گردشگران راهي گيلان شوند/پارك ملي بوجاق؛ نمايشگاه بزرگ پرندگان نادر

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گردشگران راهي گيلان شوند/پارك ملي بوجاق؛ نمايشگاه بزرگ پرندگان نادر
رشت - خبرگزاري مهر: پارك ملى بوجاق پناهگاه امن و محيطى طبيعى براى زندگى 239 گونه پرنده مهاجر است كه همه ساله با شروع فصل پائيز از نقاط مختلف دنيا ‌به اين منطقه مهاجرت كرده و جشنواره زيباي پائيزي را از گونه هاي نادر پرندگان براي گردشگران ترسيم مي كنند.

به گزارش خبرنگار مهر در رشت، روند مهاجرت پرندگان به اين زيستگاه طى سالهاى اخير افزايش يافته به گونه اى كه اين منطقه در زمستان سال گذشته شاهد فرود كم سابقه صدها هزار قطعه پرنده مهاجر از گونه هاى مختلف قو، درنا، غاز، گيلار، چنگر، فلامينگو، پرستوى دريايى و انواع پرندگان آبزى و كنارآبزى بود.

امسال تاكنون 60 گونه از پرندگان مهاجر وارد منطقه پارك ملي بوجاق شده اند و روز به روز بر ظرفيت اين جشنواره پرنده نگري افزوده مي شود.

پرندگان شاخص اين منطقه حفاظتي شامل خانواده مرغابيها، اردكسانان، فلامينگو، آنقوت، حواصيل، آنگوت، پليكان، چنگر، سنقر، خوتكا و... است.

تالاب بوجاق علاوه بر ميزبانى گونه هاى مختلف پرنده، زيستگاه بيش از ۵۰ گونه ماهى و آبزيان بومى و مهاجر است و از معدود زيستگاه هاى "فك خزرى" تنها پستاندار درياى خزر است.

پارك ملى خشكى - دريايى "بوجاق" پس از تالاب بين المللى انزلى و اميركلايه لاهيجان يكى ديگر از عرصه هاى مهم تالابى و طبيعى استان گيلان است.

اين محيط طبيعى كه در بخش بندر كياشهر، در 2۰ كيلومترى آستانه اشرفيه در شرق استان گيلان واقع شده است، از نظر كارشناسان و دست اندركاران علوم طبيعى به دليل برخوردارى از جاذبه هاى گردشگرى و زيست محيطى از عرصه هاى طبيعى منحصر به فرد كشور محسوب مى شود.

پارك ملي بوجاق با سه هزار و ۲۵۰ هكتار وسعت، تنها پارك ملى خشكى - دريايى ثبت شده در كشور است كه از جنوب به بخشهاى بندر كياشهر و زيباكنار، از غرب به رودخانه اوشمك، از شرق به ايستگاه راديويى اميركياسر و از شمال به عمق شش مترى درياى خزر در منطقه كياشهر محدود شده است.

اين پارك كه يكى از زيبايى هاى طبيعى گيلان و كشور محسوب مى شود از مجموع وسعت سه هزار و ۲۵۰ هكتارى آن، ۱۶۰ هكتار داراى پوشش تالابى، يك هزار و ۶۰۰ هكتار محوطه دريايى و بقيه محيط خشكى است.

پارك ملى "بوجاق" كه به عنوان "پارك ملى خشكى دريايى" به ثبت رسيد در گذشته تنها به منطقه اى شكار ممنوع محدود مى شد و اكنون به عنوان يكى از مناطق مهم علمى، تحقيقاتى و تفريحى كشور و استان گيلان مطرح است كه در صورت سرمايه گذارى هاى صحيح و ايجاد زيرساختهاى مناسب، زمينه بهره ورى از قابليتهاى فراوان اين عرصه طبيعى فراهم خواهد شد.

پارك خشكى - دريايى بوجاق، دلتاى رودخانه سفيدرود را در قلب خود جاى داده است و اين رودخانه پرجوش و خروش، خستگى صدها كيلومتر مسير از كردستان تا درياى خزر را در اين منطقه از تن مى زدايد و در گستره تالاب بوجاق آرام مى گيرد تا به اين محيط طبيعى حيات و جاذبه بيشترى اهداء كند.

پارك ملى بوجاق، با وجود اين همه قابليت و جاذبه، كمتر مورد توجه گردشگران بوده است و جز چند آلونك و يك پل چوبى ارتباطى از هيچ امكان ديگرى برخوردار نيست.

اين پارك ملي به لحاظ خشكي و دريايي بودن در نوع خود بي نظير و منحصر به فرد است و به دليل ويژگي خشكي و دريايي پرندگان گوناگوني را به سمت خود مي كشد.

