*سمينار دعا و نيايش از ديدگاه مولانا در دانشگاه شهيد چمران اهواز « گاهي دعا عين اجابت است »

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: *سمينار " دعا و نيايش از ديدگاه مولانا " در دانشگاه شهيد چمران اهواز « گاهي دعا عين اجابت است »

خبرگزاري دانشجويان ايران - اهواز
سرويس: فرهنگ و ادب

سمينار " دعا و نيايش از ديدگاه مولانا " امروز توسط دكتر پروين گلي‌زاده در تالار فردوسي دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه شهيد چمران اهواز برگزار شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) از خوزستان گلي‌زاده در اين سمينار كه از جمله سمينارهاي هفته پژوهش است، گفت:« دعا مقوله‌اي است كه در فطرت همه انسانها وجود دارد ولي دعا تعريفي دارد. دعا خوشبختانه براي كساني كه دين دارند در دسترس‌تر است و اين ارتباط مستلزم زبان و فرهنگ خاصي نيست و با هر زباني مي‌توان صحبت كرد و هيچ گونه وقت قبلي، محدوديت زماني و هزينه‌اي ندارد و اين ناشي از جلوه جمال خداوند است. »

او دعا را از سه بعد بررسي كرد و توضيح داد:« بعد اول به دعا و شرايط خاص آداب دعا مي‌پردازد. هر چند خداوند از روي لطفي كه دارد نيازهاي ما را بدون تقاضا اجابت مي‌كند اما دهان بايد از خطا و غيبت و صفت‌هاي حقارت‌انگيز دور باشد و بعد از آن مرحله اخلاق و تضرع و رازي است. اشكْ اشك شوق و عاشقانه است و منشا آن عشق نسبت به معبود و محبوب است و خواندن خداوند با تضرع از محاسن است كه براي مردان خدا است. »

وي براي توضيح بيشتر اين موضوع با نقل داستاني از مولانا ادامه داد:« فقيري هفت سال دعا مي‌كرد. از خدا طلب روزي حلال مي‌كرد تا اين كه گاوي وارد خانه‌ وي شد. او به پاس داشت اجابت دعايش آن گاو را ذبح كرد و نذري دارد تا صاحب گاو پيدايش شد و گفت چرا اين كار را كرده و مردم گفت آن گاو دعاي استجابت شده‌ من بود و روزي من بود. آن دو پيش حضرت داوود مي‌روند و حضرت داوود گفت كه او بايد پولش را بدهد. مرد در همان لحظه سجده كرد و گفت خدايا آن چه را كه در دل من انداختي در دل حضرت داوود هم بينداز. سپس حضرت داوود فرصت خواست. داوود نبي بعد از راز و نياز كردن به صاحب گاو گفت كه بايد تمام ثروتش را به اين مرد بدهد و گرنه رازش را فاش مي‌كند. وقتي با اعتراض آن مرد روبه‌رو شد، گفت كه دستش را ببندند و به صحرايي ببرند. در آنجا چاقويي بود كه نام آن مرد روي آن حكت شده بود و معلوم شد صاحب گاو پدر مرد فقير را كشته و خود صاحب مال او شده است. »

گلي‌زاده بعد دوم دعا را عدم استجابت دعا معرفي و اظهار كرد:« خداوند گاهي دعا استجابت نمي‌كند چون در آن مصلحتي است. در يكي از داستان‌ها مولانا داستان همراهي مرد ناداني با حضرت عيسي را بيان مي‌كند. آن دو در راه استخوان‌هاي يك شير را مي‌بينند و مرد از حضرت عيسي مي‌خواهد تا آن شير را زنده كند. پس از اصرارهاي زياد وي حضرت عيسي مجبور به اجابت دعايش مي‌شود. آن شير سياه زنده مي‌شود و مرد را زخمي مي‌كند. »

عضو هيات علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز با بيان اين كه گاهي دعا كردن عين اجابت است منتها ما در شناخت آن دچار خطا مي‌شويم، خاطرنشان كرد:« در يكي از داستان‌هاي مولانا آمده است كسي سال‌ها دعا مي‌كرد. شيطان به او گفت ‌چرا اين قدر دعا مي‌كني تو كه جوابي نمي‌شنوي؟ مرد هم دلش شكست و آن شب دعا نكرد و خوابيد. در خواب ديد كه از او پرسيدند چرا امشب سجده نكردي؟ گفت اين همه دعا كردم و جوابي نشنيدم. به او گفتند تو كه به سوي ما مي‌آيي همين جواب ما است. همين كه با مني، به ياد مني، اين وصال است و چيزي نيست كه در بيرون پيدايش كني. »

گلي‌زاده بيان كرد:« چون خدا حس دعا كننده را دوست دارد و شيفته‌ دعا كننده است دعا را به تاخير مي‌اندازد. مولانا به اين مطلب هم پرداخته است. فرشتگان از خدا پرسيدند چرا دعاي بنده‌ات را اجابت نمي‌كني او كه آدم خوبي است؟ خدا مي‌گويد اين بدي نيست كه من دعايش را اجابت نمي‌كنم. من شيفته‌ آن دعا كننده هستم. »

انتهاي پيام
يکشنبه 17 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 212]