جنگ عرصه‌اي را باز كرد تا توده مردم هم خاطرات و يادداشت‌هايشان را بنويسندخبرگزاري موج -

واضح آرشیو وب فارسی:موج: جنگ عرصه‌اي را باز كرد تا توده مردم هم خاطرات و يادداشت‌هايشان را بنويسندخبرگزاري موج -
۸ دي ۱۳۹۰ (۱۱:۳۰ق.ظ)

جنگ عرصه‌اي را باز كرد تا توده مردم هم خاطرات و يادداشت‌هايشان را بنويسند
خبرگزاري موج - مدير دفتر ادبيات و هنر مقاومت حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي در مراسم رونمايي كتاب «پايي كه جا ماند» گفت : جنگ عرصه‌اي را باز كرد تا توده مردم هم خاطرات و يادداشت‌هايشان را بنويسند.

به گزارش خبرگزاري موج به نقل از روابط عمومي سازمان تبليغات اسلامي ، مرتضي سرهنگي گفت :‌ نوشتن يادداشت روزانه ويژه رجال در دوران گذشته بود اما جنگ عرصه‌اي را باز كرد تا توده مردم هم خاطرات و يادداشت‌هايشان را بنويسند. آنچه سيدناصر حسيني‌پور انجام داد، نشان از تيزهوشي و بلوغ اوست و از آنجا كه فاصله اتفاق تا نگارش آن كم بوده اين اثر منحصر به فرد مي باشد.
سرهنگي افزود :‌ يك روز وقتي به دفتر كارم رسيدم، نگاهم به ميزي افتاد كه دو جزوه قطور روي آن گذاشته شده بود، اول ناراحت شدم كه در شلوغي كارها، اين ديگر چيست؟ بعد از دقايقي آن را ورق زدم و رسيدم به تقديميه كتاب، همانجا ماندم و تا چند روز جلوتر نرفتم. وقتي ديدم اين كتاب به كسي تقديم شده كه شكنجه‌گر اين آزاده بوده است، اولين چيزي كه به ذهنم رسيد اين بود كه اين شخص براي اسارتش و به تبع آن براي جنگيدنش معناي عالي قائل بوده است.
تا مدت‌ها من و اين متن مانده بوديم و به هم نگاه مي‌كرديم تا اينكه خواندن آن را شروع كردم و يك ماه طول كشيد. وي بيان داشت : اين دومين متن يادداشت‌هاي روزانه از دوران اسارت است كه در ايران منتشر شده ؛ از آنجا كه قلم و كاغذ در اردوگاه‌هاي عراق جزو اشياي ممنوعه بوده و اگر هم پيدا مي‌شد، براي نوشتن دعا بود، كمتر اثري در قالب يادداشت‌هاي روزانه از دوران اسارت به ما رسيده است. ولي آن پسر 16 ساله كه پايش هم قطع شده بوده در جزيره‌اي كه گرمايش جگر انسان را مي‌پزد از 24 ساعتي كه بر او در آن منطقه گذشته است چنان تصويري ارائه مي‌كند كه بسيار شگرف است.
مدير دفتر ادبيات و هنر مقاومت حوزه هنري يادآور شد :‌ يادداشت‌هاي روزانه يك اسير ايراني از خطه شمال كشور كه حالا براي خود يك دندانپزشك شده است دومين كتاب در اين ژانر است ؛ شايد ديگراني هم مطالبي از اين دست نوشته باشند و ما بي‌خبر باشيم. مهم اين است كه اين افراد از خودشان گذشته و به فكر امروز ما بودند و به همين دليل مطالبي را جزء به جزء نوشته‌اند تا ما بدانيم آن روزها در آن اردوگاه‌ها بر سر اسراي ايراني چه آمده است.
مرتضي سرهنگي در پايان اظهار داشت : اسيري كه مي‌خواهد يادداشت‌هاي روزانه خود را بنويسد بايد بر شرايط غلبه كند . اسارتگاه جايي است كه هيچ چيزش باب ميل اسير نيست. يك اسير بايد اولا خودش را با شرايطي كه براي غلبه بر او تدارك ديده شده، سازگار كند و در ثاني بايد بر آن شرايط نيز غلبه كند. ما در جنگ و اسارت ديديم كه ايرانيان و فرهنگ آنها بر عراقي‌ها غلبه پيدا كرد و بايد اذعان كرد كه ما اسيراني داشتيم كه بر افسران عراقي تاثيرهاي عميقي گذاشتند. آرزو مي‌كنم كتاب‌هاي بيشتري درباره اين موضوع داشته باشيم و بتوانيم در ترويج اين كتاب موثر باشيم.

جمعه|ا|9|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: موج]

[مشاهده در: www.mojnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]