عبور رودخانه سفيدرود از اين پارك و قرار گرفتن در حاشيه دريايي خزر، وجود آبندانهاي مختلف در حوزه پارك ملي بوجاق، هوايي معتدل و برنامه هاي حفاظتي محيط زيست پارك ملي خشكي دريايي كياشهر به محل مناسبي براي زمستان گذاراني پرندگان مهاجر تبديل كرده است.

اين پارك به دليل اكوسيستم وسيع، پرنده هاي آبزي، كنارآبزي و خشك زي را در خود جاي داده كه اين امر موجب حضور گردشگران علاقمند به طبيعت در پارك بوجاق و باعث رونق اكوتوريسم گردشگري طبيعي در اين منطقه شده است.

پارك ملي بوجاق، سايت مهم پرنده‌ نگري كشور معرفي شده و طبق سرشماري هاي انجام شده تاكنون بيش از 239 گونه پرنده در اين منطقه شناسايي شده است.

دو گونه از پرندگان با نامهاي "طرقه كوهي" با نام علمي Monticola Saxatitilis و "چكچك ابلق" با نام علمي Oenanthe Pleachanka كه تيره توكائيان‌ هستند و اغالب در زيستگاه هاي مناطق سنگلاخي، تپه ماهوري صخره‌اي با بوته‌هاي پراكنده زيست مي‌كنند براي نخستين بار در پارك ملي بوجاق شناسايي شده اند.

همچنين پرنده نادر "شناگر بلوطي" در پارك ملي خشكي - دريايي بوجاق بندر كياشهر شناسايي شده كه در مجموعه تاريخ پرنده‌شناسي مدون تنها دو بار در كشور گزارش شده است كه يك بار آن توسط كارشناسان در جنوب و بار ديگر در شمال كشور بوده ‌است.

ورود پرندگان نادر از اين دست نشان ‌دهنده اهميت بالاي اكولوژيك پارك ملي خشكي - دريايي بوجاق است كه هرساله به تعداد پرندگان مهاجر و تركيب گونه‌اي در آن افزوده مي‌شود.

يكي از عوامل مهم در تعيين سطح حفاظت در مناطق چهارگانه محيط زيست وجود گونه‌هاي كمياب و تعداد آنها است كه هم‌اكنون در پارك ملي بوجاق ۱۴ گونه از اين نوع ثبت شده است.

غاز پازرد، غاز پيشاني ‌سفيد كوچك، فالاروپ و عروس غاز از نمونه‌هاي ديگر پرندگان كمياب در اين منطقه است.

مديركل حفاظت محيط زيست گيلان در اين باره گفت: در حال حاضرحدود 134 گونه پرنده مهاجر در پارك ملي بوجاق وجود دارد كه بايد تركيب اين گونه ها حفظ شود.

زلفي نژاد همچنين با تاكيد بر ضرورت حفظ گونه هاي نادر و ارزشمند پرندگان اين پارك ملي بيان داشت: از ابتداي سال جاري تاكنون سه مرحله‌ از طرح جمع‌آوري كومه‌هاي غيرمجاز از سوي محيط زيست در پارك ملي بوجاق به اجرا گذاشته شده ‌است.

وي گفت: تاكنون بيش از ۲۰‬ كومه در ماه هاي اخير كه به صورت غيرمجاز براي صيد و شكار در اين منطقه ايجاد شده بود جمع آوري شده است.

زلفي نژاد عنوان كرد: طرح جمع آوري اين كومه‌ها كه به صورت غيرمجاز از سوي برخي از صيادان و شكارچيان در محل پارك بوجاق برپا شده با همكاري نيروي انتظامي و مقامات قضايي به اجرا درآمده است.

وي يادآور شد: هنوز تعدادي‌ از اين كومه‌هاي غيرمجاز در اين پارك وجود دارند كه پس‌ از بررسي و اخطار نسبت به جمع آوري آنها اين امر با هماهنگي مقامات قضايي پيگيري خواهد شد.

مديركل محيط زيست گيلان ادامه داد: جمع آوري و تخريب اين كومه‌ها با هدف جلوگيري از صيد و شكار غيرمجاز همچنين ايجاد فضايي امن براي پرندگان مهاجر انجام مي‌شود.

در كل ايران حدود 520 گونه پرنده وجود دارد كه بيش از 250 گونه يعني بيش از نصف كل پرندگان ايران در استان گيلان زيست مي كنند و اين موضوع براي دوستدارات طبيعت و اكوتوريسم شرايط ويژه اي را فراهم مي كند.
شنبه 30 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 204]