استاد بخش جامعه شناسي دانشگاه شيراز:60 درصد كساني كه در زندگي شان خشونت را اعمال مي كنند، كساني هستند كه تجربه ي خشونت را دارند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: استاد بخش جامعه شناسي دانشگاه شيراز:60 درصد كساني كه در زندگي شان خشونت را اعمال مي كنند، كساني هستند كه تجربه ي خشونت را دارند

خبرگزاري دانشجويان ايران - فارسدر مراسم روز جهاني نفي خشونت عليه زنان،استاد بخش جامعه شناسي دانشگاه شيراز در خصوص خشونت عليه زنان گفت: بحث زن و مشكلاتي كه زنان با آن مواجهه هستند بحثي عميق، ريشه دار و جهاني است و چيزي نيست كه تنها مربوط به جهان سوم يا كشورهاي در حال توسعه باشد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه فارس،دكتر حليمه عنايت عضو هيأت علمي دانشگاه شيراز گفت: به قول يكي از جامعه شناسان ساختار مردسالاري يكي از قديمي ترين و نهادينه شده ترين ساختارهاي موجود در تمامي جوامع بشري است. دكتر عنايت ضمن اشاره به اينكه نيمي از افراد هر جامعه اي را زنان تشكيل مي دهند گفت: از دهه شصت به مسأله خشونت عليه زنان توجه شد و در مورد آن به بحث و گفت و گو پرداختند و تا قبل از آن مسأله زنان به عنوان يك مسأله اجتماعي مطرح نبود و در حاشيه و انزوا قرار داشت. وي افزود: تا قبل از 50 سال پيش هر موضوع در رابطه با زنان آنقدر طبيعي و بديهي جلوه مي كرد كه اصلاً آن را مسأله اي اجتماعي نمي دانستند كه بخواهند آن را مطرح كنند. به گزارش ايسنا اين استاد دانشگاه در رابطه با سابقه خشونت عليه زنان گفت: مسأله خشونت عليه زن مسأله اي است كه بايد آن را در تاريخ تشكيل خانواده جست و جو كرد، اما برخوردي كه در فرهنگ ها و سنت هاي مختلف به نام قانون و دين با اين مسأله شد، آن را كاملاً در انزوا قرار داد. وي گفت: تا قبل از دهه ي شصت وقتي مسأله زنان مطرح مي شد حداقل اين انتظار را داشتيم كه علوم اجتماعي به آن بپردازد و در بين متفكران علوم اجتماعي در عرصه مطرح مي شد كه يكي عرصه خصوصي متعلق به زن بود كه در آن مسائل خانوادگي و خصوصي مطرح مي شد و به آن به عنوان يك پديده ي فرعي و فردي و خصوصي نگاه مي شد و علوم اجتماعي هم كاري به آن نداشت و به آن نمي پرداخت و مهم نبود كه در درون چار ديواري و حصاري كه براي زن ترميم كرده بودند چه مي گذشت. وي گفت: يكي از اين مسائل خصوصي مسأله خشونت بود كه انعكاس ساختار مرد سالارانه جوامع بشري بود اما با اين شرط كه اين يك پديده ي شخصي است، تا آنجا كه آن قدر مسائل خشونت اوج مي گيرد كه به عنوان يك پديده ي اجتماعي قابل بحث مطرح مي شود. دكتر عنايت در تشريح ابعاد مختلف خشونت گفت: اين ابعاد شامل خشونت هاي خانگي و اجتماعي كه ناامني هاي كوچه و خيابان و محل كار و نگرش جنسيتي كه در آن تصورات كليشه اي وجود دارد را نيز در بر مي گيرد ضمن اينكه خشونت هاي خانوادگي در چارچوب خانه و خانواده، خشونت جسمي يا فيزيكي، خشونت هاي جنسي، اجتماعي و روحي و رواني و خشونت هاي مالي و اقتصادي نيز از ديگر ابعاد خشونت است. وي ادامه داد: در جوامع مختلف همه ي اين خشونت ها وجود دارد اما نوع آن مي تواند متفاوت باشد، مثلاً در يك جامعه شهري خشونت