واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: كشت زار زعفران خشكيده، مرد دهقان خسته و رنجور
عباسي-زعفران كاران منطقه زيركوه قاينات آبان ماه هر سال جوش و خروش خاصي داشتند و با اميد جمع آوري مايحتاج يك ساله خود شب و روز نمي شناختند و خستگي به تن راه نمي دادند صبحانه و گاهي اوقات نهارشان را با اشتياق فراوان در مزارع ميل مي كردند و خوشحال بودند از اين كه نتيجه زحمات يك ساله و قوت سال خانواده شان به بار نشسته است.
اما امسال با غروب ماه آبان و فصل برداشت اين محصول استراتژيك، از جوش و خروش هر ساله هيچ خبري نيست و سكوتي غم انگيز بر مزارع زعفران حكم فرما شده انگار مراسم چيدن گل زعفران ديگر منسوخ شده و هيچ صدايي از كشاورزان، همسايگان و كودكان در مزارع زعفران به گوش نمي رسد جنب و جوش چيدن گل زعفران تصويري بود كه ديگر از مقابل چشمان كشاورزان و مردم منطقه محو شده و همه از آن با آه و افسوس ياد مي كنند.
خستگي توام با نا اميدي در چهره تك تك كشاورزان موج مي زند اما آنان صبوري و شكر بر حكمت الهي را پيشه كرده اند زيرا در منطقه اي زندگي مي كنند كه همواره آبستن حوادث تلخ طبيعي بوده و هست بنابراين چاره اي جز سخت كوشي و تحمل ندارند و بر اين باورند كه هميشه انسان هاي سرسخت مي مانند و روزهاي سخت مي گذرد در اين خصوص پاي درد دل چند كشاورز زعفران كار نشستيم.
يكي از زعفران كاران آبيز مي گويد: به طور قطع امسال با كاهش شديد توليد گل زعفران مواجه خواهيم بود زيرا سال گذشته خودم از يك هكتار زمين 150 كيلو گل زعفران برداشت كردم اما امسال اين ميزان حتي به 5 كيلوگرم هم نرسيده و اميدي هم به گل دهي بيشترنيست.محمدرضا حسني علل اين امر را خشكسالي متوالي، سرما و يخبندان كم سابقه سال گذشته و گرماي طاقت فرساي تابستان عنوان مي كند.وي با ابراز نگراني از وضعيت اقتصادي مردم مي گويد: حدود 90 درصد مردم به اميد فصل برداشت زعفران اقدام به خريد اجناس به صورت نسيه كرده اند اما با وضعيت موجود، شرايط اقتصادي مردم و فروشندگاني كه به اين اميد اجناس خود را فروخته اند نگران كننده است.
مسئولان امر بايد به داد كشاورزان برسند و چاره اي بينديشند زيرا عواقب اين وضعيت بحراني كمتر از زلزله سال 1376 نيست.
يكي ديگر از كشاورزان كار مي گويد: امسال تنها 3 كيلوگرم گل زعفران برداشت كردم اين در حالي است كه 220 ميليون ريال به بانك بدهكارم.اسماعيل احمدي مي افزايد: با 5 سر عائله گرفتار مشكلات معيشتي زيادي هستم و تاكنون سه بار در زلزله هاي ويران گر زيركوه خانه خراب شده ام با اين وجود شعار ديگر كارساز نيست مسئولان كاري كنند و به فرياد مردم برسند زيرا مردم از تنها روزنه اميدشان كه در اين منطقه گل زعفران است نااميد شده اند و اگر مساعدتي در اين زمينه صورت نگيرد چاره اي جز مهاجرت براي مردم نيست.
يكي ديگر از كشاورزان هم كه نخواست نامش عنوان شود درد دلش را در قالب شعري اين چنين بيان مي كند.كشتزار زعفران خشكيده، مرد دهقان خسته و رنجور، آه بر مي آورد از سينه اش اكنون، مي كند زير لب نجوا، از كجا آيا توانم پر كنم، انبان وامم را؟ مايه آن كوشش يك ساله من كو؟، دست رنجي كو؟ نيست كسي تا حال ما پرسد، بايد اكنون گفت: گر طلاي سرخ مي خواهي! بيا در چهره ام بنگر، صورتم با ضرب سيلي سرخ، خشكسالي هاي پي در پي!!!، اي خدا درماندگي تا كي؟
سه شنبه 5 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]