محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840594771
عاشورا در شعر شعرا/10شعري از «محمود شاهرخي» براي شيرخواره كربلا
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: عاشورا در شعر شعرا/10شعري از «محمود شاهرخي» براي شيرخواره كربلا
خبرگزاري فارس: محمود شاهرخي متخلص به «جذبه» در مجموعه شعري كه به تازگي منتشر كرده، منظومه‌اي با نام «كبوتر حرم» سروده كه آن را تقديم به شيرخواره كربلا كرده است.
پير گلرنگ سحر تا مي به ساغر كرد
جام را رشك دل خورشيد خاور كرد
در خمستان ولا آن پير صافي دم
خشك لعل درد نوشان را به مي تر كرد
تا بر آن شوريدگان پيمود پيمانه
جمله را مست از شراب روح‌پرور كرد
شعله زد بر جان مستان سكر آن باده
آب بود اما ز گرمي كار آذر كرد
تافت تا چون آفتاب از مشرق ساغر
تيغ آن آفاق دل‌ها را مسخر كرد
شد ز دست از شور آن هم پير و هم برنا
كودكي زان مي به پا غوغاي ديگر كرد
بود پير عشق را دردانه‌اي زيبا
او ز سرمستي نواي عاشقي سر كرد
چون كه آمد بانگ هل من ناصرش در گوش
از فغان و ناله برپا شور محشر كرد
رفت پير او را چون جان بگرفت در آغوش
سينه را آذين بدان دُرّ بهاور كرد
تا گرفت آن گوهر يكدانه را در بر
عشق را در ديده عالم مصور كرد
خواست تا بدرود گويد كودك خود را
رفت بيدادي كه نتوان ديد و باور كرد
او كبوتر بود آغوش پدر كعبه
در حريم امن جا آن ماه منظر كرد
تير چون بازآمد از شست تبه‌كاران
كعبه را گلرنگ از خون كبوتر كرد
بوسه زد تا بر گلويش ناوك پيكان
نوش نوك تير را چون شير مادر كرد
كرد گلگون خون او رخسار وجه‌الله
آن رخ آيينه آسا را مكدر كرد
ديد تا شد لاله‌گون رخساره كودك
ژاله از نرگس به گل افشاند و رخ تر كرد
كرد با وي آروزي خويش را مدفون
تا به خاك تيره پنهان جسم اصغر كرد
چون گلوي او به روي صفحه خون افشاند
تا قلم اين ماجرا را ثبت دفتر كرد
انتهاي پيام/
شنبه 21 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها