واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مناجات
خبرگزاري فارس: هيچ زيارتي، عمق فاجعه كربلا را همانند زيارت ناحيه بيان نكرده است; مثلا در «زيارت عاشورا» فقط اشاره اي به عظمت مصائب امام حسين عليه السلام و فاجعه عاشورا شده است و همانند زيارت ناحيه نيست و در هيچ موردي مصيبت عاشورا آن گونه كه بوده، جلوه داده نشده است.
به گزارش گروه فضاي مجازي فارس، سايت مصاف با شيطان در مطلبي نوشت:
بي گمان شيعيان راستين، ائمه اطهار عليهم السلام را به عنوان الگوي زندگي در تمامي ابعاد و شئون زندگي خود برگزيده اند. يكي از اموري كه شيعه با توجه به سلوك ائمه اطهار عليهم السلام در زندگي خود بدان توجه دارد، دعاها و زيارت نامه هايي است كه از ايشان به يادگار مانده است . در اين نوشتار كوتاه بر آن هستيم تا به معرفي هر چند كوتاه و اجمالي برخي آثار آخرين حجت الهي در اين باره بپردازيم.
دعاي افتتاح
يكي از دعاهاي مشهور شبهاي ماه مبارك رمضان «دعاي افتتاح » است . اين دعاي شريف به وسيله شيخ ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعيد عمري، نائب خاص حضرت مهدي عليه السلام صادر شده است; چنان كه علامه مجلسي گفته است: «و به سند معتبر از حضرت صاحب الامر – عجل الله فرجه – منقول است كه به شيعيان نوشتند: در هر شب ماه رمضان اين دعا را بخوانيد كه دعاي اين ماه را ملائكه مي شنوند و براي صاحبش استغفار مي كنند … .» (۲)
نام اين دعاي شريف از جمله اول آن: «اللهم اني افتتح الثناء بحمدك …» (۳) گرفته شده است . مضامين عالي خداشناسي و حمد و ثناي الهي و بر شمردن صفات خداوند – به خصوص مهرباني كامل و بي نظير هنگام عفو و گذشت، و شدت كيفر و عقوبت هنگام حساب رسي و نقمت – و بعضي از علل تاخير استجابت دعا و بيان مهم ترين نعمتهاي الهي، سرآغاز اين دعاي شريف است.
پس درود و صلوات مخصوص بر پيامبر و آل او عليهم السلام با ذكر نام و القاب ايشان بيان مي شود و آن گاه دعا براي قيام حضرت مهدي عليه السلام و اظهار اشتياق براي برقراري دولت كريمه اي كه اسلام و اهل اسلام در آن عزت يابند و نفاق و منافقان خوار و زبون گردند و اينكه ما از داعيان آن دولت باشيم كه ديگران را به طاعت الهي فرا خوانيم و به راه خداوند رهبري كنيم . پايان دعا شكوه اي به درگاه خداوند است كه با فقدان پيامبر و غيبت امام و بسياري دشمن و كمي تعداد و فتنه هاي شديد، فتح و گشايش از او درخواست مي شود.
دعاي عهد
از جمله دعاهاي مشهور كه خواندن آن در دوران غيبت حضرت مهدي عليه السلام فراوان مورد سفارش قرار گرفته «دعاي عهد» است . اين دعاي شريف مشتمل بر درود خاص از طرف خواننده دعا و نيز از سوي تمامي مردان و زنان مؤمن – در شرق و غرب جهان و خشكي و دريا، و از پدر و مادر و فرزند – به پيشگاه حضرت مهدي عليه السلام است . خواننده در اين دعا عهد و پيمان و بيعت خود را با آن حضرت تجديد مي كند و پايداري بر اين پيمان را تا روز قيامت اظهار مي دارد.
آن گاه از خداوند درخواست مي كند كه اگر مرگ من فرا برسد، در حالي كه امام زمان عليه السلام ظهور نكرده باشد، پس از ظهور او مرا از قبرم برآور و به ياري آن حضرت سعادتمند كن . بعد از اين درخواست، ديدار امام با عبارت ظريفي بيان مي شود و دعا براي تعجيل ظهور و فرج و برپايي حكومت حقه و سامان يافتن جهان و زنده شدن حقايق دين و اهل ايمان پايان بخش اين دعاي شريف است.
ياد كرد اين نكته شايسته است كه امام صادق عليه السلام درباره اين دعا فرموده است: «من دعا الي الله اربعين صباحا بهذا العهد كان من انصار قائمنا وان مات اخرجه الله اليه من قبره واعطاه الله بكل كلمة الف حسنة ومحا عنه الف سيئة … ; (۴) هر كس با اين [دعاي] عهد چهل صبح به سوي خدا دعا كند، از ياوران قائم ما خواهد بود و اگر بميرد، خداوند او را از قبرش به سوي حضرت قائم عليه السلام خارج خواهد ساخت و در مقابل هر كلمه اي هزار حسنه به او مي دهد و هزار گناه از او محو مي كند .»
دعاي فرج
كلمه «فرج » به معناي آسودگي از اندوه و غم و بيماري و آنچه نفوس از آن كراهت دارند، است و نيز گشايش را گويند . «دعاي فرج » دعايي است كه حضرت ولي عصر عليه السلام آن را به يكي از شيعيان (محمد بن احمد بن ابي الليث) آموختند . ميرزا حسين نوري در كتاب نجم الثاقب به نقل از «كنوز النجاح » تاليف شيخ طبرسي آورده است: «اين دعا را حضرت صاحب الزمان عليه السلام در خواب به ابي الحسن محمد بن ابي الليث در شهر بغداد در مقابر قريش تعليم نموده است.
ابي الحسن از ترس كشته شدن به مقابر قريش گريخته و پناه برده بود . پس به بركت خواندن اين دعا از كشته شدن نجات يافت .» (۵)
دعاي فرج اين گونه آغاز مي شود: «اللهم عظم البلاء وبرح الخفاء …» (۶) .
گفتني است دعاهاي ديگري نيز به عنوان «دعاي فرج » موسوم است; چنان كه مرحوم مجلسي در بحارالانوار، تحت عنوان «باب ادعية الفرج » ۳۹ دعا آورده است . (۷)
دعاي ندبه
يكي از دعاهاي مربوط به حضرت مهدي عليه السلام دعاي ندبه است . اين دعا از جمله دعاهاي بسيار مشهور است كه مستحب است در چهار عيد – روز جمعه، عيد فطر، عيد قربان و عيد غدير – خوانده شود . همواره بسياري از مؤمنان، مشتاقان و منتظران ظهور دولت حق و حكومت جهاني اسلام و ارادتمندان درگاه حضرت مهدي عليه السلام خواندن آن را شعار خود قرار مي دهند و به وسيله آن در مناسبتها و فرصتهاي معين، با آن يار غائب از نظر به نجوا مي پردازند.
«ندبه » به معناي فراخواني و نيز گريه و ناله است و اين دعاي شريف مشتمل بر استغاثه و استمداد از حضرت مهدي عليه السلام و تاسف بر غيبت و گريه از فراق آن بزرگوار است . از اينرو، به اين نام شهرت يافته است.
خواندن اين دعا خواص زيادي دارد . از جمله، در هر مكاني و موضعي كه با حضور قلب و اخلاص كامل خوانده شده، به مضامين عالي آن توجه شود، مورد عنايت حضرت مهدي عليه السلام قرار مي گيرد . اين دعاي ارزشمند، با حمد و ثناي پروردگار و درود بر پيامبر و اهل بيت عليهم السلام آغاز مي گردد . سپس حكمت برگزيده شدن انبيا و اوليا و مورد قبول خداوند بود نشان بيان شده و به مهم ترين بخش زندگي هر يك از پيامبران اولواالعزم اشاره گرديده است.
همچنين تاكيد مي شود كه براي هر يك از آنان وصي و جانشين از سوي خداوند تعيين گرديده تا اينكه حق پايدار بماند و باطل بر اهل حق چيره نشود و كسي بر خداوند عذري نياورد كه چرا پيامبر و فرستاده اي از سوي تو نيامد، و راهنماي هشدار دهنده اي نرسيد تا از آيات تو پيروي كنيم؟! آن گاه به جانشيني مولاي متقيان حضرت علي عليه السلام مي پردازد و با بيان قسمتي از فضايل آن حضرت، سخن را به بي وفايي و شقاوتمندي دشمنان دين مي كشاند كه برخلاف دستور صريح پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله آن امام مبين را به شهادت رساندند و پس از آن حضرت، هدايتگران از فرزندانش را يكي پس از ديگري شهيد كردند.
