*وارثان اهرام ثلاثه از سينماي ايران مي.گويند

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما

شايد يكي از اولين مراودات ايران و مصر طي سال.هاي پس از انقلاب اسلامي، هفته گذشته رخ داد. سينماگران مصري اولين گروه.هايي بودند كه از سرزمين اسرارآميز مصر به ايران مي.آمدند تا بتوان با توجه به انقلاب. مردمي مصر، آينده.اي مناسب را در جهت همكاري.هاي بين دو كشور و مخصوصا همكاري در زمينه سينما متصور بود.

سينماگران مصري 10 روز را مهمان ايراني.ها بودند و با افرادي چون وزير امورخارجه، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي، معاون سينمايي ارشاد، مدير مركز گسترش سينماي مستند و تجربي، مدير بنياد سينمايي فارابي، مدير انجمن سينماي جوانان ديدار كردند. اما شايد بتوان يكي از مهمترين ديدار.هاي هيات سينمايي مصر را با هيات سينمايي ايران دانست.

در آخرين روز.هاي حضور سينماگران مصري، خبرنگار ايسنا با سه تن از آنان در لابي هتل «استقلال» به گفت.وگو نشست. گفت.وگويي.هايي كه همگي در فضايي دوستانه انجام شد و سينماگران مصري گاهي جدي. و گاهي به شوخي به بيان تجربيات سفر خود به ايران مي.پرداختند.

×××

دوشنبه است و هيات مصري تازه از ديدار حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي برگشته.اند و بالطبع مي.خواهند استراحت كنند. چند دوربين تلويزيوني از شبكه.هاي تلويزيوني نيز در لابي هتل منتظر هستند تا يكي از مصري.ها بالاخره از اتاقش بيرون بيايد. كمبود تعداد مترجمان هم يكي از مشكلاتي است كه خبرنگاران با آن روبرو هستند. بالاخره بعد از حدود يك ساعت و با همكاري يكي از مترجمان توانستيم با دكتر «احمد عواض عثمان» در گوشه.اي از لابي هتل صحبت كنيم. در نگاه اول چيزي كه توجه را جلب مي.كرد چهره كم سالش با توجه به دكترايش بود. اولين سينماگر مصري بود كه با او به گفت.وگو نشستيم. احمد عواض فارغ.التحصيل رشته كارگرداني از مدرسه عالي سينماي مصر است و اكنون در حال كارگرداني مجموعه.اي به نام «شيرين جان» است؛ پس از هشت روز اقامت در ايران در حالي كه گويا از اين سفر خيلي راضي است، مي.گويد: ايران خيلي خوش گذشته است. من قبل از آنكه به ايران بيايم تحت تاثير تبليغات غربي.ها و دشمني نظام مصر با ايران تصوير واضحي از اين كشور نداشتم.

گلويش را صاف مي.كند و براي آنكه تاكيد كند خود نيز با نظام مخلوع مصر مشكل داشته، كمي نزديك.تر آمده و با صداي بلندتر ادامه داد: البته ما خودمان نيز ضدنظام مخلوع مصر بوديم. اگرچه تبليغات دروغين نظام مصر درباره ايران را باور نمي.كرديم، اما در هر صورت قبل از اين سفر هيچ چيزي از كشور شما را با چشم خودمان نديده بوديم. در هر صورت وقتي به ايران آمديم همه تصاوير ذهني منفي كه از اين كشور داشتيم، پاك شد.

وقتي از او مي.خواهم بدون رودربايستي بگويد در مورد ايران چگونه فكر مي.كرده، با خنده مي.گويد: به عنوان مثال ما فكر مي.كرديم به دليل نظام جمهوري اسلامي هيچ زني در خيابان.هاي ايران حضور نخواهد داشت، اما وقتي از هواپيما پياده شديم ديديم كه جمعي از استقبال كننده.ها، مترجمان و هماهنگ.كننده.ها زن. هستند. همچنين ما خانم.ها را در خيابان.ها مي.ديديم كه در حال انجام كارهاي روزمره خود هستند.

عواض عثمان تصريح كرد: مهمترين موضوعي كه در ايران ديديم اين بود كه ايراني.ها برنامه و ايدئولوژي دارند و اين ايدئولوژي در كل جامعه ايران ديده مي.شود.

