واضح آرشیو وب فارسی:الف: سرمقاله جامجم؛ نيمروزي به عظمت تاريخ
«عاشورا» يعني واقعهاي كه در روز دهم محرم سال 61 هجري (21 مهر 59 شمسي) در سرزمين كربلا به وقوع پيوست، واقعهاي است كه بسياري از جزئيات آن نيز هم از سوي مقتلنويسان و هم تاريخنگاران ثبت و ضبط شده است و در وقوع آن به تفصيلي كه گفته و شنيده ميشود، ترديدي نيست.
واقعه عاشورا را تاريخنگاران اهل سنت مانند طبري، بلاذري و ابناثير نيز نوشتهاند و بيان آنها كه عمدتا براساس روايت اولين مقتل ، يعني مقتل ابومخنف است، اشتراكات زيادي دارد با آنچه مورخان و مقتلنويسان شيعه نوشته و روايت كردهاند.
عاشورا حتي اختصاص به مسلمانان ندارد و در برخي كشورها از جمله ايران، حتي ارامنه، دستجات عزاداري دارند و در سوگ غمبارترين و بزرگترين مصيبت تاريخ بشر، سوگواري و عزاداري ميكنند.
واقعه عاشورا از منظرهاي مختلف مورد توجه بسيار قرار گرفته است. عرفا، مورخين، مفسران قرآن، هنرمندان، سياستمداران و... هريك از نگاه خود اين رخداد را مورد كنكاش قرار داده و درباره آن گفتهاند و نوشتهاند و هنرنمايي كردهاند و البته هنوز ابعاد بسياري از آن، ناگفته و ناپيدا مانده است و خواهد ماند.
به عاشورا، استراتژيستها نيز توجه بسيار كردهاند، خصوصا از زمان پيروزي انقلاب اسلامي ايران كه در سرزميني حساس، حكومتي شيعي با مبناي اسلام سياسي و اسلام حكومتي شكل گرفت و در زمانهاي كه ميرفت «دين» به كلي فراموش شود، «جمهوري اسلامي ايران» در رديف نظامهاي سياسي جهان قرار گرفت.
دشمنان اسلام براي مبارزه آگاهانه و عميق با اسلام، ابتدا «اسلامشناسي» سپس «شيعهشناسي» و آنگاه «عاشوراشناسي» را در دستور كار جدي خود قرار دادند.
«مهدويت» و «روحانيت و اجتهاد» نيز از ديگر مقولههايي است كه پژوهشهاي زيادي را به خصوص در غرب متوجه خود كرد.
از جمله كساني كه با نگاه راهبردي، تشيع را مورد كنكاش قرار داده است، فرانسوا نوال، استراتژيست فرانسوي است.
وي در كتاب «ژئوپلتيك تشيع» به دنبال يافتن پاسخي براي اين پرسش است كه «چرا شيعيان بهرغم در اقليت بودن و تحمل فشارها و محدوديتهاي زياد در طول تاريخ، نهتنها از بين نرفتهاند، بلكه بر عمق تاثيرگذاري آنان بر تحولات جهان اسلام و حتي ديگر جوامع هر روز افزوده شده است؟»
نويسنده اين كتاب، اگرچه از سويي به دنبال افزايش حساسيت بر روي شيعيان و دامن زدن به اختلافات ميان مسلمانان و از سوي ديگر هشدار به غرب براي مقابله جديتر با شيعيان است، اما ناگزير شده حقايقي را نيز بفهمد و بازگو كند.
از جمله عواملي كه وي براي پرسش خود به آن توجه كرده است «عاشورا»ست.
او در واقعه عاشورا به اين نكته مهم اشاره كرده است كه شيعيان پس از عاشورا و در قياس با اين واقعه ، هيچ مصيبتي را غيرقابل تحمل نميدانند و به عبارت ديگر مكتب عاشورا تحمل هر مشكل و ناملايمي را براي آنان ممكن ميسازد.
آري، عاشورا يك «نيم روز» بيشتر نبود. نيم روزي كه حسين بن علي (ع) 57 ساله با يارانش، از علياصغر شش ماهه تا حبيب بن مظاهر 75 ساله و زناني چون زينب (س) آن را خلق كردند تا «همه تاريخ» را حتي پيش از وقوع! متوجه خود كنند.
و سخن آخر، سخن مسلم بن عوسجه در شب عاشوراست كه در محضر اباعبدالله حسين (ع) مطرح شد. «ما شما را به كدامين عذر و بهانه رها كنيم؟ به خدا قسم، من از شما جدا نخواهم شد تا نيزهام را به سينه دشمن فرو كنم و تا هنگامي كه دسته شمشيرم به دستم است آنها را ميكشم و زماني كه سلاح با خود ندارم نيز با سنگ ستيزه ميكنم تا با شما كشته شوم.» انشاءالله.
دوشنبه 16 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]