واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش اختصاصي فارس؛محرم شرح ماجراي آتش زدن خيمههاست
خبرگزاري فارس: آداب و رسوم هر ملتي ريشه در هويت و باورهاي مردم آن ملت دارد و در واقع با حفظ و تداوم اين آداب است كه يك ملت به ادامه نسل و ماندگاري هويت خود بقا ميدهد.
به گزارش خبرگزاري فارس از اروميه، مردم استان آذربايجان غربي قبل از شروع تاسوعا و عاشوراي حسيني و حتي قبلتر از آن، يعني پيش از شروع محرم با خريد لباسهاي سياه عزاداري و حضور در مساجد و پاي منبرها خود را براي انجام هر چه بهتر مراسم عزاداري آماده و برخي از جوانان نيز در واحدهاي سيار اقدام به فروش سي دي نوار و اقلام مذهبي ميكنند.
با نزديك شدن به اين ايام فضاي شهر نوجوانان و كودكان و پير و جوان رنگ ماتم به خود ميگيرند، گويي ندايي شهر و مردم را به سوي خود ميخواند و اين رازي است كه با گذشت قرنها از اين قيام هنوز كشف نشده است.
در بيشتر مساجد اين استان از روز نخست ماه محرم تا روز اربعين، مراسم عزاداري برگزار ميشود در روز عاشورا و تاسوعا گروههاي سينهزني و زنجيرزني و نوحهخواني در مساجد، تكايا و خيابانها عزاداري ميكنند.
پژوهشگر مردمشناسي سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان آذربايجان غربي در زمينه آداب و رسوم مردم اين استان ميگويد: در اين ايام، دستجات مراسم عزاداري در شهرهاي بزرگ استان مانند اروميه چند شب قبل از تاسوعا و عاشورا زمان حركت خود را با نصب پرچم و سجاده در هيئتهايي كه در مركز شهر است مشخص ميكنند.
حسن سپهرفر ميافزايد: يكي از مراسمي كه طي دو دهه اخير در شهر اروميه مرسوم شده است، شرح ماجراي شهادت امام حسين (ع) و آتش زدن خيمههاست كه از سوي گروهي از تعزيهخوانان به نمايش گذاشته ميشود.
اين گروههاي عزاداري به مساجد روستاها و در مناطقي مانند شاهيندژ، خوي و ماكو ميروند. تشكيل دستجات سينهزني در دو صف از جمله آداب ويژه در اروميه است آنچه كه بيشتر در اين ايام در شهرها و روستاها به چشم ميآيد، حضور كودكان و نونهالان با پاي برهنه و يا به صورت سقاي كربلا به ياد حضرت علي اصغر (ع) و حضرت علي اكبر (ع) و حمل علمهاي ويژه اين ماه به نشانه احترام به شهداي اين واقعه بزرگ است.
بازگشت بدون سوار ذوالجناح از صحراي كربلا يكي از غمانگيزترين صحنههاي واقعه عاشورا بوده و بيانگر اوج اندوه و غم فرزندان خاندان اهل بيت (ع) در فراق حضرت حسين بن علي (ع) است.
اين صحنه اندوهبار در ايام عزاداري حسيني و بهويژه در روز عاشورا در مناطق مختلف به صورت نمادين بازآفريده ميشود و تزئين اسبي به عنوان نماد ذوالجناح يكي از آيينهاي ويژه عزاداري روز عاشورا در مناطق مختلف آذربايجان است.
مردم اين منطقه معمولا در اين روز اسبي سفيد رنگ را با پارچههاي سفيد و سبز و آغشته به رنگ سرخ تزئين ميكنند و در كوچه و خيابانها ميگردانند و گاه چند كبوتر خونين بال نيز بر زين اسب نهاده ميشود تا فضاي حزنانگيز و معنوي مراسم را دوچندان كند.
در برخي مناطق آذربايجان غربي در برابر ذوالجناح اشعار و مرثيههايي نيز خوانده ميشود و عزاداران از او سراغ سرور و آقايشان حضرت ابا عبدالله الحسين (ع) را ميگيرند و سر و گردن اسب را به آغوش ميكشند و اشك حسرت و ماتم سر ميدهند و همزمان بر سر و روي اسب كاه ميپاشند. مردم نيز اعتقاد و علاقه ويژهاي به ذوالجناح نمادين نشان ميدهند و نذر ميكنند و فرزندانشان را بر پشت اين اسب نمادين مينشانند.
حضور اسبي سفيد و خونين در ميان جمعي عزادار و سر تا پا سياه جلوه ويژهاي به شهرها و روستاهاي سوگوار آذربايجان غربي ميدهد و بر حال و هواي عاشورايي عزاداران ميافزايد.
حضور اقليتهاي ديني در اين مراسم حال و هواي ديگري دارد، يكي از همشهريان آشوري در زمينه قيام امام حسين (ع) و اعتقادات آشوريان استان ميگويد: برحسب كتاب مقدس انجيل زماني كه همسايگان شما در غم و اندوه ناراحتي هستند شما نيز خود را شريك غم آنها بدانيد، ما نيز برحسب اين امر كتاب آسماني در ماه محرم به احترام همشهريان خود و ناراحتي آنها مراسم شادي برگزار نميكنيم.
حضرت امام حسين (ع) به عنوان مردي كه در راه آزادي و حقانيت انسانها به شهادت رسيده و به اعتقاد ما آشوريان احترام ايشان بر تمام انسانها واجب است.
انتهاي پيام/ح30
دوشنبه 9 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 179]