شخصیت هایی که تلویزیون را دیدنی تر کردند

واضح آرشیو وب فارسی:ایران ویج: شخصیت هایی که تلویزیون را دیدنی تر کردند

ستایش، بابا پنجعلی، نقی، دکتر نیما افشار، خانم شیرزاد، امیر، بهروز، محترم، مادربزرگه و… تعدادی از شخصیت های سریال های تلویزیونی هستند که در سال ۹۰ توانسته اند مخاطبان زیادی را با خود همراه کنند. شخصیت هایی که سرنوشت آنها برای مردم اهمیت پیدا کرده است. اما این شخصیت ها چگونه در یک اثر نمایشی جایی برای خود باز می کنند و مورد توجه قرار می گیرند؟
ستایش، سریالی است به کارگردانی سعید سلطانی که پخش آن از سال گذشته از شبکه ۳ سیما آغاز شده است. در ابتدا تعداد شخصیت ها، قهرمانان و ضدقهرمانان این سریال زیاد بودند، اما وقتی از غربال ذهن نویسنده و کارگردان عبور کردند، کم کم فقط آنهایی که در پیشبرد درام و تقویت آن تاثیر داشتند، باقی ماندند. تاثیرگذارترین شخصیت این سریال زنی جوان به نام ستایش است. زنی مقاوم که برای حفظ خانواده خود همه تلاش خود را به کار گرفته و همه سختی ها را به جان خریده است. ستایش حالا بین مردم طرفداران زیادی دارد. جالب اینجاست که طرفداران او فقط زنان نیستند. مردانی هم هستند که جمعه شب ها به تماشای ستایش می نشینند تا عاقبت سرنوشت ستایش را نظاره گر باشند.
سعید سلطانی، کارگردان سریال ستایش در پاسخ به این سوال که یک شخصیت جذاب تلویزیونی چگونه خلق می شود به خبرنگار «جام جم» گفت: قهرمانان در کل آثار دراماتیک اعم از ادبیات، تئاتر، سینما و تلویزیون ویژگی های برجسته ای دارند که کنش ها و واکنش های شخصیت را شکل می دهند و سرنوشت او را مشخص می کنند. همه این ویژگی ها باعث می شود تا یک شخصیت دراماتیک، جذاب شود.
کارگردان ستایش معتقد است، اقبال یک شخصیت تلویزیونی مستقیما به واقعی بودن او مربوط است. شخصیت واقعی شخصیتی است که اولا مابه ازای بیرونی دارد و مردم مشابه او را در خود یا در اطرافیان خود دیده و می بینند و از طرفی سیاه مطلق یا سفید مطلق نیست. او خطا می کند اما فرق او با دیگر مردم این است که خطای خود را می پذیرد و آن را ادامه نمی هد. قهرمان وقتی در بین مردم طرفدار پیدا می کند که خالی از ضعف باشد، انسانی کامل باشد که رو به تعالی حرکت می کند و قوی است.

● قهرمان های زن بین مردم طرفداران بیشتری دارند؟
سلطانی در پاسخ به این نظریه می گوید: جذابیت یک شخصیت نمایشی به انسان بودن او بستگی دارد و کیفیت انسانی به زن و مرد بستگی ندارد. با همه اینها باید قبول کنیم که زنان به دلیل مسوولیت های اجتماعی و خانوادگی بیشتری که دارند، شخصیت های جذاب تر و ماندگارتری در آثار دراماتیک را از آن خود می کنند.
«من دکتر نیما افشار هستم!» این تکیه کلام بهنام تشکر بود در سریال ساختمان پزشکان؛ سریالی که شخصیت های جذاب و دوست داشتنی زیادی داشت. خانم شیرزاد (شقایق دهقان) با نوع بازی و شخصیتی که داشت، توانست بین مردم طرفداران زیادی پیدا کند.
سروش صحت، کارگردان سریال ساختمان پزشکان بر این باور است که وقتی شخصیت های یک سریال دیده می شوند و بین مردم طرفدار پیدا می کنند که کار گروهی خوب و منسجمی انجام شده باشد، متن و فیلمنامه کامل و جذاب باشد، کارگردان کار خودش را خوب انجام دهد و به اصطلاح کاربلد باشد.
بازیگران بهترین اجراهای خود را به نمایش بگذارند، نورپردازان و تصویربرداران، زیباترین نورها و تصاویر را به ثبت برسانند و… یک اثر خوب و شخصیت های دوست داشتنی ترکیبی از همه اینهاست که اگر یک کدام از آنها لنگ بزنند دیگر نمی توان توقع یک کار خوب را داشت.
صحت هم مانند سلطانی معتقد است که شخصیت هایی بین مردم طرفدار پیدا می کنند که سیاه و سفید مطلق نباشند و مردم تلاش آنها را برای داشتن اخلاق و رفتار و زندگی بهتر ببینند. مخاطب با دیدن آنها باید احساس کند که آنها را در اطراف خود می بیند و آنها دور از واقعیت و ذهن نیستند. اما باید حتما توانایی های ویژه ای داشته باشند که آنها را از مردم عادی متمایز کند. البته نباید این تمایز از آنها سوپرمن بسازد.
کارگردان ساختمان پزشکان در پاسخ به این پرسش که آیا همیشه قهرمانان هستند که می توانند برای مخاطبان جذاب باشند، گفت: خیر! گاهی ضدقهرمانان و شخصیت های منفی هم می توانند نظر مردم را با خود همراه کنند.
این اتفاق زمانی رُخ می دهد که یک بَدمن که همیشه کارهای خلاف انجام می دهد در شرایط و موقعیتی خاص دست به انجام یک کار خوب بزند. در این بزنگاه است که ماهیت شخصیت او برای بیننده مشخص می شود و او به این نکته آگاه می شود که شرایط از یک آدم خوب یک بَدمن ساخته است. در این زمان است که با او همذات پنداری می کند و او را می پذیرد.

