي پرسش از جانشين امام عسكري(ع) خدمت آن حضرت رسيديم. بپا خاست و گفت: ميخواهم از موضوعي سوال كنم كه تو نسبت به آن از من داناتري. امام (ع) او را امر به نشستن نمود، مدتي گذشت و پس از گفتوگويي مختصر، پسري نوراني كه شبيهترين مردم به امام عسكري(ع) بود، وارد شد، امام (ع) فرمود: ...!
گسترش شبكه وكالت و نمايندگي
آماده سازي شيعيان براي رويارويي با دوران غيبت امام معصوم(عج) در حقيقت از مهمترين اقدامات اساسي و حساس امام حسن عسكري(ع) بايد شمرده شود. بايد اذعان كرده مردمي كه 250 سال بدون واسطه ميتوانستند با حجت الهي تماس بگيرند و مسائل و مشكلات خود را در هر زمينه با او در ميان بگذارند، آماده نبودند تا يكباره و بدون مقدمه به دوران غيبت امام معصوم گام نهند. بعلاوه مشكلات اعتقادي و شبهههايي كه در اين زمينه در جريان بود به اين عدم آمادگي دامن ميزد، هر چند آنها با مطلبي به عنوان بيگانه نبودند ولي عوارض اين مسئله را در مرحله عمل نميشد ناديده گرفت. اساسيترين تدابير امام عسكري(ع) در اين زمينه گسترش شبكه وكالت و نمايندگي ـ كه عمدتا از زمان امام جواد (ع) شروع شده بود ـ و نيز تقويت و راهاندازي پيك و رابط با شهرهاي ديگر بود.
بيان شمهاي از گفتار و هدايت امام(ع)
در كلمات كوتاه امام حسن عسكري(ع)، حكمت و هدايت و فضائل اخلاقي و دعوت به شناخت خدا و اطاعت از او را ميخوانيم و ميبينيم كه اين گفتار حكيمانه، داراي تحليلهاي اجتماعي و ارزش روحي و تعبدي است. اين فيلم به بخشي از آنها در زير اشاره مينمايد:
1ـ مجادله مكن، چون ارزش تو را از بين ميبرد. 2ـ مزاح مكن، چون بر تو جري ميشوند. 3ـ به همه سلام كردن و در مجلس پايينتر از مقام خود نشستن، نشانه فروتني است. 4ـ از جمله مصيبتهاي كمرشكن اين است كه همسايهاشان، نيكيهايش را سرپوش گذارد و بديهاي همسايه را افشا نمايد. 5ـ كليد هر شري، غضب است. 6ـ قلب احمق، در دهان او و دهان حكيم در قلب اوست. 7ـ كمترين آسايش را در بين مردم كينهتوزان دارند 8ـ دوست مرد نادان، در رنج و زحمت است 9ـ جرات و جسارت فرزند نسبت به پدر در كودكي، موجب نافرماني و عاق شدن او در هنگام بزرگي است. 10ـ عبادت به زيادي نماز و روزه نيست، بلكه به فكر زياد درباره كار خداست.
شهادت امام
آنچه ذكر شد و بسياري ديگر از ظرايفي كه امام در امر هدايت شيعيان رعايت ميفرمودند، سبب شد تا معتمد عباسي، تمام توان خود را بكار گيرد تا با تحميل اذيت و آزار فراوان روحي و جسمي و زنداني كردن امام حسن عسكري(ع) را در بخش بيشتر عمرش و همچنين مسموم كردن مخفيانه امام آن حضرت را به شهادت رساند. البته پس از اينكه معتمد خود را به اين ننگ ابدي آلوده ساخت و امام را در هشتم ربيعالاول سال 260 هـ. ق به شهادت رساند، تمام توان خود را بكار گرفت تا افكار عمومي را به گونهاي منحرف كند تا شهادت امام را مرگ طبيعي جلوه دهد كه خود اين ماجرا، بحث مفصلي را ميطلبد.
كلام آخر
اينكه بايد اعتراف كرد، پيام اين همه تلاش آن است كه نظام مبتني بر ولايت امام معصوم(ع) ارزان به دست ما نرسيده است كه آن را به آساني وانهيم به ياد امام معصوم بودن و معرفت آن حضرت، پاسخي مثبت به اين همه تلاش است، براستي چقدر در اين زمينهها ميكوشيم؟
منابع در دفتر روزنامه موجود ميباشد.
پنجشنبه|ا|15|ا|اسفند|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سياست روز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 159]