هاي اجتماعي بيشتر است و در جايي خشونت هاي رواني و جنسي. وي گفت: خشونت جسمي را اگر بخواهيم در حد يك تعريف ارائه دهيم آزار و اذيتي است كه جسم و فيزيك زن را مورد هجوم قرار مي دهد و خشونت روحي و رواني نيز چيزي جز تحقير زن نيست كه در ابعاد مختلف در مجامع عمومي و خصوصي اعمال مي شود. دكتر عنايت گفت: خشونت اجتماعي ايجاد محدوديت براي زنان است كه آنها را از هرگونه ارتباط با نزديكان و شبكه هاي اجتماعي منع مي كند. وي افزود: آن چيزي كه مهم است پيامد اين خشونت ها است كه متوجه قربانيان خشونت است. اين جامعه شناس همچنين افزود: قربانيان خشونت هم قرباني اند و هم عامل انتقال و تداوم بخش خشونت از اين نسل به نسل بعد. وي گفت: زناني كه در چارچوب خانه و خانواده مورد هجوم واقع مي شوند ويژگي هايي مي گيرند كه آنها را به سمت و سوي انسان هاي درون گرا، منزوي، افسرده و گوشه گير مي رساند و افسردگي مقدمه هر بيماري رواني است و اگر زني شاغل باشد با داشتن اين ويژگي ها نمي تواند كارآيي بالايي داشته باشد و اولين چيزي كه نصيب آنها مي شود اعتماد به نفس پايين است و خودباوري در نزد آنه ديگر معنا ندارد و اين جرياني است كه در طول تاريخ بر زنان گذشته است. وي گفت: 60 درصد كساني كه در زندگي شان خشونت را اعمال مي كنند، كساني هستند كه تجربه ي خشونت را دارند و خشونت حالت يك چرخش را در زندگي پيدا مي كند و نسل به نسل منتقل مي شود. دكتر عنايت خاطرنشان كرد: در هيچ جامعه اي آمار واقعي خشونت ارائه نشده و اين به دليل نگرشي است كه زنان به اين مسأله دارند كه آنها را در شرايطي قرار مي دهد كه راهي نمي بينند كه اين خشونت را اعلام كنند، از طرفي فرهنگ حاكم بر جوامع عامل بازدارنده ي قوي است كه زنان به مراجع قانوني مراجعه نمي كنند و به همين دليل جزوليست زنان كتك خورده قرار نمي گيرند. وي افزود: نه برخورد قانوني با اين قضيه صورت مي گيرد، نه قانون حامي زنان است و نه هيچ سازمان دولتي براي اين كار وجود دارد و اين زن نهايتاً به همان خانه بر مي گردد. عضو هيأت علمي دانشگاه شيراز گفت: زني كه از شوهرش شكايت مي كند اين برچسب را مي خورد و امنيت روحي و رواني براي او وجود ندارد و بدترين برخورد را از جانب فاميل و دوستان مي بينيد و دچار احساس حقارت مي شود و نهايتاً زن محكوم است. دكتر عنايت تصريح كرد: مسأله خشونت عميق تر از اين هاست و نتايج مطالعاتي كه در اين زمينه انجام شده،واقعاً وحشتناك است. به گفته وي: اگر حتي قانون هم اين مسأله را پيگيري كند. اگر خانه هاي امن و سازمان هايي نيز ايجاد شوند اما تا نگرش نسبت به زنان عوض نشود مسئله اي را حل نمي كند. دكتر عنايت در پايان گفت: در هر جايي كه زنان حضور دارند خود را تحميل كرده اند و شرايط اجتماعي به گونه اي است كه مجبورند ما را تحمل كنند اما اميدواريم كه بتوانيم به زودي شاهد اين باشيم كه زنان به حق و حقوق خود برسند. گفتني است اين مراسم به همت كانون مطالعات زنان دانشگاه شيراز، انجمن زنان پارس، مجمع زنان اصلاح طلب و كميسيون حقوق بشر كانون وكلاي فارس برگزار گرديد.انتهاي پيام
چهارشنبه 6 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 467]