به مناسبت روز عرفهتجديد عهد با خدا، خودشناسي و راز آفرينش انسان؛ مضامين اصلي دعاي عرفه‌اند

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: به مناسبت روز عرفهتجديد عهد با خدا، خودشناسي و راز آفرينش انسان؛ مضامين اصلي دعاي عرفه‌اند
گروه انديشه: در دعاي عرفه، بعد از ستايش حق‌تعالي، تجديد عهد و ميثاق با خداوند، به خودشناسي پرداخته شده و سپس راز آفرينش انسان، تربيت بشر در دانشگاه الهي و نعمت‌هاي خداوند بيان شده است. در اين دعا با اعتراف به نعمت‌هاي بي‌كران الهي از ناتواني بشر براي شكرگزاري خدا ياد شده و آن‌گاه خداي يگانه مورد ستايش قرار گرفته و با بيان خواسته‌هاي يك انسان متعالي، از تربيت‌ الهي سپاس شده و بالاخره خداوند تنها پناهگاه انسان معرفي شده است.
«آزاده محمدزاده»، مدرس حوزه علميه حضرت زهرا(س) (شهيد دقايقي)، در گفت‌وگو با سرويس انديشه خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، درباره تاريخچه روز عرفه گفت: روز عرفه روزي بود كه امام حسين(ع) با يارانشان از مكه خارج شدند و به بالاي كوه جبل‌الرحمة رفتند و دعاي عرفه را خواندند.

وي افزود: دعاي عرفه زمزمه عاشقانه و عارفانه امام حسين(ع) با معبود يكتاست كه درسي براي همه انسان‌هاست كه خداوند را در همه مواقع به ياد داشته باشند، عرفه در واقع روز تدبير در آفرينش، با توجه به رابطه انسان با خداوند است.

اين مدرس حوزه درباره فلسفه اين روز بزرگ گفت: در اين روز به بندگان يادآوري مي‌شود كه تا زماني كه به گناهان خود اعتراف نكنند، خداوند گناهانشان را نمي‌آمرزد و امام حسين(ع) با دعاي عرفه به مسلمانان مي‌آموزند كه چگونه به نيايش با پروردگار خود بپردازند و از او طلب توبه و استغفار كنند.

وي درباه هبوط حاجيان در عرفات خاطرنشان كرد: حضرت امام علي(ع) فرموده‌ا‌ند: حاجيان بايد بيرون از حرم خداوند آن‌قدر تضرع و زاري كنند تا لايق ورود به حرم شوند؛ در واقع حاجيان در اين روز مُحرم شده‌اند، ولي مَحرم نشده‌اند. اين روز فرصتي براي گناه‌‌كاران است، زيرا روز ريزش گناهان و محل حلول معارف الهي است.

محمدزاده درباره اعمال اين روز گفت: از جمله اعمال اين روز، غسل كردن است، دوم زيارت امام حسين(ع) كه برابر با هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد، بلكه بالاتر است و اگر كسي توفيق يابد كه در اين روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد، ثوابش كمتر از كسي كه در عرفات باشد نيست.

وي ادامه داد: از ديگر عباداتي كه مي‌توان در روز انجام داد اين است كه پس از نماز عصر و پيش از خواندن دعاهاي عرفه، دو ركعت نماز در زير آسمان بجا آورده شود و نزد حق‌تعالي به گناهان اعتراف شود تا گناهانش آمرزيده شود. سپس اعمال و ادعيه عرفه را كه از حُجَج طاهره(ع) روايت شده است را انجام دهند.

اين مدرس با استناد به سخن شيخ كفعمي در مصباح گفت: اين شيخ فرموده است: روزه روز عرفه براي كسي مستحب است كه براي دعا خواندن ضعف پيدا نكند و مستحب است پيش از زوال و زيارت امام حسين(ع) غسل كند و در روز و شب عرفه، زير آسمان رود و نماز ظهر و عصر را با ركوع و سجود نيكو به جاي آورد و زماني كه نماز تمام شد، دو ركعت نماز به جا آورد؛ در ركعت اوّل بعد از حمد توحيد و در ركعت دوم پس از حمد سوره كافرون را بخواند. پس از آن چهار ركعت نماز گزارد و در هر ركعت پس از حمد پنجاه مرتبه توحيد بخواند. اين نماز همان نماز حضرت اميرالمؤمنين(ع) است.

وي با خواندن بخشي از دعاي عرفه، مضامين اين دعا را اين‌گونه برشمرد: در اين دعا بعد از ستايش حق‌تعالي، تجديد عهد و ميثاق با خداوند، به خودشناسي پرداخته شده و سپس راز آفرينش انسان، تربيت بشر در دانشگاه الهي و نعمت‌هاي خداوند بيان شده است.

محمدزاده در پايان خاطرنشان كرد: در اين دعا با اعتراف به نعمت‌هاي بي‌كران الهي از ناتواني بشر براي شكرگزاري خدا ياد شده و آن‌گاه خداي يگانه مورد ستايش قرار گرفته و با بيان خواسته‌هاي يك انسان متعالي، از تربيت‌ الهي سپاس شده و بالاخره خداوند تنها پناهگاه انسان معرفي شده است.
چهارشنبه 20 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 208]