محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827831435
چه کسی بازار اسلحه روسیه را کساد کرده است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > اروپا - ظاهراً تنها من نیستم که احساس می کنم که در سال های اخیر اسراییل بیش از پیش صادرات تسلیحات روسی به منطقه خاور میانه را اداره می‌کند. ویکتور بارانتسظاهراً تنها من نیستم که احساس می کنم که در سال های اخیر اسراییل بیش از پیش صادرات تسلیحات روسی به منطقه خاور میانه را اداره می‌کند. روسیه بنا به خواهش (و گاهی با اصرار) اسراییل مجبور شد از چند قرارداد دست بکشد که برای کشورمان نوید سود بزرگ را می دادند. لازم به یادآوری است که مسکو تحت فشار تل اویو از صدور سامانه‌‌های موشکی ضد‌هوایی اس-300 به ایران خودداری کرد. در شرایط مبهم این اسلحه در فهرست جنگ‌افزارهایی گنجانده شد که شورای امنیت سازمان ملل متحد صدور آن را به تهران ممنوع کرد که این امر باعث خوشحالی بزرگ رهبران اسراییل گردید. و این در حالی است که اس-300 سلاح کاملاً دفاعی بوده و به هیچ عنوان مشمول تحریم‌‌ها نمی‌شد. تقریباً همین وضع در همکاری نظامی فنی ما با سوریه مشاهده می شد که ما در سال 2003 تحت فشار اسراییل از صدور موشک های دوش‌پرتاب »ایگلا» به این کشور خودداری کرده بودیم. و حالا نارضایتی اسراییلی از تمایل روسیه به صدور موشک های »یاخونت» به سوریه شنیده می‌شود. البته ما این دفعه سعی می کنیم این دست‌درازی‌‌ها را دفع کنیم. آناتولی سردیوکوف وزیر دفاع روسیه گفت: »مسکو تعهدات خود را در زمینه صدور مدرن‌ترین سامانه ضد ناو »یاخونت» اجرا خواهد کرد... در گذشته سیستم مشابهی به سوریه ارسال شده بود ولی »یاخونت» از آن مدرن‌تر است. اگر آن سامانه به دست تروریست‌‌ها نیفتاده بود، چرا این سامانه باید به دست آن‌ها بیفتد؟ این قرارداد قدیمی سال 2007 است. چرا ما الآن باید اجرای آن را متوقف کنیم؟ تازه روسیه همیشه صدور این نوع تسلیحات را به شرط‌‌های شدید مشروط می‌کند». با این حال اسراییل بر خط خود پافشاری می‌کند. این کشور به تازگی دوباره به روسیه توصیه کرد از صدور یاخونت به سوریه خودداری کند. از اینجا می توان نتیجه گرفت که صادرات تسلیحاتی ما باید با توجه به خواست های خودسرانه اسراییل تنظیم شود. آری، تل‌اویو با بعضی کشورهای همسایه روابط دشواری دارد که مسکو این واقعیت را درک می‌کند. روسیه مجبور می شود در این منطقه تعادلی بین منافع سیاسی و فواید نظامی - فنی و اقتصادی جستجو کند. ولی چرا مسکو باید به نفع دیگران و به ضرر خود رفتار کند؟ تازه توجه به منافع همدیگر حالت یکجانبه دارد. مسکو قبل از تجاوز ارتش گرجستان به اوستیای جنوبی (در ماه اوت سال 2008) از اسراییلی‌ها خواهش کرده بودنسبت به صدور جنگ‌افزار برای لشگر میخاییل سااکاشویلی خودداری کنند. مگر آن‌ها به آن خواهش ما محل گذاشته بودند؟ به هیچ وجه! روسیه از اسراییل می خواست که جدیدترین هواپیماهای بدون سرنشین (پدباد) به مسکو بفروشد ولی چیزی که اسراییل به مسکو فروخت در واقع محصول »دیروزی» است. اسراییل نسبت به همه تلاش‌‌های مسکو مبنی بر مساعدت به توسعه برنامه هسته‌ای صلح آمیز ایران واکنش عصبی از خود نشان داده ولی به محض اینکه مسکو از اندیشه کشورهای عضو قرارداد عدم گسترش سلاح‌‌های هسته‌ای (NPT) مبنی بر اینکه اسراییل باید »پژوهش‌‌های اتمی» و زرادخانه‌‌های هسته‌ای خود را دربرابر جهانیان باز کند، پشتیبانی کرد، اسراییل فوراً ناراحت شد. کارشناسان محاسبه کرده‌اند که در نتیجه امتناع روسیه از صدور جنگ افزار به کشورهای خاور میانه »بنا به خواهش اسراییل»، بیت المال ما حدود 20 میلیارد دلار از دست داده است. ممکن است بگویند که سود سیاسی از سود مالی مهم‌تر است. با این نقطه نظر موافقم ولی این اصل تنها در صورت رعایت منافع هر دو طرف اعتبار دارد. پراودا 6 آوریل
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 311]
-
گوناگون
پربازدیدترینها