● طراحی شخصیت حوصله می خواهد
امیر، بهروز، محترم، مادربزرگه و… برخی از شخصیت هایی هستند که در وضعیت سفید بخشی از زندگی آدم های واقعی را به تصویر کشیده اند.
مادربزرگه خطابش همیشه به امیر این است: نوه دیوانه من… تکیه کلامی خوشایند که فقط مخصوص مادران و مادربزرگ هایی است که اوج عشق به فرزندانشان را به نمایش می گذارند و همیشه نگران آنها هستند که نکند به آنها آسیبی وارد شود. محترم (افسانه بایگان) عادتش است که مدام نِق بزند، اما نیت بدی ندارد. او را هم می توان دوست داشت، هر چند که حالا از خانواده فاصله گرفته و با اصل دوری و دوستی روزگار می گذراند… این شخصیت ها چرا در ذهن مخاطب به این سرعت ته نشین شده اند و دیالوگ های آنها در ذهن مانده است؟
هادی مقدم دوست یکی از فیلمنامه نویسان سریال «وضعیت سفید» در این باره می گوید: همه اینها به طراحی شخصیت ها بستگی دارد. یک شخصیت یک نمای کلی دارد که برای جذاب کردن باید او را مانند یک مجسمه ساز تراش داد و به ریزه کاری های او دقت کرد.
ابتدا بیننده نمایی کلی از یک شخصیت می بیند و با او آشنا می شود، اما وقتی با ریزه کاری های شخصیت او آشنا می شود، او را می پذیرد و کم کم این شخصیت مورد پسند او قرار می گیرد.
مقدم دوست بر این باور است که شخصیت های جذاب یک اثر نمایشی مانند آدم های دوست داشتنی هستند. برخی از آنها جدی اند، برخی شوخ، برخی خجالتی اند، اما همیشه می دانند که باید مودب باشند. سلیقه های مردم درباره شخصیت های دوست داشتنی یکسان نیست. آنها بنا به نگرش و ذهنیت خود با شخصیتی ارتباط برقرار می کنند و با برخی ارتباط برقرار نمی کنند.
نویسنده فیلمنامه «بی پولی» معتقد است: موقعیت های درام در شخصیت پردازی بسیار اهمیت دارد. یک شخصیت در کلیت یک اثر جذاب می شود و اگر همین شخصیت از درام خارج شود، دیگر برای مردم جذاب نخواهد بود.

● آیا تحول شخصیت ها می تواند به مرور از یک به اصطلاح بَدمن یک شخصیت دوست داشتنی بسازد؟
مقدم دوست در پاسخ به این سوال می گوید: من با واژه تحول شخصیت زیاد موافق نیستم. معتقدم، مخاطب هر چه بیشتر با شخصیت آشنا شود، انگیزه های رفتاری و اخلاقی او را بیشتر درک می کند و آن وقت است که متوجه کنش ها و واکنش های او می شود یا او را می پذیرد یا طردش می کند. هر چه عمق این آشنایی بیشتر باشد امکان دوست داشتن او هم بیشتر می شود.

● آیا توانایی یک بازیگر در اجرای نقش هم می تواند در دوست داشتنی بودن شخصیت تاثیرگذار باشد؟
نویسنده «وضعیت سفید» در جواب این سوال گفت: تاثیر دارد، اما تاثیرش بیشتر و مهم تر از طراحی و شخصیت پردازی نیست. به نظر من مهم ترین عامل، طراحی شخصیت و نوع عمل و دیالوگ هایی است که برای یک شخصیت نوشته می شود.
تلویزیون تا پایان سال راه زیادی پیش رو دارد. سریال هایی هستند که پخش آنها بزودی آغاز خواهد شد. در میان این سریال ها می توان به آثاری مانند «از یاد رفته» و «کلاه پهلوی» اشاره کرد؛ آثاری که حتما در خود شخصیت های دوست داشتنی زیادی دارند. باید دید این شخصیت ها تا چه اندازه در حافظه مردم ماندگار خواهند شد.

۲۰ مهر ۱۳۹۰

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایران ویج]

[مشاهده در: www.iranvij.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 177]