طبق برنامه.ريزي.هاي معاونت سينمايي، سينماگران مصري در طول حضور خود در كشورمان، فيلم.هايي مانند «طلا و مس»، «33 روز»، «يه حبه قند» و «جعبه سياه 11 سپتامبر» را ديدند، اما شايد يكي از موضوعاتي كه در اكثر ديدار.ها مطرح مي.شد مربوط به اين بود كه «آيا آنها قبل از حضور در ايران با فيلم.هاي كارگردانان ايراني آشنايي داشته.اند؟»

احمد عواض عثمان كه بسيار خوش.صحبت بود در پاسخ به اين سوال يادآور شد: من فوق ليسانس سينما خوانده.ام. در دانشگاه دو فيلم ايراني را براي ما نمايش دادند و من يك فيلم ايراني نيز در پاريس ديدم كه يكي از اين فيلم.ها ساخته خانم سميرا مخملباف بود. اما تاكنون، متاسفانه در قاهره هيچ سينمايي آثار ايراني را نمايش نمي.داده است.

وي در برابر درخواست ما براي ارزيابي سينماي ايران كمي روي صندلي جابجا شده، عينكش را بالاتر مي.برد و كمي جدي.تر از قبل مي.گويد: قبل از آنكه به ايران بيايم فكر مي.كردم كه فيلم.هاي موفق ايراني كه بتوانند در سينماهاي جهان به نمايش درآيند، بسيار كم و در حد يك يا دو فيلم هستند. اما وقتي در ايران چندين فيلم براي ما به نمايش درآمد، فهميدم كه ايران فيلم.ها موفق و خوب بسياري دارد. به نظرم صنعت سينماي ايران، بزرگ و قابل احترام است.

×××

در هيات مصري كه به ايران سفر كرده بودند، چند روزنامه نگار و منتقد هم حضور داشتند. اگرچه دوست داشتم بتوانم با همه آنها چند ساعتي را بر حسب هم صنف بودن با آنان گپ بزنم، اما برنامه.هاي فشرده طراحي. شده مانع از اين كار شد. به خود مي.گويم كه در فرصتي ديگر شايد در قاهره اين فرصت دست دهد.

با اين حال چهره گشاده مردي ميانسال مرا به خود جذب كرد؛ «هاني مصطفي»، منتقد سينمايي كه در ژورنال انگليسي موسسه مشهور «الاهرام» مصر قلم مي.زند. ابتداي اين گفت.وگو به اميدبخش بودن دورنماي روابط دو كشور و اين كه ديدار آينده در سرزمين اهرام ثلاثه انجام شود گذشت. از آنجايي كه هاني مصطفي رييس تحريريه مجموعه كتب آموزشي «آفاق سينما» در كشورش نيز است اطلاعات بيشتري نسبت به همسفرانش درباره سينماي ايران دارد.

اما خاطره اولين فيلم.هاي ايراني در ذهن «هاني» به فيلم.هاي عباس كيارستمي مي.رسد، او كمي فكر مي.كند و با يادآوري خاطراتش مي.گويد: من در سال 1990 فيلم.هاي ايراني كه در جشنواره فيلم قاهره حضور داشتند را ديده بودم. .از آن فيلم.ها تنها نام فيلم «خانه دوست كجاست» را كه عباس كيارستمي آن را كارگرداني كرده بود به ياد دارم.

اين منتقد سينمايي هم مانند همراهانش در اين سفر چهار فيلم ايراني را ديده است و درباره اين چهار فيلم نظرات جالبي دارد: ما چهار فيلم ديديم كه براي آن دسته.بندي خودم را دارم. من فيلم «يه حبه قند» را بسيار فوق.العاده مي.دانم. «طلا و مس» متوسط و دو فيلم «33 روز» و «11 سپتامبر» به نظرم ضعيف بودند.

گويا «يه حبه قند» براي اين منتقد سينمايي خيلي شگفت.انگيز بوده است، چون در ميان سخنانش مدام به آن اشاره مي.كند. او درباره اين فيلم خيلي شمرده شمرده حرف مي.زند: يكي از نكات مثبت «يه حبه قند» حضور تعداد زياد بازيگران بود كه همه آنها خيلي پرقدرت بازي مي.كردند. همچنين نكته مثبت ديگر «يه حبه قند» از نظر من، مهارت كارگردان در بازي گرفتن از كودكان حاضر در اين فيلم بود. در كل نقطه قوت اين فيلم در كارگرداني آن بود. فيلم خوب فيلمي است كه كارگردان خوبي داشته باشد.

وقتي از هاني مصطفي مي.پرسم كه «آيا فيلم.هايي مانند يه حبه قند مي.تواند در مصر نمايش داده شده و مورد استقبال قرار گيرد؟» با اشتياق و چند بار تاييد سر تاكيد مي.كند: در صورت نمايش «يه حبه قند»، حتما استقبال بسيار خوبي از آن انجام مي.شود. به نظرم حتي اگر «يه حبه قند» در جشنواره قاهره شركت كند، چندين جايزه را دريافت مي.كند.

