واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: شرح دعای روز دوازدهم ماه رمضان
به عیب خودتان بپردازید نه به عیب دیگران !خوش به حال بنده.ای که به عیب خودش می.پردازد و به عیب دیگران کاری ندارد.
اللّهمّ زَینّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ
خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاک.دامنی
واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ
و بپوشانم در آن جامه قناعت و خودداری
واحْمِلنی فیهِ علی العَدْلِ والإنْصافِ
و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف
وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِکَ
و آسوده.ام دار در آن از هر چیز که می.ترسم
یا عِصْمَةَ الخائِفین
به نگاه.داری خودت ای نگه.دار ترسناکان
عفاف یعنی اینکه گناه نکنیم و عفت نفس داشته باشیم که گناه نکردن است. پس بیان نکردن گناه دیگران و داشتن عفاف اولین دعایی است که در این روز از خدا می.خواهیم
شرح فرازهای دعا
«اللّهمّ زَینّی فیهِ بالسّتْرِ والعَفافِ»
خدایا روزی کن من را در ماه رمضان و به دو چیز زینت بده :
ستر و عفاف. ستر یعنی اینکه گناهان مردم را مخفی کنم. به ما چه ارتباطی دارد که فلانی عیب دارد؟ خوش به حال بنده.ای که به عیب خودش می.پردازد و به عیب دیگران کاری ندارد. اگر رفیقت هم عیب دارد به کسی نگو. غیبت حرام است و عمل چهل روز را از بین می.برد و اعمال خوب غیبت کننده را در نامه اعمال شخص غیبت شونده می.نویسند.
چه خوب است که خوبی.های مردم را بیان کنیم .
آن.ها که به عیب دیگران کاری ندارند، بهترین زینت را دارند. حدیث داریم خوش به حال کسی که به عیب خود پرداخته به عیب دیگران کاری ندارد.
در ادامه دعا عفاف آمده است. عفاف یعنی اینکه گناه نکنیم و عفت نفس داشته باشیم که گناه نکردن است. پس بیان نکردن گناه دیگران و داشتن عفاف اولین دعایی است که در این روز از خدا می.خواهیم.
وقتی به خواهش.های بی.مورد دل جواب «نه» ندادی و به دام خواسته.های حرص افتادی، اسیر گنداب «دنیا» می.شوی باتلاقی که هرچه بیشتر در آن دست و پا می.زنی و تلاش می.کنی، بیشتر در آن گرفتار می.شوی. نتیجه آن مشخص است! نفس، چاه ویلی است که هیچ.گاه پر نمی.شود. درد «تکاثر» و «افزون.طلبی»، زخم ناسور بشریت بوده و هست و تنها مرهم آن «قناعت» است.
«واسْتُرنی فیهِ بِلباسِ القُنوعِ والکَفافِ»
خدایا من را به دو چیز مستور کن؛ یکی لباس قناعت و دیگری کفاف.
کفاف یعنی اینکه زندگی را بگذرانیم. اگر مال و ثروت زیاد داشته باشیم گرفتار می.شویم و اگر دستمان پیش کسی دراز باشد ذلیل می.شویم پس از خدا بخواهیم که به اندازه کفاف زندگی به ما بدهد. قناعت هم به انسان عزت می.دهد و کسی که قناعت دارد خدا او را عزیز می.کند.
بزرگ.ترین گنج، قناعت است و قناعت سرمایه.ای بی.پایان. قناعت، یعنی نخواستن، کم خواستن، راضی بودن به داشته و کندن دندان طمع.
وقتی به خواهش.های بی.مورد دل جواب «نه» ندادی و به دام خواسته.های حرص افتادی، اسیر گنداب «دنیا» می.شوی باتلاقی که هرچه بیشتر در آن دست و پا می.زنی و تلاش می.کنی، بیشتر در آن گرفتار می.شوی. نتیجه آن مشخص است!
نفس، چاه ویلی است که هیچ.گاه پر نمی.شود. درد «تکاثر» و «افزون.طلبی»، زخم ناسور بشریت بوده و هست و تنها مرهم آن «قناعت» است.
«واحْمِلنی فیهِ علی العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّی فیهِ من کلِّ ما أخافُ»
خدایا من را عادل کن و کاری کن انصاف داشته باشم و خدایا از هرچه که من از آن می.ترسم من را امان ده. اگر کسی ما را تهدید می.کند به ما ایمنی بده که کسی نتواند به ما تعرض کند.
«بِعِصْمَتِکَ یا عِصْمَةَ الخائِفین»
به عصمت و حفظ و نگهبانی خودت ای کسی که خائفین و ترسناکان را نگهداری می.کنی، ای کسی که هر که به تو متوسل می.شود از او نگهداری می.کنی، خدایا درباره ما این دعاها را مستجاب بفرما!
نماز شب سیزدهم ماه رمضان
چهار رکعت در هر رکعت حمد و بیست و پنج مرتبه توحید
فرآوری :زهرا اجلال
گروه دین تبیانمنابع :
بیانات آیت الله مجتهدی تهرانی
سایت مفاد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 223]