واضح آرشیو وب فارسی:مهر: همايش عاشورا از نگاه مولانا/مولانا قيام عاشورا را حماسهاي عاشقانه و عارفانه ميداند
دكتر ناصر مهدوي معتقد است امام حسين (ع) از نگاه مولانا عاشقي راستين است كه ميخواهد ما را از زندان دنيا نجات دهد و به سوي طريقت اولي راهنمايي كند و از همين رو قيام عاشورا حماسهاي عاشقانه و عارفانه است.
به گزارش خبرنگار مهر، دكتر ناصر مهدوي استاد دانشگاه و مولاناپژوه در نشست "واقعه عاشورا از نگاه مولانا" كه عصر امروز يكشنبه در تالار باستاني پاريزي دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: مولانا در مثنوي و ديوان شمس علاوه بر بررسي جنبههاي سياسي اجتماعي واقعه عاشورا برجستهترين ويژگي امام حسين (ع) را ثابت قدم بودن در راه عشق توصيف ميكند.
وي افزود: مولانا معتقد بود امام حسين (ع) به همه انسانها مي آموزد تا زماني كه در زندان نفس خود حبس هستيم امكان شناخت زيباييهاي حقيقي وجود ندارد. براي ديدن زيباييها و لطايف ناب حقيقي بايد زندان نفس را شكست.
مهدوي در ادامه خاطرنشان كرد: حقيقتي كه در سراسر مثنوي و ديوان شمس به چشم مي خورد اين است كه انسان براي لذت بردن از زيباييهاي حقيقي بايد زندان نفس را بشكند. از نگاه مولانا امام حسين (ع) بزرگترين شخصيتي است كه قفل زندان را ميشكند تا به معشوق برسد.
اين استاد دانشگاه اذعان كرد: مولانا نجات و رهايي انسان را در شخصيت امام حسين جستجو ميكند و ميگويد امام حسين (ع) خود تيشه به دست ميگيرد و زندان نفس را مي شكند تا به ما بياموزد چگونه از زندان عبوس خودپرستي خود را نجات دهيم و به خدا برسانيم.
وي با بيان اينكه كه امام حسين (ع) در نگاه مولانا رسن محكمي است كه آمده تا انسان را از ظلمت نجات دهد، گفت: مثنوي مولانا عشقنامه است و مولانا عاشق را كسي ميداند كه همه زندگياش را در راه معشوق ميبازد و امام حسين (ع) حقيقت ناب و مجسمي است كه تمام هستياش را در راه معشوق نثار ميكند.
مهدوي با بيان اينكه عاشورا از نگاه مولانا تقديري ازلي در پيش نوشته شده نيست تصريح كرد: مولانا به همه احوال امام حسين(ع) آشنايي دارد و معتقد است اين شخصيت بزرگ ميخواهد در وهله اول زنده بماند ولي از شخصيت خود عقب نشيني نكند و عاشق باشد براي همه شخصيت سرافرازي است كه به خاطر عاشق بودن در نقطه مقابل يزيد قرار مي گيرد كه عاشقكش است.
اين استاد دانشگاه در ادامه اظهار داشت: مولانا امام حسين(ع) را قرباني عشق ميخواند و در دفتر سوم مثنوي تصويرها و مصداقهاي روشني از اين قرباني شدن عاشق در راه عشق نشان ميدهد كه مشخص است به صحنه كربلا اشاره دارد.
مهدوي اذعان كرد: در دفتر ششم مثنوي برداشتي كه مولانا از عزاداري امام حسين(ع) دارد به معناي انكار نيست بلكه او ميخواهد بگويد امام حسين (ع) چه شخصيت بزرگي است كه ميخواهد ما را از زندان دنيا نجات دهد و ما چقدر كوچك هستيم كه به جاي پيروي از حركت او فكر ميكنيم ما را دعوت به غم و افسردگي ميكند.
وي افزود: مولانا معتقد است از علامتها و اوصاف اخلاقي شخصيتهاي عاشقي مثل امام حسين(ع) اين است كه شجاعت دارد و در برابر باطل دليرانه از حقيقت دفاع مي كند.
مهدوي در پايان يادآور شد: مولانا عزاداري شعيان را انكار نمي كند بلكه عدم شناخت آنها را از امام حسين(ع) را به نقد مي كشد و مي گويد ايشان شب خرم ، سرزنده ، اميدوار و پشت گرم بودند تا ما را به راه طريقت و حقيقت رهنمون شويم ولي شما اين درس را كمتر آموختهايد.
اين نشست كه انجمن اسلامي دانشكده ادبيات دانشگاه تهران از برگزاركنندگان آن بود با تاخير نيم ساعته شروع شد.
يکشنبه 15 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]