سپس با سوز و گداز به استغاثه و اظهار شوق نسبت به آخرين بازمانده معصوم خاندان رسالت مي پردازد و با درود مخصوص بر پيامبر و آل او، با چند درخواست مهم براي تعجيل فرج و روي كار آمدن دولت حق و از بين رفتن دولت باطل و محكم شدن پيوند با امام زمان عليه السلام دعا خاتمه مي يابد.
زيارت آل يس
«زيارت آل يس » يكي از زيارتهاي مشهور حضرت صاحب الامر عليه السلام است . راوي اين زيارت، ابوجعفر محمد بن عبدالله بن جعفر حميري است كه همه علماي رجال و حديث از او به بزرگي و قداست ياد كرده اند . (۸) او صاحب كتابهاي متعددي بوده كه ظاهرا چيزي از آنها در دست نيست و چون در اواخر دوران غيبت صغري مي زيسته، مكاتباتي با حضرت مهدي عليه السلام داشته و به افتخار اين توقيع نائل آمده است .
اين زيارت با ۲۳ سلام آغاز شده است: سلام اول به آل يس (عترت پاك پيامبر صلي الله عليه و آله) و سلامهاي بعدي هر يك با القاب و عناوين خاص حضرت مهدي عليه السلام مي باشد . سپس با اظهار و اقرار به اصول اعتقادي صحيح و گواه گرفتن امام بر آنها و تجديد عهد وفاداري نسبت به اولياي دين، زيارت به پايان مي رسد.
اين زيارت به تصريح برخي از علما، جامع و كامل و بهترين زيارت آن حضرت است و در همه اوقات مي شود آن را خواند . سندهاي اين زيارت صحيح و معتبر بوده و در مجموعه هاي مهم حديثي و دعا نقل گرديده است . (۹)
جمع كثيري از شيعيان به خواندن اين زيارت و دعاي بعد از آن مداومت دارند و جلسات خاصي براي خواندن آن به طور دسته جمعي در شهرهاي مختلف شيعه نشين برگزار مي گردد.
زيارت ناحيه مقدسه
زيارت نامه اي است كه به امام زمان عليه السلام نسبت داده شده است . مضامين بلند و نيز تاييد برخي از علماي شيعه، اين نسبت را تقويت مي كند . (۱۰) اگر چه برخي نيز به انتساب آن به حضرت ولي عصر عليه السلام ترديد كرده، آن را از تاليفات سيد مرتضي دانسته اند . (۱۱)
و ممكن است گفته شود: اصل زيارت از حضرت مهدي عليه السلام نقل شده، اما سيد مرتضي بخشهايي را به تناسب به آن افزوده است . (۱۲)
بنابراين، انتساب قطعي آن به حضرت مهدي عليه السلام محل تامل است .
متن زيارت، خطاب به سيدالشهداء و شهداي كربلاست و در آن نام يكايك آنان، اغلب با ذكر اوصاف و خصوصياتشان و نيز اسامي قاتلان آن شهدا آمده است . آغاز زيارت اين گونه است: «السلام عليك يا اول قتيل من نسل خير سليل …» (۱۳) اگر چه اين زيارت در كتاب «مفاتيح الجنان » ذكر نشده، ولي اين چيزي را از آن كم نكرده و همچنان مورد توجه بزرگان شيعه بوده است.
«زيارت ناحيه » عملكرد ظالمانه بني اميه را به نحوي بازگو نموده كه تمام مردم دنيا متوجه مي شوند كه چه جرم و جنايت بزرگي در كربلا نسبت به فرزندان پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله واقع شده است . هيچ زيارتي، عمق فاجعه كربلا را همانند زيارت ناحيه بيان نكرده است; مثلا در «زيارت عاشورا» فقط اشاره اي به عظمت مصائب امام حسين عليه السلام و فاجعه عاشورا شده است و همانند زيارت ناحيه نيست و در هيچ موردي مصيبت عاشورا آن گونه كه بوده، جلوه داده نشده است.
زيارت ناحيه مقدسه، همانند زيارت عاشورا براي روز عاشورا وارد شده و در غير عاشورا نيز خوانده مي شود.
× × ×
در انتظار نشستم خدا كند كه بيايد
ز تار و پود گسستم خدا كند كه بيايد
عبور ثانيه ها را كه قطره قطره شمردم
و دانه دانه شكستم خدا كند كه بيايد
ميان اين همه عاشق چنين صبور و شكسته
به انتظار كه هستم؟ خدا كند كه بيايد
به شوق اينكه ببينم، سوار آمدنش را
كنار جاده نشستم خدا كند كه بيايد (۱۴)
چهارشنبه|ا|7|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]