اين منتقد مصري در پاسخ به سوال ديگري درباره زمينه.هاي همكاري مشترك سينمايي بين ايران و مصر مي.گويد: الان نظر خاصي ندارم. اما مي.دانم كه اين اشتراكات و تعاملات مي.تواند در همه زمينه.ها و فرهنگ.ها اتفاق بيفتد. به عنوان مثال آخرين فيلم عباس كيارستمي كه ژوليت بينوش در آن بازي كرده است محصول مشترك چهار كشور است؛ چرا كه سينما يك صنعت است و ايران و مصر مي.توانند در جهت تقويت اين صنعت با يكديگر همكاري.هاي بسيار خوبي داشته باشند.

×××

اما از ابتداي حضور هيات سينماگران مصري، حضور يك سينماگر فلسطيني از غزه در ميان آنها جالب بود. خيلي منتظر شديم كه او از اتاقش در هتل به لابي بيايد. بالاخره با او در گوشه.اي از لابي مي.نشينيم و وقتي با او هم.كلام شديم فهميديم كه در واقع او بوده كه سينماگران مصري را براي سفر به ايران دور هم جمع كرده است.

«رياض شاهين» فلسطيني خود ماجرا را اين گونه تعريف مي.كند: من حدود يك ماه قبل در ايران بودم و آن زمان با آقاي منتظمي به تفاهم رسيديم كه گروهي از سينماگران مصري را آماده كرده و به ايران بياورم. من توقع دارم گروه هنرمندان و سينماگران ايراني هم به مصر سفر كنند اما شايد چنين كاري به اين زودي امكان.پذير نباشد.

وي ادامه مي.دهد: به نظرم اينكه ايران بتواند هنرمنداني را از سراسر جهان به ايران بياورد كار بسيار خوبي است كه با هيات سينماگران مصري آغاز شد. من در نشست.هايي كه با سينماگران مصري داشتم به اين نتيجه رسيدم كه آنها از سينما و فرهنگ ايران بسيار خوششان آمده است. همچنين آنها مي.گويند كه فكر نمي.كردند ايراني.ها چنين فرهنگ عظيمي داشته باشد. در واقع ديدگاه آنها نسبت به ايران كاملا عوض شده است. پس ايراني.ها در تغيير ذهن سينماگران مصري موفق بودند.

اين كارگردان و تهيه.كننده فلسطيني كه قبلا نيز به ايران سفر كرده بود، علاقه زيادي دارد كه ما بدانيم او چند بار ديگر نيز به ايران سفر كرده است: من چندمين بار است كه به تهران آمده.ام. يك بار نيز ميهمان جشنواره فيلم كوتاه تهران بودم كه در طول آن سفر فيلم.هاي سينمايي، مستند و كوتاه زيادي را ديدم. من فيلم.هايي كه در ايران ديدم را بسيار متفاوت.تر از فيلم.هاي كشورهاي ديگر مي.دانم و اصلا فكر نمي.كردم ايراني.ها در اين سطح از فيلم.سازي باشند.

رياض شاهين در ادامه سخنانش با بيان اينكه در گذشته فيلم.هاي ايراني زيادي ديده است، مي.گويد: وقتي در سفر.هاي قبل فيلم.هاي ايراني را ديدم فهميدم كه سينماي ايران، سينماي بسيار عميقي است كه انتهايي ندارد. اين موضوع سبب شد كه من تعدادي از فيلم.ها را براي نمايش به غزه ببرم كه از آنها مي.توانم به «ملك سليمان(ع)»، «جعبه سياه 11 سپتامبر» و «سريال يوسف پيامبر (ع)» اشاره كنم. البته همانطور كه فكر مي.كردم از نمايش اين فيلم.ها استقبال بسيار زيادي شد.

در بخش.هاي پاياني اين گفت.وگو رفت و آمد.ها كمي تمركز حواس را مشكل كرده است. به همين دليل هم با خنده از او مي.پرسم. «اين بار قرار است كدام فيلم را به غزه ببري؟»، او بدون توجه به شوخي من، خيلي جدي مي.گويد: در حال حاضر قرار است فيلمي از آقاي جهانگير الماسي كه درباره غزه ساخته مي.شود را به جشنواره غزه ببرم. البته سعي مي.كنم كه ايشان را نيز به آنجا دعوت كنم. همچنين هنگامي كه در جشنواره كيش بودم، 30 فيلم را انتخاب و براي حضور در جشنواره بين المللي «جوانان و آزادي» كه در غزه برگزار مي.شود، انتخاب كردم. اين جشنواره از به صورت ويدئو كنفرانس در 22 كشور به صورت همزمان پخش مي.شود.

به گزارش ايسنا، سينماگران مصري چند روزي است كه ايران را ترك كرده.اند؛ اكنون بايد منتظر ماند تا ديد چه زماني جاي پاي سينماگران ايراني بر شنهاي سرزمين اهرام نقش مي.بندد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 220]