تنبلي نظام بيمه، بلاي جان صنايع! كارشناسان: شيوه‌هاي نوين پوشش بيمه‌يي در ايران جايي ندارند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: تنبلي نظام بيمه، بلاي جان صنايع! كارشناسان: شيوه‌هاي نوين پوشش بيمه‌يي در ايران جايي ندارند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: صنعت و معدن

زماني كه بحران مالي جهاني در آمريكا آغاز شد، ‌بسياري از صنايع به واسطه اتكا به شركت‌هاي قدرتمند بيمه اين كشور تا حدود زيادي احساس آرامش كردند، اما زماني كه بزرگترين بيمه‌گزار جهان (AIG) در جريان بحران مالي به مرز ورشكستگي رسيد، همراه با خود بسياري از صنايع آمريكا را نيز به گرداب فرو برد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ‌بحران مالي اخير نقش تعيين‌كننده بيمه‌ها را در زمينه حمايت از توليد و صنايع نشان داد و از سوي ديگر اين ضرب‌المثل را به ياد آورد كه " هرچه بگندد، نمكش مي‌زننند، واي به روزي كه بگندد نمك! "

ورشكستگي بزرگترين بيمه‌گزار جهان در واقع نشان داد كه بيمه‌ها مي‌توانند تا چه حد زيادي از صنايع در قبال بحران‌هاي اقتصادي حمايت كنند و در صورت فقدان آن‌ها صنايع هيچ چتر حمايتي نخواهند داشت.

اما در شرايطي كه فلسفه تشكيل نهادي به نام بيمه در همه كشورها حمايت از فعاليت‌هاي پرريسك بوده است، به نظر مي‌رسد كه بيمه‌هاي ايران به نوعي تنبلي و ركود دچار شده‌اند.

به اعتقاد بسياري از شركت‌ها و افرادي كه خود را بيمه كرده‌اند، بيمه‌ها به انواع مختلف از پرداخت خسارت در شرايط اضطراري به فرد بيمه شده خودداري مي‌كنند و توقع دارند كه در همه انواع بيمه نيز به سودآوري دست پيدا كنند.

در واقع بيمه‌هاي ايراني به جاي اصلاح ساختار خود و توجه به مدل‌هاي نوين بيمه در جهان فقط به فكر حفظ وضع موجود بوده و تمركز خود را روي چند بيمه ساده معطوف كرده‌اند.

محمدرضا پويش‌من - دبير انجمن سازندگان تجهيزات صنعتي ايران - در اين زمينه به ايسنا مي‌گويد: "هم‌اكنون شيوه‌هاي نوين پوشش بيمه‌اي در دنيا وجود دارد كه جاي آن‌ها در ايران خالي است؛ ضمن اين‌كه بيمه‌هاي ايراني انعطاف چنداني هم ندارند و سيستم بيمه‌اي كشور در زمينه طراحي مدل‌هاي جديد بيمه هم ضعيف هستند."

شايد بخش توليد و صنعت را بتوان مهمترين گروه هدف شركت‌هاي بيمه‌گزار در دنيا دانست. بيمه‌ها در واقع امروزه كليه فرآيندهاي بخش توليد را اعم از تامين مواد اوليه، ‌ماشين‌آلات، ‌حمل‌ونقل، فروش، انبارداري و توزيع تحت پوشش خود قرار داده‌اند.

بسياري از توليدكنندگان به دليل فقدان پوشش بيمه‌اي در بازارهاي جهاني جايي پيدا نمي‌كنند و به مرور زمان نيز حذف مي‌شوند.

ضعف مدل‌سازي، بلاي جان نظام بيمه كشور

از سوي ديگر بيمه‌ها نيز با توجه به نياز صنايع به طراحي و ارايه مدل‌هاي جديد رو آورده‌اند.

بيمه سلف را شايد بتوان يكي از مترقي‌ترين پوشش‌هاي بيمه‌اي دانست كه با ضمانت نوسانات نرخ‌هاي ارزي توليدكنندگان را از تحمل هرگونه خسارتي در هنگام خريد مواد اوليه و ماشين‌آلات دور مي‌كند.

اما متاسفانه به دليل فقدان چنين پوشش بيمه‌اي در كشور عملا طي چند سال اخير صنايع كشور به ويژه در هنگام خريد مواد اوليه و ماشين‌آلات به دليل نوسانات شديد نرخ ارز دچار ضرر و زيان شدند.

محمد مروج ـ رييس هيات‌مديره انجمن صنايع نساجي ايران - در اين زمينه به ايسنا مي‌گويد: "بيمه‌ سلف افزايش نرخ ارز را در طول زمان ضمانت مي‌كند. اين بيمه‌ قبل از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران وجود داشت و هم‌اكنون نيز در اروپا وجود دارد. "

وي همچنين توضيح مي‌دهد: "عملكرد بيمه سلف به اين شكل است كه اگر توليدكننده بر اساس نرخ روز ارز بيمه شود، در صورتي كه ارزش ارز بالا رود، مابه‌التفاوت را بيمه پرداخت مي‌كند."

او با اشاره به اين‌كه به دليل بالا بودن ريسك و همچنين عدم ريسك‌پذيري از سوي بيمه‌هاي ايراني بيمه سلف در ايران به وجود نيامده است، عنوان مي‌كند: "بيمه‌ها اغلب دولتي هستند و انتظار دارند كه در همه حوزه‌ها نيز سود كنند."

يكي ديگر از پوشش‌هاي بيمه‌اي نوين در دنيا مربوط به ضمانت بازپرداخت وام‌هاي بانكي است كه اين پوشش نيز هنوز در ايران به وجود نيامده است.

دبير انجمن سازندگان تجهيزات صنعتي ايران در اين باره توضيح مي‌دهد: "يكي از مشكلات فعلي سيستم بانكي و صنايع كشور عدم پرداخت اقساط تسهيلات از سوي برخي از توليدكنندگان است؛ اين در حاليست كه در كشورهاي ديگر بازپرداخت تسهيلات هم بيمه مي‌شود و به وجود آمدن چنين بيمه‌اي در ايران به تفاهم سه جانبه ميان بانك‌ها، بيمه‌ها و بخش صنعت كشور نياز دارد."

در پايان بايد اين سوال را از مسوولان نظام بيمه‌اي كشور پرسيد كه صنايع كشور بايد تا چه زماني تاوان تنبلي و ضعف نظام بيمه‌اي كشور را بدهند؟

انتهاي پيام
چهارشنبه 11 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]